* Geçmiş *
Bir hastane odasındaydım.Hiçbir şey hissetmiyordum,karnımdaki boşluktan başka.Zayn,Jacqeu ve Luna da odadaydı.Onlara başımı çevirmiş,bakmamakta ısrarcıydım.Bomboş bakışlarım parlak gökyüzüne kilitlenmişti.
" Ne ? Ben,hiçbir şey yapmadım " dedi,Luna.Sesi son derece sakin ve kendinden emindi.Sanki masummuş gibi davranması beni çileden çıkartan son damla oldu.Hızla başımı çevirdim ve öfkeyle haykırdım.
" Yaptın ! Sen yaptın,Luna.Bana bir şey içirdin ve sonra bebeğimi öldürdün ! " Sonlara doğru çatlayan sesim duraksamama neden oldu.Gözyaşlarım hızla yanaklarıma süzülürken çaresizce boşluğa baktım.
" Sen yaptın ... " dedim içimi çekerek.Gözyaşlarım titreyen dudaklarımı ıslatıyordu.Sanki tüm güç bedenimden çekilmiş gibi hissediyordum.
" Nasıl yapabildin ? Ben sana ne yaptım,Luna ? " Odada derin bir sessizlik oluştu.Bu rahatsız edici sükuneti bozan tek şey hıçkırıklarımdı.
" Bu doğru mu ? " dedi,Zayn inanamayarak Luna'ya bakıyordu.Gözlerinde öfkeyi ve pişmanlığı görebiliyordum.Luna,aralık ağzıyla bir bana bir de Zayn'e baktı.
" Ne ? Elbette,doğru değil Zayn.Bu kız en sonunda kafayı yemiş.Be-ben sadece ... uyuyordum.Onun evinde bile değildim ! " Daha sonra Jacqeu'ya döndü ve ondan destek istercesine gözlerini büyülterek konuştu.
" Öyle değil mi ? Konuşsana,Jacqeu ! " Bu işi ikisi planladıkları için elbette Jacqeu, Luna'yı koruyacaktı.Ve öyle de oldu.Usulca başını sallayarak onayladı.
" Kız,yalan söylüyor dostum.Belli ki Katherine,bebeği istemedi ve şimdi de suçu birilerinin üzerine atmak istiyor. " Aralık ağzım ve ardına kadar açılmış şaşkın gözlerimle bir Luna'ya bir de Jacqeu'ya baktım.Zayn,gözlerini yumarak derin bir nefes verdi ve sertçe konuştu.
" Siktirin gidin,buradan. " İkisi de odayı terk ettiklerinde Zayn,kapıyı çarparak ellerini saçlarına geçirdi ve gözlerini bana dikti.Çok yorgun ve uykusuz bakıyordu.
" Onlar yaptı.Bana inanıyorsun,öyle değil mi ? " dedim çaresizce.Tek kelime etmeden bana bakmaya devam etti.Baş ucuma yanaşıp bana yakından baktı.Elini saçlarıma götürerek yavaşça okşadı.
" Son zamanlarda iyi değilsin,Katherine. "
" Ben,iyiyim ! Sana söyledim ; ben yapmadım,onlar yaptı ! Neden yapayım? Bebeğimi neden öldüreyim,Zayn ? Onu istiyordum,biliyorsun. " Bir elini yüzüme koyarak başımı karnına yasladı ve eğilip saçlarıma minik bir öpücük kondurdu.
" Ssh,her şey düzelecek. " Başımı iki yana sallarken ağlamamak için direniyordum ama belki de gözyaşlarım serbest kalsa daha iyi hissederdim.
" Hayır,hiç bir şey düzelmeyecek. "
" Sadece bir bebek. "
" Ne ? Gerçekten mi,Zayn ? " Kendimi hızla geriye çekip,ona hayretle baktım.Gözlerini yumdu ve derin bir nefes aldı.
" Bak ; mantıklı düşünemiyorsun.Biraz dinlen ve sonra konuşalım.Gitmem gerek. "
" Gitmen mi gerek ? Şimdi mi ?! "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love is blind | zm
Fanfiction" Geçmiş çoğu zaman sürükler bizi.Derine,en derine çeker ; hapsolursunuz bazen.Geçmişimiz tıpkı bir bataklık gibidir.Bir kere battığımızda ona,kurtulmak için ne kadar çırpınırsak o kadar derine gömülürüz.Nasıl unuturuz bu geçmişi ? O bataklıktan sa...