Last Sacrifice | Taekook

7'Taehyung'(part2)

(Dua lipa - Break My Heart)

Naber?

Oy sınırı koymak zorundayım çünkü nerdeyse 1 aydır bekliyorum ve ne okunma ne yorum ne de oy da bir değişiklik var artan tek şey 1. ve 2. Bölümlerin okunması. Yeni attığım bölümlerin hiçbir şeyi doğru düzgün yükselmiyor. Oy ve yorum sınırı;
☆:5
💬:15

Bir de bu bolum 6'nin devamı yani başlıkta da gördüğünüz gibi pt.2

Iyi okumalar.

☆☆☆

"Bu arada bir daha işime karışmasan iyi edersin."

Beni takip eden bedenle birlikte sarayımın topalanma salonu olarak bilinen büyük salona gidiyorduk, kraliyet ailesinin bulunduğu kata çıkan kapının önüne geldiğimizde elerimi birbirine vurmuş ve çıkan sesle birlikte kapılar açılmıştı. Bunu yapmayı çok seviyordum.

Neyse içeri girip merdivenlerden çıkmış ve aşağıya bakan trabzanların önüne gelmiştik aşağıya biraz bakmış ve hepsinin burda olup olmadığını kontrol etmiştim.

Saray da üç bin tane azrail ya da görünmeyenler aleminde Ailum olarak adlandırılırdı. Üzerimde hissettiğim bir çift göz ile yanıma döndüm çocukla göz göze gelmiştik artan gürültü ile yüzünü buruşturmuş ve kulaklarını kapatmıştı çok yüksek sesten hoşlanmazdı küçükken yaşadığı olay yüzünden bu haldeydi.

Şimdi nerden bildin derseniz, o olaydan ben kurtarmıştım. Bir gün çocuk dışardayken sanırım 10 yaşındaydı mahallelerinde bulunan ufak markete gitmişti ve annesinin eline verdiği alınacaklar listesini inceliyordu ne kadar beni bilmesede onu izliyordum.

Markete girip kasadaki yaşlı bunağa elindeki kâğıdı vermiş ve beklemeye başlamıştı o sıra da birden açılan küçük marketin kapısıyla ve bağırarak kasaya gelen kişi, arkasından çıkardığı silahı kasadaki kağıda bakan ihtiyara doğrulmuştu ihtiyar çıkan gürültüyle sıçramış ve adama bakmıştı, gelen hırsızdı ve ihtiyara sürekli kasayı boşaltması için bağırıyordu elindeki torbayı kasadaki şokta olan ihtiyara fırlatmış ve direkt yandaki çocuğu kolundan tutup kolunu boynuna dolamış ve silahı kafasına dayamıştı.

Çok iyi hatırlıyordum çocuğun yüzündeki korkuyu, gözleri dolmuş, nerdeyese ağlamaya hazırdı o zamanlar çocuğu korumak benim için çok önemliydir çünkü o zamansız ölürse hem ölürdüm hem de yukarıdan büyük bir ceza alırdım. Tabi bizim için birde namus gibi bir şey oluyordu. Hemen birşeyler düşünmem gerekiyordu. Kasadaki adam torbayı almış ve  torbayı doldurmaya başlamıştı benim dikkatim ve gözlerim çocuk ve hırsız arasında gidiyordu.Çocuk çok kötü ağlıyordu. Adam silahını ihtiyara doğrultmuş ve silah çocuğun kullak hizasındaydı adamın arkasına geçmiş ve konuşmuştum. Daha çok onu etkim altına almıştım.

"Silahı ordan çek ve kalp hizana getir. Ve ateşle"

Hırsız dediğimi yapıp silahı kalbinin üstüne dayamış ve ateşlemişti. Çocuğun kulağı adamın silahı ateşlediği taraftaydı ve büyük ihtimalle az da olsa hasar alabilirdi.

Sonra polis ve sağlık çalışanları gelmiş,ihtiyarla çocuğu hastaneye götürmüşlerdi. Çocuğun kulağında birşey yoktu ama o günden beri yüksek ses ve yüksek sesli ortamlardan kaçınırdı, ve bu yüzden hassas olduğunu biliyordum. Bu yüzden salonu susturmak için bağırmıştım.

"Kapatın lanet çenelerinizi!"

Her kez susmuş ve ben de tekrar çocuğa dönmüştüm, tutması için elimi uzatmıştım bir kaç saniye bakıp tereddüt ederek elini elimin üstüne koymuştu. Arkamı dönüp yanım da ilerleterek eskiden annemin oturduğu sade ve hoş taht da otutturmuştum. Annem için özel olarak yapılmıştı annem her zaman sade ve kibar  şeyleri sevmişti, zaten öyle bir kadındı. Ben de yanındaki büyük ve diğerinine göre daha görkemli eskiden babamın olan taht da oturmuştum. Annem ve babam çok zıtlardı annem herşeyi daha naif ve sade severken babam tam tersi göze alan ve görkemli şeyleri sevmiş ve istemişti zaten bunu sarayın ve Alium krallığının her yerinde göstermişti.