အခုကစပြီး/အခုကစၿပီး (completed)

Part 9

Amiရဲ့မနက္စာအတူစားဖို႔ ခ်ိန္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္ Itsukiသူမခ်ိန္းတဲ့ဆိုင္ကို ေရာက္လာခဲ့သည္။မၾကာခဏေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ Itsuki သူမနဲ႔ အခုလိုပဲ မနက္စာအတူစားျဖစ္သည့္ေန့မ်ားလည္းရိွသည္။သူမနဲ႔အတူမနက္စာစားတုန္း ဆိုင္ထဲဝင္လာသည့္သူငယ္ခ်င္းKokiနဲ႔ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး။
မေန့ညကလည္း ကိုယ့္အိမ္လိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚေနတာကို ေနာ္ကသူ႔ဆီမွာအိပ္ဆိုၿပီး ေခၚထားသည္။ဒီေန့မနက္လည္း Kokiကသူ႔အိမ္သူတန္းမ​ျပန္ဘဲ ႏွစ္ေယာက္ကိုအတူေတြ့ရျပန္သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ရင္းႏွီးမႈအတိုင္းအတာက ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္လဲ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခဏသာၾကည့္လိုက္ၿပီး မနက္စာကိုပဲ ဆက္စားလိုက္သည္။ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ေနတဲ့Amiကေတာ့ သူတို႔ကိုျမင္ပံုမရ။
စားေနရင္းေနမွ ပန္းကန္က်သံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာ္တစ္ခုခုကိုေမွာက္က်ပံုရသည္။ေနာ့္ေပါင္ကို တစ္ရႉးနဲ႔သုတ္ေပးေနတဲ့Kokiေၾကာင့္ အသက္ရႉသံေတျြမန္ဆန္လာသည္။စိတ္တိုေနတဲ့ခံစားခ်က္က ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာရတာလဲဆိုတာ Itsukiနားမလည္။
ခုမွသူတို႔ကိုျမင္သြားပံုရတဲ့Amiက ေနာ္ဘာျဖစ္တာလဲဆိုတာသြားၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ မသြားေစခ်င္တာေၾကာင့္ သူမလက္ကိုဆြဲလိုက္သည္။စိတ္တိုေနတာေၾကာင့္ အားပါသြားၿပီး သူမကိုယ့္ေပၚျပဳတ္က်လာကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္မိသြားသည္။
ခ်ိဳခ်ဥ္နံ႔ေလးသင္းေနတဲ့သူမႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကို ခ်က္ခ်င္းတြန္းမဖယ္မိ။Itsuki သူမကိုသေဘာၾကပါသည္။သို႔ေသာ္ အခုအနမ္းကိုသူရင္မခုန္မိပါ။

ေနာ္ေပါင္ေပၚကဟင္းရည္ေတြကိုသုတ္ၿပီးေခါင္းျပန္ေမာ့လာေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေနာ့္ကမ႓ာႀကီး ျပာက်သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ItsukiကAmiကို သူ႔ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး နမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။အခြၽန္တစ္ခုနဲ႔အထိုးခံတာသလိုမ်ိဳး ေနာ့္ႏွလံုးသား တဆစ္ဆစ္နာက်င္လာသည္။သူမနဲ႔မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေနတဲ့သူက ေနာ့္ကိုျမင္ပံုမရပါ။တကယ္လို႔ သူေနာ့္ကိုျမင္သြားခဲ့ရင္ေရာ။ဘာမွထူးျခားလာမည္မဟုတ္ပါ။ေနာ္တို႔ဆက္ဆံေရးက သူငယ္ခ်င္းလို႔ေတာင္ ေခါင္းစဥ္တပ္လို႔ရရဲ့လားေနာ္မသိ။ဒီတိုင္း အသိမိတ္ေဆြေတြေလာက္ပဲမဟုတ္လား။
ေနာ္မ်က္ရည္မက်ဘဲ ေတြေတြႀကီးေငးၾကည့္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ေနာ့္ႏွလံုးသားကို နာက်င္ေစသည့္ျမင္ကြင္းကို အၾကည့္မလႊဲမိဘဲ အဆံုးထိေငးၾကည့္ေနမိသည္။