Starting Over Again (COMPLETED)

Chapter 41- Jessica

Hehe sorry kung walang kwenta to...

------------------

Ilang months na ang nakalipas at kami pa rin ni Tyler. Lagi kaming masaya, siyempre, minsan may tampuhan pero nagkakaayos rin kami agad.

Ngayon, kakauwi ko pa lang galing sa date namin ng magutom ako at pumunta sa kusina :D

Bigla na lang ako nahilo...I feel so dizzy...kumuha ako ng baso at lalagyan ko sana yun ng tubig ng mabitawan ko yung baso.

"Anak! Ano nangyayari sayo?" Tanong sakin ni mama kaso bago ko pa siya masagot, nawalan ako ng malay.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nagising ako dahil sa tunog ng isang heart monitor...teka! Nasa ospital ako?!!

"Anak! Buti naman gising ka na!" Sabi sakin ni mama na tuwang tuwa. Lumapit siya sakin at tinanong kung may kailangan ako, tinanong ko lang siya kung bakit naandito ako sa ospital, pero mukhang ayaw niya akong sagutin.

"Ma! Ano?" Pilit kong pagtatanong pa rin.

"MA! SABIHIN MO NA LANG SAKIN!!"

"May cancer ka!"

Ano?

"Joke lang diba?" Tanong ko, hoping hindi totoo yung sinasabi niya.

"Hindi. Totoo ang sinasabi ko"

Lumabas na lang siya ng ganun-ganun lang.

Di ko maiwasang umiyak. Diba pag may cancer ang isang tao, sandali na lang sila mabubuhay?

Biglang pumasok sa isip ko si Tyler, alam na niya kaya na may sakit ako? Kinuha ko yung telepono at tinawagan siya.

"Pwede ka ba pumunta dito?"

"Naandito na nga ako sa tapat ng bahay niyo eh, parang wala naman kayo dito"-Tyler

"Hindi diyan sa bahay, dito sa ospital..."

Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nangyari. At first, di siya makapinawala na ganito na ako. Sandaling mabubuhay.

"Pwede ba ako humingi ng favor sayo?" I asked. "Oo..." sabi niya.

Hindi ko kayang saktan ka eh, sorry talaga...

"Mahal mo naman ako diba?" Tumango siya bilang sagot.

Mahal rin naman kita...

"Forget me, let's break up"

lovemuchxoxo