Uyanıyorsun. Sabah olmuş. Günlerden Çarşamba. Saat 10.40 civarı. Uykulu gözlerle ayağa kalktın, perdeyi çekip hemen pencereye bakıyorsun. Dışarısı güneşli olmasına rağmen kar tanecikleri atıştırıyor. Okullar tatil edilmiş, o yüzden rahat takılıyorsun. İçinden Vali'ye bir kere daha teşekkür ediyorsun ve banyoya, elini yüzünü yıkamaya gidiyorsun. Ilık suyla ellerini ve yüzünü temizledin, şimdi tuvalet molası veriyorsun. Daha sonra uykulu adımlarla ilk önce yatağını, daha sonra kıyafetlerini ve dağınıklıkları toparlıyorsun. Temizleme bittikten sonra kahvaltı ediyorsun. Ekmek, peynir, zeytin, yumurta, tereyağıyla mideni dolduruyorsun. Kahvaltın bitiyor, sen de odana geçiyorsun. Twitter'a bakıyorsun, gündemde ne var diye. Demet Akalın'ın topuğu, fenomen olan İstanbul valisi, Fransa'daki olaylar... Sıkılıyorsun, Facebook'a geçiyorsun. İlk önce haber kaynağına bakıyorsun. Çeşitli sayfaların paylaştığı fotoğraflara bakıyorsun, beğeniyorsun. Sevgilisinden ayrılanların triplerine bakarak bir kez daha Tanrı'ya şükrediyorsun. Caps sayfalarına bakarak tebessüm ediyorsun. Admini olduğun CreepyPasta Türkiye sayfasına yeni geldiğin için paylaşım yapıyorsun. Beğenler olduğu kadar eleştirenler de oluyor. Sevildiğini düşünüyorsun, fakat bir zaman sonra tekrar sıkılıyorsun. Dışarıya çıkmak istmiyorsun, çünkü hava buz gibi ve sen üşeniyorsun. Bilgisayarda saatlerce oyun oynuyorsun. Tam online oyunun ortasında birisi mesaj atıyor. Kız olduğu için mecbur dikkate alıyorsun. Oyunu oynadıktan sonra kızla muhabbete devam ediyorsun. Yalnız olduğunu düşünerek bir kaç kişiye Whatsapp'dan mesaj atıyorsun. Bazıları cevap veriyor, bazıları suskun kalıyor. Baban işten eve geliyor. Şimdi muhabbet sırası babayla. Yemekte bile babanla konuşuyorsun. Sorular soruyorsun. Mutlu bir şekilde cevaplıyor ve muhabbete devam ediyor. Tekrar odana geçiyorsun, Face ve Twitter'a göz attıktan sonra arkadaşlarını skype'dan arayıp beraber oyun oynuyorsun. Yatma saatin geldi. Oyun bitince bilgisayarı kapatıyorsun, kıyafetlerini değiştiriyorsun ve banyoya gidip dişlerini fırçalıyorsun. Yatağını açıp güzel bir uyku çekiyorsun.
(...)
Uyanıyorsun. Sabah olmuş. Günlerden Çarşamba. Saat 10.40 civarı. Uykulu gözlerle ayağa kalktın, perdeyi çekip hemen pencereye bakıyorsun. Dışarısı güneşli olmasına rağmen kar tanecikleri atıştırıyor. Okullar tatil edilmiş, o yüzden rahat takılıyorsun. İçinden Vali'ye bir kere daha teşekkür ediyorsun ve banyoya, elini yüzünü yıkamaya gidiyorsun.
Fakat hiç bir zaman bilmiyorsun ki bu ardı ardına geçirdiğin 52. Çarşamba günü. Çünkü hatırlayamıyorsun. Sadece zihninde ufak bir yankılanma oluyor 'ben bunu yaptığımı sanki hatırlıyorum' diye...
