Olamaz

208 12 1
                                    

-Kyohei-

Elimdeki su şişesi ile içeri girerken birden gördüklerim ile saklandım.Usui ve Karin-neechan vardı.Usui yaklaştı.Ne söylediği anlaşılmıyordu ama Karin-neechan'ın ifadesine göre şaşırtıcı ve ciddi birşey.Yanağına dokunduğunda ne yapçağını merak ettim.Birden öpünce şaşkınlığım ile yanlarına gitçekken biri kolumu tuttu.Sunako-chan "Gidersen herkes sendne nefret etçek.Ablan bile-"dediğinde sözünü kesip "Ablam değil."dediğimde "Tamam.Karin bile sendne nefret etçek ve en nefret eden o olcak.Çünkü Usui-kun'u seviyor."dediğinde kolumu sinirle çektim "Bundan bana ne?! Ben sadece sınıfıma gidiyorum."deyip elimdeki su şişesini gösterdim.Beni saçımdan çekip "Anlıyorum"deyip sürükledi.Sonra bir yerde bırakıp "Tamam.Şimdi git!"dediğinde 'cidden deli' diye düşündüm.Giderken bu sefer Tao ile karşılaştım."Futbol takımına-"diyeceği sırada yanından koşarak geçtim.Nefret ediyorum şu futbol takımından.Kapıya geldiğimde içeri göz attım.Zil çalmasına 5 dk vardı.Karin-neechan donmuş şekilde Usui'nin arkasından bakıyordu.Yanına gidip "Bir sorun mu var?"dediğimde Birden elimdeki su şişesini aldı.İçtikten sonra geri verdi."Teşekkürler.Kyohei"dedikten sonra gülümseyip gitti.Elimdeki su şişesine baktım.Benim içtiğim yerden içti.Of neler diyorum?!Zil çaldığında kimseye yakalanmamak için sınıfıma doğru ilerledim.Öpüştüler.Usui'ye hep gıcık olmuştum.İlk geldiği gün bize bakışından beri kimse sevmedi ama ben daha çok sevmedim.Karin-neechan'ın sınıfına baktığımda Karin-neechan ve Sunako-chan sohbet ediyordu.Arada sırada Usui'ye bakıyor yüzü kızarıyor geri dönüyordu.Ah!Ne sinir bozucu.Çatı katına doğru ilerledim.En huzurlu yer.Çatıda otururken yine o cadı geldi.Siyah giyinişli siyah saçları ve siyah gözleri ile ve hareketleri , konuşması ile tam bir cadı gibi olan kız Akura-san."Yine aynısın.Çatıda saklanan duygu patlamasından ölmek üzere olan Kyohei-kun!"dedi her zamanki gibi."Ne için geldin?"dediğimde yine her zamanki kahkahasını attı ve oturduğu tümsek yerden atlayıp "Ablan...Affedersin.Karin-chan.Şu iyi ve temiz kalpli kız.Usui-kun ile öpüştü.Gözlerimle gördüm.Ah doğru ya.Sende gördün.."Akura-chan okulda olan biten herşeyden haberdar olan ve bilen birisi.Nedeni boş boş okulun içinde dolanması.Geçen hafta yine çatıda otururken geldi ve herkese yaptığını yapıp içimi karartıp gitti.Yine aynı şeyi yapçak ama elinde olan koz önemsiz."Ve sevgili ablacığın yani Karin-chan'ın seni umursamayacak ve görmezden gelcek."yine kahkaha attı.Bende gülüp "Önemsiz konu.Her zaman yaptığı şey bu zaten.Artık alıştım ve daha ne kadar görmezden gelebilir."evet doğru eskiden hep yanımda olan,beni koruyan,beni seven ablam şu an beni bir kişi olarak görüyordu.Eskiden hep sarılır ve yanımdan ayrılmazdı.Ama ne zaman arkadaşları oldu işte o zaman beni görmezden geldi.Hep oyun oynarız diye elimde top ile dışarı yanına koşardım."Onee-chan!"der dışarı fırlardım.Ama bir bakardım.Ablam çoktan arkadaşları ile gitmiş.Ağlardım çünkü benim hiç arkadaşım yok ve tek arkadaşım,ablam beni bırakmıştı.Ablamı her zaman aşırı sevmiştim çünkü beni koruyup sarıp seviyordu.Her gün çalışan annemden ve bizi terk eden babamdan daha çok severdi.Ama şimdi umursamıyorum.Ve farkında değil ama beni git gide dahada unuttu.Ve sonunda tamamen unutçak bunu da biliyorum.Bu yüzden o benim ablam değil ve o sadece 5 ay büyük ben Şubat  o ise Temmuz doğumlu.Ama beni hep abla demeye zorladı.Şimdi bile ağız alışkanlığı ile abla diyorum....

-Karin-

Usui-sama beni öptü inanamıyorum.Çok mutluyum ve ciddi şekilde beni sevdiğini söyledi.Ama ben cevap vermeden gitti.Sınıfta arada sırada baktığını hissediyordum.Eve gittiğimde annem bir yere gitmişti.Buz dolabını açıp yiyecek ararken ramenin olmadığını gördüm.Kim aldı bunu?Annem almış olmaz.Ah doğru ya!Kyohei var.Belki o almıştır.Neyse dergide Kyohei'nin eskiden çok istediği arabaları farkettim.Doğru eskiden hep isterdi oyuncak arabaları çok severdi.Dergiyi elime kaptığım gibi odasına girdim."Kyohei!"dediğimde yatağına uzanmış ramen yiyordu.Yanına oturup "Bak!Eskiden çok istediğin oyuncak araba modeli!"dediğimde kalkıp oturdu."Şu kırmızı üstünden kuru kafa resmi olan eskidende vardı.Onu istemiştim ama annem şu an onu alacak kadar para olmadığını söylemişti.Şimdi ise çok ucuzlaşmış."dedikten sonra tekrar yattı.Bende yanına uzanıp "Bende sen istediğin için istemiştim.Beraber oynarız diye.Hatırladın mı?"dediğimde "Evet.."derken gözlerim  kapanıyordu.Çok yorgundum.Dün akşam uyuyamamıştım.Gözlerim kapanıp uykuya daldım....

Strange LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin