Last Sacrifice | Taekook

8'you are mine'

(Brianna - All I Need)

Naber?

Iyi okumalar.

⚠️BÖLÜMÜN SONUNDA Kİ NOTU/AÇIKLAMAYI LÜTFEN AMA LÜTFEN OKUYUNUZ.⚠️

⚠️OY:5
YORUM:10⚠️

☆☆☆

(Önceki bölümden)
"Ne kadar daha orda dikileceksin."

"Hah?" Şaşırmıştım ve bana dönüp bir kaç adım atmıştı iki adımlık mesafe vardı şuan aramızda."Diyorum ki bir çok işim var seninle uğraşamam bir kaç birşey söyleyip bir yere gitmemiz gerek."

Nereye gidecektik ki yoksa beni gerimi götürecekti? Ya da beni ortadan kaldıracaktı. Yok yok yapmaz değil mi. Yapar mı?

°°°

Kara sessizlik.

Evet, yanlış okumadınız kara sessizlik eğer şuan içinde bulunduğumuz sessizliğe bir renk verilseydi bu siyahın en koyu hali olurdu. Gece gibi bilinmez, bir çok kişinin korkusu, zifiri karanlık kadar koyu bir sessizlik.

Hâlâ aynı pozisyondaydık o iki adım önümde elleri kanatlarının arkasında kalçasının biraz üstünde dinleniyordu. Ben mi? Ben şuan nerede nasıl bir halde olduğumu bilmiyorum. Çünkü bakışlarımı, o başkalarını korkudan tir tir titretecek sarı küreleri tam tersine bana huzur ağırlıklı korku veriyordu. Korkuyordum çünkü o sarı kürelerin sonum olacağını hissediyordum ya da sonum değil de başlangıcım olmasından korkuyordum, şu üç gündür belkide aklımdan çıkmayan iki şey vardı; biri o alacalı gözleri, ikincisi ise üç gün önce söylediği bir cümle;
"Nasıl benim olana dokunursun."

Benim olana dokunursun.

Benim olana.

Benim olan.

Benim.

Yani ben onun muydum? Hayır hayır onu felan deği- Ahh! Kimi kandırıyorum ki hiç ben onun değilim, ben kimseye ait değilim, ben sadece kendime aitim havalarına giremeyeceğim. Çünkü okulda böyle diyen çok kişi var ve bir bakıyorsun birini bulmuş ve o benim ben de onunum diyorlar, hani daha düne kadar kimseye ait değildin ya ne değişti!

Neyse konuyu saptırmayalım ama yani şimdi Taehyung gibi birinden bahsediyoruz.

Neyse neyse. Gerçek Dünya'ya dönelim.

Bir dakika Taehyung nerede az önce burdaydı. Tanrı Tanrı.

"Burdayım. Far görmüş tavşan gibi gözlerini açıp bakmana gerek yok."

Sesin geldiği yere yani arkama döndüğümde, sırtını yatak başlığına yaslamış, sol bacağı yatağa uzatmış vaziyette, sağ bacağı ise diz kısmından aşağısı yataktan aşağı sarkıyordu.Ne ara oraya gitti ki? Neyse.

"Ne konuşacaksın? Nereye gideceğiz? Beni serbest mi bırakacaksın? Yoksa beni öldürecek misin?!"

"Ahh! Ne çok soru sordun. Otur yanıma anlatacağım işte, bu insanoğlu ne çok konuşuyor."

Otur yanıma dediğinde yanını pat patlamıştı. Ben de bacaklarının üstünden uzanıp, yatağa çıkmış ve emekleyerek yatağın ortasına ona doğru dönük, bağdaş kurup oturmuştum.

"Sana bir kaç bir sey anlatıp hazırlanman için süre vereceğim ve çok önemli bir işi halletmek için burdan biraz uzağa gideceğiz. Gerçi senin için sonu iyi bitmeyecek ama neyse."