love is blind | zm

Bonus Chapter

Y/N: Bir tane bonus bölüm yazıp ikinci kitaba başlayacağım ❤️

Farklı bir evrene girmiştim. Aynadan bana bakan kadın kırmızı halıya layıktı. Askısız, yere kadar inen gelinliğim kelimenin tam anlamıyla göz alıcıydı.Saçlarım yumuşacık dalgalar halinde, yüzümün iki yanından önce omuzlarıma, sonra göğüslerime dökülüyordu. Tek tarafını kulağımın arkasına itip Zayn'in benim için satın aldığı küpelerimi ortaya çıkarmıştım. Makyajımı minimum seviyede tutarak doğal bir görünümle yetinmiştim.Göz kalemi,rimel,biraz pembe allık ve uçuk pembe bir ruj.Allığa gerçekten ihtiyacım yoktu.Luna,telaşla giyinme odasından çıktı.Siyah,mini bir elbise giyiyordu.Çabasız güzeldi.Aynadan bana bakarken dudakları araladandı.

" Sen ... çok güzel olmuşsun,Katherine " dedi hayranlıkla.Yüzüme bir gülümseme yayılırken iç geçirdim.Nasıl göründüğüm bir kenarda dursun,bu gün çok özeldi.Dakikalar sonra Zayn ile evlenmiş olacağıma inanamıyordum.

Luna,biz odadan çıkmadan önce eğilip karnıma bir öpücük kondurdu.

" Sen çok şanslı bir bebeksin.Annen ve babanın düğününü göreceksin. " Afallayarak kıkırdadım.Gerçekten de bebeğim şanslıydı.Luna,ellerini kollarıma koyarak bana bir süre baktı,ardından buruk bir tebessüm yüzüne yerleşti.

" Sonsuza kadar mutlu ol,Kath. "

***

Bugün sanki yeniden doğmuştum.Kemoterapi sonunda bitmişti,artık evimdeydim.Tanrı bana acımış,beni kızıma bağışlamıştı.Henüz çok küçüktü,bensiz ne yapar diye geceleri düşünmekten uykusuz kaldığım geceleri kelimelere dökmek imkansızdı.Zayn'in ben ve kızımız için güçlü görünme çabası beni mahveden diğer şeylerden sadece biriydi.Aylarca ben ve kızımız arasında mekik dokumuştu adeta.Çok,çok yorgun olmalıydı ama nihayet bu ızdırap son bulmuştu.En çok dökülen saçlarımı özlüyordum ama aynaya bakmak beni korkutmuyordu.O güzelim bukleler yeniden uzayacak,ben yine o güzel kadın olacaktım.

Uyanır uyanmaz gördüğüm ilk yüz onunkiydi.Başımı göğsünden kaldırarak derin uykuya dalmış halini izlemeye başladım.Uyurken bu kadar masum görünmesi adil miydi,tanrım ? Uzanarak yanağına kelebek hafifliğinde bir öpücük kondurdum ve onu uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalktım.Ince geceliğimin açıkta bıraktığı tenim buz gibiydi bu yüzden ilk iş kenarda duran kalçalarıma kadar uzanan hırkamı üzerime geçirmek oldu.Pencereyi çektim ve usulca dışarı baktım.Her yer bembeyazdı ! Bir kaç küçük çocuğun kardan adam yaparlarken ki kahkahaları sokağı dolduruyordu.Istemsizce gülümseyerek perdeyi çektim ve odadan çıktım.Theresa,çoktan uyanmış olmalıydı.Aralık kapısını yavaşça ittirip odasına girdim.Tam da tahmin ettiğim gibi beşiğinde,yemyeşil gözlerini beşiğinden sallanan oyuncağına dikmiş parmağını emiyordu.

" Günaydın,aşkım ... " Beni gördüğünde onu kucağına almam için heyecanlandı.Ben de onun için heyecanlıydım,hem de her zaman.Hayatımda yaptığım en güzel şey minik Theresa olabilirdi.Bana mutluluğu ve umudu beraberinde getirmişti.Bir aile olmanın nasıl hissettirdiğini bana ve Zayn'e öğretmişti.Onu doyurup Luna'nın Theresa için satın aldığı pembe,peluş tulumunu üzerine giydirdim.İçinde çok tatlı görünüyordu.Onu saatlerce izleyebilirdim.Genç ve deneyimsiz bir anneydim.En çok da minnet doluydum.Theresa uyurken onun fotoğraflarını çekip,galerimde biriktirip,hiçbir yerde paylaşmaya kıyamayan bir anne oluvermiştim.
Kucağımda onunla birlikte mutfağa indim.Vakit kaybetmeden kahvaltıyı hazırlamaya başladım.Becerikli biri olduğum söylenemezdi,yine de ikimiz için elimden geleni yapmıştım.

Pankek dolu tabağı masaya koyarken belime dolanan kollarla refleksle irkildim.O hoş tınısıyla gülerek boynuma minik bir öpücük kondurdu.