De drie werelden

Hoofdstuk 32 Ik en alleen ik

GESCHREVEN VANUIT FLORENCE:

Ik zit hier nu al vier dagen vier dagen in deze kerker ik heb 2 dagen geleden voor het laatst iemand gezien het was Draco, ik zag spijt en medelijden in zijn ogen hij gaf me een stuk brood. Sinds dien heb ik niets meer gehoord of gezien. Ik voel me zo zwak ik ben uitgedroogd uitgehongerd en ik kan niks niks meer, ik heb de kracht niet eens om op te staan. Ik lig hier nu al 2 dagen op de koude betonnen kerker vloer zelfs al zou de oorlog nu beginnen dan kan ik niet een opstaan, ik zal al flauw vallen bij de kleinste beweging. Ik ben gewoon op helemaal op, ik ben moe en wil niet meer ik zie het niet meer zitten. Steeds vaker vraag ik het me af waarom, waarom ik. Wat is er zo bijzonder aan mij om me door deze hel te laten gaan van pijn verdriet en angst. Heb ik dan echt zoiets slechts gedaan verdien ik dit dan echt deze eenzaamheid deze pijn en verdriet. Ik wil geen medelijden hebben met mezelf maar ik pieker al 2 dagen, ik wed dat het zelfs in Zweinstijn iedereen beter af gaat. Ik hunker naar eten en drinken naar iemand waar ik tegen kan praten ik verlang naar mijn vrienden. Hoe kan ik zo egoïstisch zijn mijn volk zit nu zonder koningin DE KRONING waarschijnlijk had die zelfs al plaats moeten nemen. Wat zullen ze wel niet denken, ik voel me hulpeloos.

F-florence, ik schrik op uit mijn gedachten ik zie dubbel ik zie Draco dubbel. Gaat het wel raagt hij bezorgd, ik schud mijn hoofd. Lumos oh bij merlijns baard je ziet er niet uit Florence zegt ie zacht, vind je het gek de afgelopen 4 dagen heb ik alleen maar een klein stuk brood van jou gekregen. Hij staat geschokt op heb je niks te eten of te drinken gehad, ik schud mijn hoofd. DRACO WAAR BEN JE, ik hoor Lucius vanaf boven schreeuwen ga maar Draco het maakt niet meer uit ga voordat jij ook in de problemen komt. Hij knikt ik zie in zijn ogen spijt, hij staat op en loopt naar boven. Het is weer stil helemaal stil ik ben weer alleen helemaal alleen, alleen met mijn gedachte.

En zo lig ik daar te piekeren op de koude vloer voor een paar uur hunkerend naar voedsel, prinses ik ben gestuurd door meneer Potter. Ik kijk op ook al weet ik wie het is, D-Dobby breng ik met moeite uit. Prinses bent u in orde vraagt Dobby, nee Dobby ik heb dringend eten en drinken nodig. Zou je dat kunnen regelen Dobby? Hij knikte, eindelijk voedsel precies wat ik nodig heb om deze strijd te winnen ik moet aansterken. En voor ik nog een keer kan knipperen was Dobby weg.

GESCHREVEN VANUIT DOBBY:

En Dobby hoe gaat het met de Prinses, het gaat slecht meneer Potter en mevrouw Griffel. Hoe slecht vraagt George, ze ligt op sterven. Ze hebben allemaal grote ogen, vroeg ze nog wat Dobby vraagt meneer Potter. Ja ze zei dat ze dringen eten en drinken nodig had. Ik ben al weg hoor ik meneer George roepen, hoe gaat het verder met haar Dobby? Niet goed meneer Potter als ze niet snelt wat eet of drinkt sterft ze, ze is erg vermoeid en ondervoed en dan hoe ze er uit ziet ze is er slecht aan toe de cruciatus vloek is vaak over haar uitgesproken. Ze hapte allebei naar adem. De oorlog moet snel beginnen Harry want anders zal Florence sterven voor de oorlog begint zegt mevrouw Griffel tegen meneer Potter. HIER meneer George duwt een mand met voedsel en drinken in mijn handen, bedankt Dobby zegt Potter nog snel.

GESCHREVEN VANUIT FLORENCE:

Het duurt lang voordat Dobby er is mijn ogen beginnen dicht te vallen, hier prinses eet op hoor ik de vriendelijke stem van Dobby zeggen. Ik dwing mezelf om tegen de muur aan te gaan zitten, Dobby duwt een stuk brood in mijn handen. Het kost me moeite om mijn hand naar mijn mond te brengen, ik eet het brood rustig op. Hier mevrouw drink, ik pak het glad van Dobby aan en drink het pompoen sap gulzig op. Prinses Dobby moet terug naar meneer Potter moet ik nog wat doorgeven, ja graag Dobby zeg maar tegen ze dat ik alles weet en dat ik het universum zal helen ik kom aan Voldemort een eind maken. Dobby knikt en verdwijnt, ik eet rustig al het eten op wat in de mand zat ik voel me al veel sterker. Ik dwing mezelf om op te staan en een stukje te lopen, het gaat ik ben zwak maar het gaat.

Zodra de oorlog uitbreekt zal ik hem vermoorden zonder genade en ik zal het universum helen of hoe je het ook wilt noemen, ik zal er voor mijn volk zijn en ik zal is even een goed woordje met mijn half ouders spreken.