Your Dream is Totally Mine! [Completed]

Chapter Eleven

Nasa opisina ngayon sina Leo at Luci pati narin ang kanilang
mga kasamahan sa companya..may meeting sila paar sa isang proyekto na itatayo sa isang resort sa baguio..

"Ito ang resort ng baguio..actually hindi pa ito ganap na resort dahil wala pang nagmamay ari nito...ito ang kinuha kong resort para ganapin siyang isang pinakamalaki at pinakamagandang resort sa buong baguio...ang mag iimbistiga ng mga papers nito ay si Luci" paliwanag ni Leo sa mga kasamahan niya sa kompanya...

"Bakit si Luci ehh..marami naman dyang iba na pwedeng mag asikaso niyan ..mas mapadali pa.." salungat na sabi ng isa niyang kasamahan..

"That's my decision. Dismiss." sambit niya sa mga ito..

Nagsialisan naman ang lahat...nanglalabas na sana si Luci ay tinawag siya ni Leo...

"Luci..pwedeng magpaiwan ka muna?" sabi niya rito..

Bumalik naman si Luci sa upuan tsaka tumingin kay Leo..

"Bukas ang punta natin sa baguio ..mga ilang araw din tayo doon..maaga tayong pupunta doon" paliwanag ni Leo...

Tumango lang si Luci bilang sagot...tsaka nagsimulang maglakad palabas ng opisina ni Leo...

Maagang umuwi si Leo sa kanilang bahay para mag empake ng kanyang mga gamit..mangilan ngilan din kasi ang dadalhin niyang gamit..

"Bakit ka nag eempake?" nagtatakang tanong ni Jejie na kakalabas lang ng kwarto niya..

"Pupunta akong baguio..may aasikasuhin akng proyekto doon.." maikling sagot ni Leo...

Nakataas naman ng kilay na umalis si Jejie..Nagpatuloy lang sa paag impake si Leo...pagkatapos ay pumunta na sa kwarto nila at natulog na...

Gaya ng sabi ni Leo ay maaga silang bumyahe papuntang baguio..
Pagdating nila don ay inilagay muna nila sa hotel ang kanilang mga ibang gamit...

Malayo layo rin kasi ang resort na pupuntahan nila kaya ang mga importanteng gamit lang nila ang kanilang dinala...

Pagdating nila sa resort ay iniwan na sila ng mga naghatid sa kanila doon..
Sa isang bahay kubo muna sila magstay habang nasa resort pa sila...

"Bilisan mo dyan" mariing sabi ni Leo kay Luci..naglalakad kasi sila ngayon sa tabi ng dagat nagtingin tingin sa mga paligid na kailangang baguhin...

"Edi sana iba nalang ang dinala mo rito at hindi nalang ako" sagot namn ni Luci..

" Pwede ba wag nang maraming satsat..lakad na" sabi ni Leo na ikinulo ng dugo ni Luci...

" Bakit ba kasi ako ang dinala mo rito..marami namnag pwedeng sumama sayo dito bata ko pa..pagmalaman na anmn yo ng asawa mo isyu na namn to..ayaw ko na ang gulo Leo" umiiyak nang sambit ni Luci...

"Gusto kong makapag usap tayo" seryusong sabi ni Leo tsaka tinangkang hawakan si Luci pero tumakbo ito palayo ng biglang natalisod ito at natumba...

Dali daling pinuntahan ni Leo si Luci tsaka tinulungan sanang tumayo perovnagmamatigas parin si Luci..ayaw niyang hawakan siya ni Leo..

"Huwag mo akong hawakan. Kaya kong tumayo.." pagmamatigas ni Luci at tinangkang tumayo pero hindi niya talaga kaya..

Masakait talaga ang paa niya kaya di niya kayang tumayo...
Hinawakan na namn siya ni Leo peeo sa pagkakataong ito ay hindi lang hawka kundi yakap na ang ginawa ni Leo..

Walang nagawa si Luci kundi ang magpupumuglas pero sobrang higpit ng yakap ni Leo sakanya mula sa likuran...

"B-bakit palagi nalang akong nasasaktan.." sabi ni Luci habang umiiyak...

Napahawak nalang siya sa braso ni Leo na nakbalikos sa kanya...

"B-bakit.hik*.bakit sa tuwing gusto na kitang kalimutan hik* ay hindi ko magawa.." umiiyak paring sabi ni Luci..

"Bakit sobrang mahal parin kita Leo.hik*.mahal na mahal parin kita..hik*..." patuloy ni Luci habamg umiiyak parin ito...

Hinarap niya si Leo at pinagsasampal sampal ang dibdib nito...wala namang nagawa si Leo kundi ang yakapin nalamang si Luci...

Alam niya kung ano ang nararamdaman ni Luci ngayon dahil yun din ang nararamdaman niya..parehi nilang hindi ginusto ang magkahiwalay...

Mahal na mahal nila ang isat isa kaya lang hindi talaga maiwasan ang ganitong mga pangyayari...marami talagang pagsubok ang dadating sa buhay...

Lovelotssss...