Y/N : Okuduğunuz konuyu sevdiğim,özendiğim ve size gidip aynılarını yapın diye yazmakla suçlandığıma hayret ediyorum.Neden böyle bir açıklama yapma gereği duyuyorum ? Bir farkındalık yaratmak gibi düşünün bunu.Biz yazarlar aslında burada yazdıklarımızı okuyanlara bir nevi örnek oluyoruz ve ben yazdıklarımla genç yaştaki okuyucuları psikolojik anlamda olumsuza özendirmek istemem.Hikayelerimde olumsuz örnekleri konu alsam bile aslında amacım böyle şeylere özenen insanların özendikleri olayları yaşayacakları durumda ne gibi olumsuz yönde etkileyici olaylar yaşacaklarını yazıya aktarmamdır.
Ve ben hikayelerim için seçtiğim konuları siz güzel okuyucularıma aslında görmediğimiz,görmekte reddettiğimiz olayların " GERÇEK " yüzlerini,son derece " ŞEFFAF " bir anlatımla aktardığıma inanıyorum.
* 3 AY ÖNCE *
Luna'nın odasına girmeden önce kendimi lavaboya attım.Bomboş olan midemin neden durduk yere bulanıp durduğunu bir hafta önce öğrenmiştim.Hamileydim.Odaya girdiğimde Luna'yı sırtını dönmüş,uyurken buldum.Işığı kapatarak ben de yatağa girip uzandım.
Mutluydum ; hem de öyle çok mutluydum ki.Test sonucunu gördüğümde gözyaşlarımı tutamamıştım.Acaba bebeğimde şuan benim kadar mutlu muydu ? Çok umutsuzdum ; sadece bir kaç ay önce kendimden tam anlamıyla vazgeçmek üzereydim.Vicdanım beni suçlamaya devam ediyordu.Bir yanım bas bas ; " yanlış yaptın,Kath " diyerek bağırıyordu.Diğer yanım ise sadece mutlu olmak istediğimi kabullenmişti.
Bu haberi sadece Luna ile paylaştım.Güvenebileceğim tek insanmış gibi geliyordu.Bir sabah,bekleme salonunda o çalışmaya başlamadan önce oturuyorduk.Bakışlarını telefonunundan kaldırarak bana dikkatlice baktı.
" Bebeğin babası kim ? " diye sordu.Panikle etrafıma bakındım.Eğer birileri,özellikle de Zayn duyarsa bebeğimi benden koparacaklarından emindim.
" Sessiz ol.Ben ... kim bilmiyorum " dedim utanç içerisinde gözlerimi kaçırarak.Bir kez daha kendimden iğreniyordum.Luna,alayla gülerken telefonuyla ilgilenmeye devam etti.
" Eğer babası Zayn ise şanslısın,buradan kurtulmuş olursun. "
O günden sonra kuşku ve merak duygusu içimi adeta kemirmeye başladı.Bebeğin babasının kim olduğunu bilmek istiyordum.Zayn,sadece bir kez korunmamıştı ama yine de tüm oklar zihnimde onu gösteriyordu.Tüm cesaretimi topladım.Hamile olduğumu ona söyledim.Babalık testi için benimle hastaneye geldiğinde oldukça gergindi.Yanımda otururken bir bacağını durmadan sallayıp kucağında duran ellerini ovuşturup durdu.
" Siktiğimin sırası ne zaman gelecek ? " Derin bir nefes aldım.Hormonlar yüzünden en küçük şeye bile inciniyordum ve o çok mutsuz görünüyordu.Az sonra ağlayacaktım.Bir kolumu kendime sarıp sessizce beklemeye devam ettim.Nihayet sıra bize geldiğinde doktorun odasına girdik.
" İsminiz ? " Doktor,burnunun ucundaki gözlüklerini düzelterek Zayn'e bir bakış attı.Gözlerimi yüzüne sabitledim.Ela gözleri gergin bir tavırla odanın duvarlarında gezinirken isteksizce cevapladı.
" Zain... Zain Javadd Malik. "
" Pekala,Zain senden kan örneği ve swab alacağız.Ağzını açmanı isteyeceğim. " Zayn,baş ucunda dikilen doktora tereddütle bakarken isteksizce ayağa kalktı ve ağzını açtı.Doktor,bir kulak çöpüyle ondan tükürük örneği alırken ellerinin titrediğini fark ettim.Orada dikilip tüm bu gerginliğini izlerken oda bana küçücük geliyordu.Nefes almakta zorlanıyordum.Bu bebeği istemediği her halinden belliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love is blind | zm
Fanfiction" Geçmiş çoğu zaman sürükler bizi.Derine,en derine çeker ; hapsolursunuz bazen.Geçmişimiz tıpkı bir bataklık gibidir.Bir kere battığımızda ona,kurtulmak için ne kadar çırpınırsak o kadar derine gömülürüz.Nasıl unuturuz bu geçmişi ? O bataklıktan sa...