အပိုင္း(၁၉)

2.6K 207 6
                                    

"ဟူး...ေမာလိုက္တာ ေမာင္ရာ"

လႊမ္းေစသူလည္း ကေလးေတြလက္မွ လြတ္ေအာင္ေျပးရတာ ေမာလာ၍ဝါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ ထိုင္ခ်လိဳက္သည္။လက္နက္အျဖစ္အသုံးခ်ကာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ထားေသာ ပန္းကန္ျပားႏွစ္ခ်ပ္ကိုလည္း ေက်းဇူးကန္းစြာ ေဘးမွာလႊတ္ခ်လိဳက္သည္။

"အသာလုပ္ပါ အဲေလးရယ္
ငါ့ပန္းကန္ေတြကြဲေနပါဦးမယ္"

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း ပန္းကန္ျပားေလးႏွစ္ခ်ပ္ကိုယူၿပီးသိမ္းလိုက္သည္။ အဲေလးေဘးမွာထားပါက ပန္းကန္ျပားေတြလည္း ဘုရားတေနရေပဦးမည္။

"အဝတ္စားလဲခ်င္လဲေတာ့ေလ အဲေလး
ငါေတာ့ ေရခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မယ္"

"ဟုတ္ ပုဆိုးႀကီးေတာ့လဲလိုက္မယ္ ဟဲဟဲ
အကၤ်ီေတာ့မလဲေတာ့ဘူး"

"ေအးပါ "

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း ေရစိုေနသည့္အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးရန္ထြက္လာလိုက္သည္။

"အဲေလးခြၽတ္လိုက္တဲ့ပုဆိုး လာေပးဦး
တစ္ခါတည္းေရာေလွ်ာ္လိုက္မယ္"

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း အဝတ္ေလွ်ာ္ရင္း လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"အာ...မေလွ်ာ္ပါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ပဲေလွ်ာ္လိုက္ပါ့မယ္။ပုဆိုးေတာ့ေလွ်ာ္တတ္ပါတယ္ဗ်"

တဲထဲမွာ ေမာင့္ပုဆိုးေလးကိုေခါက္ေပးရင္း လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"ငါက ေလွ်ာ္လက္စျဖစ္ေနလို႔ပါ
လာ ျမန္ျမန္လာေပး။ငါ့ကို အေအးပက္ေအာင္လုပ္မေနနဲ႕"

ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း အဝတ္ေတြေတာ့ ေလွ်ာ္ၿပီးသြားၿပီ။အဲေလးရဲ႕ပုဆိုးေလွ်ာ္ေပးဖို႔သာက်န္ေတာ့သည္။ဒါကို ေမာင္မင္းႀကီးသားေလးက လာမေပးေသးဘဲ ဟိတ္ဟန္ေတြလုပ္ေန၍ ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း ကိုယ္တိုင္ယူရန္တဲထဲသို႔သြားလိုက္သည္။

"အဲေလး ေပး"

အဲေလးလက္ထဲမွာကိုင္ထားေသာ ပုဆိုးေခါက္ေလးကို ေအးခ်မ္းေမာင္လည္း ေတာင္းလိုက္သည္။လႊမ္းေစသူတို႔ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပင္။ဒါက ငါ့ပုဆိုးဟူေသာ အထာျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ထားသည္။

ေတာ႐ိုင္းသားေလးရဲ႕ခ်စ္ပံုျပင္(တောရိုင်းသားလေးရဲ့ချစ်ပုံပြင်)Where stories live. Discover now