EN- Series 1: Loving Mr. Park (Completed And Edited)

I'm sure I'm not getting Used to this

Mycah's POV

"Let's sleep?" mag-a-alas dose na ng hatinggabi pero gising na gising pa din ako. Kung pwede lang ayoko ng matulog. Dahil sigurado na ako na bukas ay wala na naman ito sa ala-ala ko. Isa sa pinakamasyang nangyari sa buhay ko ay makakalimutan ko din lang sa isang iglap.

"I don't want to. I don't want to forget this. I don't want to forget you." sabi ko sa kanya.

"Honey, it's ok. I got videos, I'll let you watch it tomorrow. We need to sleep" sabi nya sakin.

" I keep on watching it but it's no use." frustrated na sabi ko. Hindi na siguro ako gagaling pa. Habang buhay na akong ganito. Habang buhay na akong pahirap sa kanila.

"My, please. You told me when I proposed to you that you're willing to take the risk. That your mind will forget everything but your heart wont. I believe on that. I believe in you. I love you." naiyak ako sa sinabi nyang iyon.

" I love you. I always will" sabi ko at niyakap sya ng mahigpit.

Dahil sa pagod sa maghapon ay madali akong hinila ng antok.

"OH MY GOD!!!!!" napabalikwas sa bangon ang lalaking katabi ko ng dahil sa bigla kong pagsigaw. At mas nagulat ako ng makilala ko kung sino ito. "J-JAY? W-WHAT THE HECK ARE YOU DOING HERE?! WAHHHH..... HINDI AKO KABET!!!!" napakamot sya sa ulo at hindi ko man lang nakitaan ng pag-aalinlangan. Anong nangyayari? Bakit, bakit katabi ko sya?

"Wife, I'm still sleepy? We sleep at midnight already, last night." sabi nya na ikinalaki ng mata ko. w-wife?

"Wa-wait.... what??? w-wife? I just got into an accident after your wedding and then, wife? How? what is happening?" naguguluhan talaga ako. Bumuntong hininga sya at umalis sa pagkakaupo sa kama. Napaiwas naman ako ng tingin nang makita ang kabuuan ng katawan nya na tanging boxer shorts lang ang suot....

ghadddd.. umiinit....

"I use to do this.... here.." napalingon ako sa kanya bago nalipat ang tingin ko sa TV na nasa loob ng kwarto'ng iyon.

The whole time na nagpiplay ang mga videos ay mataman lang akong nanonood. Unti-unti ay naiintindihan ko na ang lahat. Napaiyak na lang ako after knowing my real condition. Knowing na palagi nyang ginagawa ang ganito. For sure nababagot na sya. Kung iiwan nya ako, ok lang. Hindi ko naman na maalala yun diba?.

"Honey, breakfast is ready" sumilip sya sa pintuan ng kwarto namin. Gusto kong matawa pagkasabi nya sa word na 'honey', naalala ko yung time na uminom sya ng honey sa I-Land.

"You should leave me. I won't mind." sabi ko sa kanya. Nawala ang ngiti nya sa labi at kita ko na nasaktan sya sa sinabi ko.

"I won't. We'll get through this. Breakfast is ready. Let's go downstairs" sabi nya. Lumapit sya sakin at inakbayan ako bago hinalikan saglit ang pisngi ko. "I love you, wife" sabi nya sakin.

"I love you, too. I think, that's the reason why we got married" sabi ko at ngumiti sa kanya.

ACCORDING to him, this is the last day of our one week honeymoon, hindi ko naman alam anong nangyari for the past days pero nakakalungkot pa din.

"You'll just wake up that I'm not sleeping by your side. I need to go back to Korea. Promise, I'll take time to visit you ." sabi nya sakin.

" You don't have to worry about me. I have my parents and in-laws. Don't worry. I'll be okay" sabi ko sa kanya.

"You have to. Especially that we're having a baby now" nanlaki ang mga mata ko nang dahil sa mga sinabi nya. Oh my!!! baby? ibig sabihin.... "You're blushing wife. The night you said yes to my proposal, we did the thing that only married couple should do. Sorry. I can't help it.  You're a tease." nakangisi na sabi nya.

Natulala na lang ako sandali bago napatingin sa tyan ko. Sinalat ko pa iyon, wala pa namang kakaiba pero malakas ang pakiramdam ko na may buhay na nga sa loob.

" I love you." yun na lang ang nasabi ko sa kawalan ng mga salita na maaari kong sabihin.

A/N:

Realization:

Mr. Park Jong Seong, isa ka'ng malandi'ng nilalang. haha.

Di ko ma-imagine yun. At ayoko din naman imaginin.

Mycah, magbu-volunteer ako as Ninang. Hihihi

pero promise, patapos na talaga ito.😊