Strange Love

Sevgililer günü!

-Kyohei-

Onun sesi çıkmayınca ona döndüm.Uyumuştu.Tabi dün akşam film izlerse (sesi odama kadar geldi) böyle uyur.Önüne gelen saçların rahatsız etmesiyle yüzünü astığında saçlarını çektim.Yine ifadesi eski haline dönüştü.Elimde olmadan yüzünü okşadım.Gerçekten sıcak ve yumuşak aynı eski zamanlardaki gibi...Kirpikleri parlak ve uzundu annem hep babama benzediğini söylerdi.Gözlerim biraz aşağı kaydı.Acaba Usui öptüğünde nasıl hissetti.Öpsem acaba hisseder mi?Elimde olmadan yakınlaşırken kapının çalmasıyla durdum.Gözlerini kırpıştırdığında geri çekilip ayağa kalktım."Ah Kyohei!Olamaz...Uyuya kalmışım.Sunako-chan ile buluşçaktım!"deyip acele ile ayağa kalktı."Görüşürüz Kyohei!"diye ekleyip kapıdan çıktı.Kapatmadan önce gülümseyerek el salladı.Az önce naptığımı hala anlamadım!Kapıyı açıp "Üzgünüm Sunako-chan!"dediğini duydum.Bende odamdan çıkarak yavaş yavaş merdivenlerden indim.Sunako-chan beni görüp "Selam Kyohei-kun!Küçüklüğünü hatırlıyorumda..."dediğinde oturma odasına hızla girip kapıyı kapadım.Onun o ben senden büyüğüm evlat anlamında olan soğuk esprilerini duymak istemiyorum.Karin-neechan odaya girip "Sende gelmek istiyormusun?Annem evde yok ve yalnız kalmak istemiyorsan-"dediğinde Aniden "Olur!"dediğimde şaşırdı.Bende nasıl dediğimi bilmiyordum.Parkın önünden geçerken iki küçük kardeş gördüm.İkiside hem ağlıyor hem birbirine sarılıp "Kardeşim!"diyordu.Genç kadın birisinin elinden tutup çekerken genç adamda öbürünün elinden tutup çekti.İkiside başka tarafa doğru gitti.Ah şu boşanan çiftler hiç çocuklarını düşünmüyorlar.Sunako-chan "Gördünüz mü?Ne kadar üzücü!"dediğinde Karin-neechan "Evet.Çocuklar adına üzülüyorum."dedi.Karin-neechan bana bakarak sevgi dolu gülümsemesini takındı "Ne yapmak istersin?"dediğini duymama sebebim aklımın karışık olması değil bilmediğim nedenden dolayı utanmamdı."Markete gidebiliriz."dediğimde Sunako-chan aniden "Sevgililer günü!Yarın..!"dediğinde 'Lanet!Unutmuşum.'diye düşündüm.Ve düşündüğüm gibi Karin-neechan "Usui-sama'ya çikolata yapacağım!"dediğinde "Ben eve gidiyorum."dedim...

-Sunako-

Kyohei nasıl hissediyor anlıyorum fakat imkansızı istememeli.Karin-chan "Haydi!Çi-ko-la-ta!"dediğinde bende eşlik ettim.Birlikte mağazaya girdik.En iyilerinden seçip yarı yolda ayrıldık.Silüeti kaybolurken düşünüyorumda Kyohei'nin hisleri ile Karin'in hisleri uyuşmuyor.Zaten Kyohei'nin hisleri şu an gereksiz bir çöpten ibaret...Neyse Çikolata yapmam lazım Neji-kun çok sevinecek!

-Karin-

Kyohei anlamıyorum.Ama doğru ya biz kızız ve çikolata alacağız bir oğlan mağazaya girince çikolata bakan kızlar ile garip karşılanır.Usui-sama'ya çikolata vereceğim ah bunu düşünmek bile beni utandırıyor.Eve girdiğimde annem karşıladı."Ne oldu yüzün kıpkırmızı?"dediğinde Kyohei'de oturma odasından çıkıp baktı.Sanırım utancımdan kırmızı oldu."Yok birşey.Sadece..."derken annem elimdeki çikolataları gördü."Anladım!Çikolata yapçan.Kime?Yüzüne bakarsak sevdiğine mi?"deyip kolumdan mutfağa çekiştirdi.Malzemeleri koyduktan sonra "İyi eğlenceler tatlım!"deyip mutfaktan çıkar çıkmaz işe koyuldum.Çikolataları eritirken içeri Kyohei girdi."Su verirmisin?"dediğinde gülümseyerek "Tamam!"deyip bardak çıkardım.Su doldururken aklıma gelen fikirle arkamı döndüm.Yakınımda görünce "Bir sorun mu var?"dediğimde "Yok...Sadece...şey...Su!"dediğinde suyu uzattım "Ah!Buyur!"dediğimde suyu içip koyduktan sonra dışarı çıktı.Her zamanki Kyohei.Çikolatalar bitince saat çok geç olmuştu.Mutfağı toplayıp çikolataları kaplara koydum.Çok heyecanlıyım!Kapları alıp mutfaktan çıktım.Odama giderken Kyohei'nin oturma odasında uyuduğunu farkettim.Kapları sehpaya bırakıp onu uyandırmaya çalıştım.Sonra vazgeçip yukarıdan battaniye getirdim.Üstünü örttükten sonra kapları alıp giderken mırıldandığını duydum.'Ben...'diye mırıldanınca duraklayıp arkamı döndüğümde birden annem içeri girdi."Ah kızım!Bende sana bakacaktım.Haydi sen yatağına git.Kyohei kaç kere burada uyumuştu." dediğinde yanağından öpüp "İyi geceler anneciğim!"dediğimde annemde gülümsedi.Odama doğru ilerledim...

-Kyohei-

Sabah uyandığımda kendimi oturma odasında buldum.Ah doğru!Üstümdeki örtüye baktım.Bu örtü..Karin-neechan'ın.Örtüyü kokladım.O kokuyordu.Kapı açılınca aniden ayağa fırladım.Karin-neechan kapıdan başını uzatıp "Günaydın uykucu kardeşim!"dedi.Yanıma gelip sarıldığında aniden kıpkırmızı kesildim.Napçam?"Çok mutluyum Kyohei!"dediğinde birden sinirlendim."Bugün sevgililer günü!"deyip kendi etrafında dönmeye başladı..