Bölüm 11

119 8 1
                                    

"Ateş ve ben... Çok önceden tanışıyoruz. Çocukluk arkadaşımdı Ateş. Çok yakındık, her dakikamız birlikte geçerdi." dedi. Derin bir iç çekti ve konuşmayı kesti. Gerçekten üzüldüğü ve sinirlendiği birşey olmuş ve bunu anlatmak istemiyormuş gibi görünüyordu. Anlatmasını istiyorum çünkü o benim herşeyim ve herşeyini bilmek istiyorum. Benim ona anlattığım şeylerin haddi hesabı yok ama o bana hakkında pek birşey anlatmaz. Aslında kimseye anlatmaz. Kendi içinde yaşar, acısını da, sevincini de. Ama bana anlatmasını istiyordum. Çok sinir bozucu bir ısrarla konuştum "Anlat , dinliyorum. En azından bana anlat. Hakkında birkaç şey bilmeme izin ver. Hep içine atarak olmaz Kaan." dedim. Elbette bana anlatıyordu ama genelde sarhoş oluyordu. Ama daha önce Ateş'ten bahsettiğini duymadım. Teyzem de bahsetmemişti bana. Genelde Kaan'ın arkadaşlarını tanırdım. Ateş Kaan'ın çok yakın arkadaşıymış. Bilmiyor olmam daha çok merak uyandırdı bende. "Ateş yapmaması gerek birşey yaptı ve görüşmeyi kestim" dedi. Ateş ne yapmış olabilirdi? "Daha açık" dedim utangaç bir şekilde. "İhanet etti bana , tamam mı ? Mutlu musun öğrendin. Deliler gibi aşık olduğum kızla beraberlermiş ve bundan haberim yoktu. 2 yıl boyunca ayakta uyutmuşlar beni." dedi bağırarak. Sinirlendirmiştim. Aslında bana sinirli olduğu için bağırmadığını biliyordum.Kaan'ın aşık olduğu kız hakkında bir bilgim yoktu. 2 yıl çıkmışlardı ve bana söylememiş miydi? Herneyse şimdi düşünmem gereken şey bu değil.

Kaan sinirli gözlerle yere bakarken bir hışımlar kalktı ve kapıdan çıktı. Arkasından seslendim ama durmadı. Durmayacağını biliyordum zaten. Peşinden gitmedim. Böyle zamanlarda yalnız kalmak isterdi. Biliyordum. Bir an aklıma kendine zarar verme düşüncesi geldi. Ya kendine zarar verirse ? Daha önce böyle birşeye şahit olmamıştım, Kaan başkası için kendine zarar vermez ama bu olay farklıydı. Koşarak dışarı çıktığımda Kaan'ın arabasının kapının önünde olmadığını farkettim. Kendi kendime söylenirken teyzem "Asya, neler oluyor? Kaan nereye gitti?" diye sordu. "Iı-şey teyze Kaan şeye gitti , benim canım tatlı çekti de malzemeleri almaya gitti" dedim kekeleyerek. Yalan söylemeyi hiç beceremiyordum. Teyzem inanmamış gözlerle bana bakarken bulduğum yalana lanet ettim. "Tamam ya doğruyu söylüyorum. Kaan'ın heralde bir kız arkadaşı var. Onunla buluşmaya gitti" dedim çabucak. "Neden bana söylemedi. Bana söylerdi öyle birşey olsa" dedi teyzem üzgün bir şekilde. "Bana da söylemedi. Telefonuna gelen mesajdan böyle bir tahmin yürüttüm. Belki de birşey kesinleşmeden söylemek istemiyordur" dedim sahte bir gülümsemeyle. Teyze çok iyi bir kadındı. Gerçekten tatlı ,sempatik,hareketli. Çok yaşlı sayılmazdı ama yaşına göre çok genç davranıyordu. Teyzeme odama çıktığımı söyleyerek Kaan'ın odasına girdim. Birşey yapmam gerekiyordu. Aklım kaldı ya kendine zarar verirse. Allahım ben ne yapardım?

Aklıma bir fikir geldi. Ateş'i arayacaktım. Buraları daha yeni yeni öprenmeye başlamıştım ve Kaan'ın nereye gidebileceğini bilmiyordum. Ateş bir aralar onun çok yakın arkadaşıysa kesinlikle biliyordur diye düşündüm. Tabi ilk önce Ateş'in numarasını bulmak gerekiyordu. 

Aşağı teyzemin yanına koşarak indim ve "Teyzeee " diye bağırdım. Oturduğu yerden büyük bir telaşla "Ne olduu ?" diye fırladı. "Merak etme birşey yok. Birşey sormam gerekiyor sadece" dedim. Büyük bir iç çekti ve rahatladığını hissettim. Onlarda kalmaya başladığımdan beri başıma birşey gelmesinden çok korkuyordu. Sonuçta onlara emanet gibi birşeyim. "Şey önceden Kaan'ın çok yakın bir arkadaşı olan Ateş varmış , tanıyor musun?" dedim. Teyzem soğuk bir ifadeyle "Evet, noldu?" dedi. "Sende numarası var mı , aynı sınıftayız ve yapılması gereken bir grup ödevi var. Hoca ikimizi görevlendirdi. Onu arayıp konuyu söylemem gerekiyor" dedim. Peş peşe yalanlar söylüyordum. Hiç hoşuma gitmeyen bu durumu kendime 'zorunda olmasam yapmazdım' diyip içimi rahatlatıyordum.Teyzem "Var ama onunla yakın olmanı istemiyorum Asya. Kaan da birlikte ödev yaptığınızı veya aynı sınıta olduğunuzu öğrenmesin tatlım . Tamam mı?" diye sordu. Demekki teyzemde biliyordu. "Neden ki?é dedim masum bir ifadeyle. "Bir aralar Kaan'ı çok üzdü. O yüzden. Umarım sende bu yüzden onunla görüşmezsin " dedi yumuşak bir sesle. "Yanlış anlama arkadaşlarınla arana karışamam tabiki ama o iyi biri değil ve sana zarar verebilir. Bu sözümü unutma tatlım" dedi ve telefonundan -sanırım ki- Ateş'in numarasını arıyordu. Telefonu bana doğru uzattı , bende kendi telefonumu çıkarıp numarayı kaydettim. Teyzemi öpüp bahçede olacağımı söyledikten sonra bahçeye çıkarken telefon numarasını tuşladım ve aradım. 

Cennet GibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin