De drie werelden

Hoofdstuk 1 het begin van het eind

Ik ren de vergaderzaal in ik gooi de deur open en alle blikken draaien gelijk naar mij doei mam ik ga naar school, ik ben terug om 4 uur heb vandaag mijn Engels toets dus wens me succes!!! En voordat de koningin nog iets kan zeggen is de deur al weer dicht gegooid. Ik ren de kasteeldeuren uit en spring in de auto, we naderen school steeds meer en ik stap uit zodra de auto tot steelstand is gekomen in mijn ooghoek zie ik mijn bodyguard rennen. Ik kijk snel op mijn telefoon en zie dat ik nog maar 2 minuten heb voor mijn les begint dus ik ren de school en kijk naar welk lokaal ik moet. AAAHHH lekker dan ik moet helemaal naar boven dus ik sprint de trap op sla 2 tredens over bij elke stap die ik zet en kom hijgend boven en ik hoor de bel gaan. Shit dat zal weer een te laat briefje worden toch klop ik aan in de hoop dat Mvr Wentink in een goede bui is en me de les in laat gaan zonder een briefje te moeten halen. Florence schreeuwt ze als ik de deur open doe WAAROM BEN JE ALTIJD TE LAAT ?? Ik geef zo rustig mogelijk antwoord en gebruik een geweldig excuus dat ik de hele nacht heb geleerd voor mijn Engels PTA en dat ik me verslapen heb en dat ik daarna nog een congres moest bijwonen. Aha nou ga maar snel zitten zodra die woorden uit haar mond zijn kan ik eindelijk weer ademen, ik loop naar de lege stoel naast m'n beste vriendin Emily en neem plaats pak m'n boeken voor me en ik luister aandachtig naar de uitleg. Deze maandag vliegt voorbij school was zoals gewoonlijk saai maar al m'n vrienden maakte het gezellig, wat zou ik toch zonder ze moeten. Ik slaak dan ook een kleine gil als ik de school deur achter me dicht trek en zie dat het keihard regent, nou hier zat ik dus echt niet op te wachten na zo'n dom PTA voor Engels. Emily kijkt me aan en we denken beide precies hetzelfde dus zeg ik dat ik een hoog cijfer verwacht, Emily knikt en ik kan al aan haar gezicht aflezen dat het super slecht ging. Ik sla m'n arm om haar heen ik vind het niet leuk als Emily het moeilijk heeft ze is er altijd voor mij dus ben ik er ook voor haar. 

Ik kom droog thuis door de paraplu die Mike de koninklijke bodyguard boven mijn hoofd hield, ben thuis en schreeuw zodra ik de deur open doe WAT EEN KUT REGEN. Mijn vader kijkt me boos aan hij vind het niet leuk als ik scheld en dat weet ik ook wel maar mijn humeur staat er niet naar om sorry te zeggen. Florence je bent de kroonprinses gedraag je daar dan ook is naar snauwt mijn vader me af. Ik stamp naar boven en doe m'n kleding uit en doe een chill outfit aan, dan besluit ik toch maar om weer naar beneden te gaan want daar ligt die domme tas met schoolspullen nog. Ik sluip naar beneden want ik kan de spanning tussen mijn ouders voelen in Tokyo, wat zou er toch aan de hand zijn? het lukt me om geluidloos de trap af te gaan en m'n tas op te pakken wat ook niet zo moeilijk is aangezien papa en mama en een dikke discussie zijn. ZE IS EEN HEKS hoor ik m'n moeder zeggen toen die woorden haar mond uitrollen leek het net alsof de wereld even helemaal stil stond, alles lijkt wel in slow motion te gaan ik verstijf en laat de tas uit mijn handen vallen al het geluid sterft weg. Ik pak mijn tas snel weer op en sprint naar boven achter me hoor ik mijn ouders mijn naam roepen maar ik negeer ze maar dat lijkt me het beste, ik knal mijn deur dicht en doe m op slot niet dat het wat uitmaakt want ze hebben de sleutel. Wat is er zojuist gebeurd mijn hele hoofd stroomt vol met gedachtes en even word alles zwart voor mijn ogen, dan schik ik weer wakker en bedenk wat er allemaal is gebeurt dit moet wel een droom zijn geweest ze maakte vast een grapje dat kan niet anders. Ik schud het van me af en probeer er de rest van de dag niet meer aan te denken. Ik probeer dan ook mijn huiswerk te maken maar de woorden die uit mijn eigen moeders mond kwamen rollen blijven steken in mijn gedachtes. Ik ben altijd al anders geweest geef ik dan eerlijk toe maar een heks dat is onmogelijk heksen bestaan niet en al helemaal niet voor mij ik ven de kroonprinses. Dan schiet er een gedachte door mijn hoofd, nee onmogelijk en ik schud de gedachte van me af of nou dat probeer ik. Zodra ik dan beneden kom om te eten hangt er een spanning in de lucht. Ik durf mijn ouders niet eens aan te kijken ik eet dan zo snel mogelijk mijn bord leeg maar net voordat ik naar boven wil gaan hoor ik mijn moeder wat mompelen, ik draai me abrupt om en geef haar een dodelijke blik. Mijn vader kijkt me geschrokken aan maar voordat hij zijn mond open kan doen ben ik al boven. Ik sluit de deur achter mij en krijg honger maar geen normale honger, ik ben hongerig naar iets wat in mijn eigen lichaam stroomt. Ik word gek zeg ik tegen mezelf en duik mijn bed in, in de hoop dat de rare honger net zo plotseling verdwijnt als het gekomen is. 

Het is donker als ik wakker word, ik weet niet waarom ik wakker werd ik sta op en kijk uit mijn raam. Ik moet even goed in mijn ogen vrijven om op te kunnen nemen wat ik zie ik zag toch echt nee dat kan niet zag ik nou een oude vrouw met een punthoed. De vrouw komt me vaag bekend voor zonder erover na te denken glij ik in mijn jas en doe mijn schoenen aan en loop de trap af en omzeil de bewakers. Ik probeer zo zacht mogelijk de deur open te doen mijn ouders en de bewakers mogen niet weten dat ik wakker ben. Het verbaast me dat de wachten me door laten normaal mag ik niet buiten zijn na half 10. Ik draai me om en zie dat vrouw recht voor mijn neus staat, ik schrik eerst maar ik ben eigenlijk wel gerustgesteld het voelt alsof ik de vrouw al jaren ken. Hallo dame als je even de deur achter je dicht zou willen doen zal ik je uitleggen wat ik hier doe, ik kijk haar eerst verbaasd aan maar doe wat ze zegt. Ze wenkt dat ik met haar mee moet lopen eerst twijfel ik maar ik ga toch dan komt er opeens nog een gedaante te voorschijn een man een hele oude man maar hij komt me weer bekend voor. Goedenavond zegt de man met een vriendelijke stem, je zult vast afvragen waarom we hier zijn en wie wij zijn.