De drie werelden

Hoofdstuk 36 We zijn er bijna

GESCHREVEN VANUIT GEORGE:

Hermelien ik kan het niet meer, ik kan het niet meer aan eerst Florence onze enige hoop die zo wat op sterven ligt en nu Lucy. Ik weet het George ik mis haar maar we weten allemaal dat Florence hier uit komt net op het nippertje zegt Hermelien. Maar Hermelien dit is anders Florence onze Florence heeft op dit moment letterlijk de macht om te beslissen over het universum. George er is maar 1 persoon op deze aardbol die dit aan zou kunnen en dat is Florence we moeten in haar geloven als wij dat niet doen hoe moet zij dat doen, je hebt gelijk Hermelien. Dankjewel ik trek haar in een knuffel, alles word zwart voor mijn ogen ik hoor Florence mijn lieve Florence ik hoor haar.

''George ik heb weinig tijd maar ik heb een plan vertrouw me Lucy is hier een soort van ongedeerd zorg dat iedereen klaar is morgen avond.''

Dan trekt haar stem weg alsof ze me van de aardbol af plukte en me zo weer terug gooide naar de realiteit. George George gaat het, ik hoor Hermelien met haar bezorgde stem. Zonder dat ik erg in heb komt er een grote glimlach op mijn gezicht. George wat is er aan de hand wat gebeurde er, ik hoor nu ook Fred en Harry hun stemmen. Het was Florence ze praatte tegen me. Ze zijn helemaal stil ze vertelde me dat ze weinig tijd had maar dat alles goed zou komen we moesten haar vertrouwen. HAAL PETER NU, Harry rent weg ik ben nog steeds om ver geblazen hoe kon dit hoe kon ze tegen me praten hoe is het mogelijk. Ja George wat is er zegt Peter, Lucy ze is bij Florence alles komt goed. Florence zei dat ze haast ongedeerd is, ze juichen allemaal. Zei ze nog meer maat vraagt Fred, de strijd is morgenavond...... En zo slaat de stemming in twee seconden om, we moeten voorbereid zijn zei ze. We moeten nu naar Perkamentus om het nieuws te vertellen zegt Hermelien, ja je hebt gelijk. Peter haal de rest van de koningen en de koningin, Hermelien haal de Mikealsons ga naar Perkamentus zijn kantoor snel.

Ze rennen beide met een rotvaart een andere kant op, en Fred helpt mij met opstaan. Kom op Fred we moeten opschieten iedereen moet dit weten dit is van levensbelang. Hij helpt me met lopen ik ben nog steeds helemaal overdonderd Florence heeft gewoon met mij gepraat. We komen aan bij zijn kantoor ik neem de moeite niet om te kloppen, professor we hebben nieuws. Blijkbaar waren professor Perkamentus en professor Anderling in gesprek, Wemels hoe durven jullie ons zo maar te storen zegt professor Anderling. Florence heeft met me gepraat val ik haar in de rede, beide hun ogen worden groot. Ga zitten zegt Perkamentus en dat doe ik maar al te graag, de rest kom eraan dan vertel ik alles. Perkamentus en Anderling geven elkaar een blik die ik niet kan plaatsen, ze heeft het lichtstelsel gebruikt he vraagt Anderling voorzichtig ja Minerva dat heeft ze antwoord Perkamentus. De rest komt ook allemaal binnen en zo opeens is het kantoor niet zo groot meer. Perkamentus beweegt zijn hand als teken dat ik moet praten, h-het voelde alsof ik van de aardbol werd afgeplukt. Toen begon Florence tegen mij te praten ze zij dat ze een plan heeft en dat we op haar moeten vertrouwen, ze zei dat Lucy bij haar was en een soort van ongedeerd was. Ze zei ook dat de strijd morgenavond zou zijn en dat we voorbereid moeten zijn. Toen leek het alsof ik zo werd terug gegooid vanaf de ruimte, het was zo goed om haar stem weer te horen.

We gaan iedereen voorbereiden alle lessen vervallen we gaan elkaar een handje helpen met vecht technieken we moeten op Florence vertrouwen ze is onze enige hoop zegt Perkamentus. Minerva laat de noodbellen af gaan iedereen moet naar de grote zaal ziek of niet leerling docent iedereen en wel nu zegt Perkamentus. Nog geen seconde later hoor ik de noodbel iedereen naar de grote zaal onmiddellijk zegt Perkamentus. Dat laten we ons allemaal geen tweede keer zeggen we zetten het allemaal op het lopen naar de grote zaal.

Is het zo ver horen we veel kinderen angstig zeggen, er zijn kinderen die schreeuwen van angst en kinderen die aan het huilen zijn ze zijn stuk voor stuk bang. STILTE schreeuwt Perkamentus en het is gelijk muis stil je hoort ergens iemand nog hoesten, iedereen wacht in spanning af. De lessen zullen vervallen we gaan elkaar helpen iedereen moet sterk blijven morgen avond zal het gevecht plaats vinden. Morgen avond is er oorlog, en op die oorlog moet iedereen voorbereid zijn.