Bu şehir bir vücut,sokaklar ise damarları.Bu damarlardan temiz ile kirli kan birlikte akıyor.İyiler ve kötüler her gün aynı soğuk ve ıssız kaldırımları arşınlıyor.Ama evinde güvendesin sanıyorsun değil mi.Pencereden olan bitenleri izlerken hep sakinsin.Gazetelerin üçüncü sayfalarını soğuklanlılık ile okuyor ardından gündelik işlerine devam ediyorsun.İşte beni bu sakinlik ve güven beni çıldırtıyor.Yanı başında olan olaylara bu kadar kayıtsız kalman beni çıldırtıyor.İyiler ile kötüler arasında ki farkın sadece harflerden ibaret olduğunu hala anlamıyor olman beni çıldırtıyor.Olan biteni farketmen için yaşaman mı gerekiyor.Ama kapının sürgüleri kapalı değil mi.Onlar içeri giremez,sense dışarı çıkamazsın.Yanılıyorsun,aslında hep içerdeydiler.Yanı başındalar,seni izliyorlar ve bekliyorlar.Ne için beklediklerini ben bile cevaplayamam.Ama sen biliyorsun ve bu yüzden korkuyorsun.Bunu sana sormak zorundayım "Ne kadar güvendesin"
