Part 36

373 50 5
                                    

Zawgyi:

          >>>>> 2020 January <<<<<

    လင္းအာရံု၏ ဖုန္းေလးမွ ringtone ေလး မျမည္လာေသးခင္ အခ်ိန္မွာ မိုးသက္ဦး၏ ကားေလးအတြင္းတြင္ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ အငိုသန္တဲ့ ေကာင္မေလးလည္း အငိုတိတ္သြားၿပီး ၿငိမ္သက္ေနခဲ့ၿပီး ေခ်ာ့ျမဴရသူမွာလည္း အေတြးေတြ မ်ားေနခဲ့သည္မို႔ေလ။

     လင္းအာရံုက ringtone သံေလး ၾကားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကိုင္လိုက္သည္။ ေခၚဆိုသူက 'မမေမယမံု' တဲ့။

"ဟယ္လို မမ.."

"...."

"႐ွင္..! လင္း အဲ့ကို အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့မယ္ေနာ္"

သူမက ထိတ္လန္႔ေနသည့္အသံႏွင့္ ေျပာၿပီး ဖုန္းကိုခ်ကာ...

"မိုးသက္...။ ငါ့ကို ေဆးရံုကို အျမန္လိုက္ပို႔ေပးပါ"

တုန္ယင္ေနသည့္ အသံေလးေျပာလာေသာ လင္းအာရံုအား မိုးသက္ဦး တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူမ့ပံုက သိပ္ကို စိုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ေနၿပီး လက္ကေလးေတြေတာင္ တုန္ယင္ေနၿပီ။ သူမကို အခုလို တုန္ယင္ေစတာ ေသခ်ာေပါက္ သူမ၏ ဖခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ ကားကို ခ်က္ခ်င္းပင္ 'ဂငယ္' ေကြ႔ ေကြ႔ကာ အရင္တစ္ေခါက္ ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္ တက္ဖူးသည့္ ေဆးရံုသို႔ အေလာတႀကီး ေမာင္းေပးလိုက္သည္။

      ေဆးရံုေရာက္ေတာ့လည္း သူမ၏ ေျခလွမ္းေတြက သိပ္ကို လ်င္ျမန္လြန္းေနသည္။ အရာရာဟာလည္း ျပာျပာတလဲ ႏိုင္လြန္းေနသည္။ မိုးသက္ဦးတစ္ေယာက္ သူမကို မွီဖို႔ မနည္း ႀကိဳးစားလိုက္ေနရသည္။ ေကာင္တာမွာ အေလာတႀကီး ေမးၿပီး သူမခ်က္ခ်င္းပင္ သူမဖခင္ရိွရာ အခန္းသို႔ အျမန္ ေလ်ွာက္လွမ္းသြားျပန္သည္။

        အခန္းအတြင္းမွ သတိေမ့မေနဘဲ ေအးေအးလူလူ လဲေလ်ာင္းေနသည့္ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေတြ႔မွ သူမရင္ထဲက အလံုးႀကီး က်သြားရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွပဲ သူမ အသက္ပံုမွန္ ႐ွဴႏိုင္သည္။ သူမ သက္ျပင္း႐ွည္တစ္ခုအား ခ်ကာ ဖခင္ျဖစ္သူ အနားသို႔ လ်င္ျမန္စြာ သြားလိုက္သည္။

"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ေဖေဖရယ္"

"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ေဖေဖ အားနည္းသြားလို႔ပါ"

မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္ (မိုးသားတို့ ကင်းစင်ချိန်)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt