Hoofdstuk 16 het bezoek naar huis

14 0 0
                                    

Ik knuffelde iedereen nog 1 keer en toen stapte ik de schoorsteen in op weg naar het kasteel, daar ga ik de staatsplannen voor leggen bij Joseph en kijken hoe het met het land gaat. Nou ik zie jullie straks  allemaal weer en ik zwaaide nog 1 keer, toen gooide ik het groene stof neer en verhef mijn stem en zei koninklijke huis. 


Ik voelde mijn voeten van de aardbodem af worden gerukt en voor ik het wist stond ik in het koetshuis waarmee ik ter paard naar het koningshuis zal gaan. Oh wat heb ik jou gemist Miss Elena, Elena is mijn paard ik krijg haar op mijn 6e toen was ze nog een pony nu is ze een belangrijk koninklijk paard. Ik zadelde Elena op en schoof in een paar ballerina's dat rijd net wat fijner dan hoge naaldhaken, ik had een beige pak aan het was een net maar elegant pak hij was van mijn moeder geweest. Ik rees op Elena en gaf haar het eerste duwtje, daar ging ik dan op weg naar Joseph om de staatsplannen te bespreken. Toen ik door de kasteel poorten kwam rijden zag ik Joseph al bij de grote deur staan, ik stapte van mijn paard en een stalknecht nam haar over. Joseph kwam naar me toe lopen en maakte een buiging, Joseph hoe gaat het met ons land? Nou prinses de mensen beginnen boven het verlies van u ouders te komen, de economie kan veel beter er is nog steeds een banen te kort en er zijn veel wezen zegt Joseph.


 Nou George en ik hebben het staats plan opgesteld, dus dat zou ik graag met je willen delen dus volg mij maar. Joseph deed wat ik hem vroeg ik liep naar de kleine vergaderzaal waar ik plaats naam aan tafel, ik koppelde mijn laptop aan de projector. Nou Joseph, George en ik zijn druk bezig geweest met het staten plan maken. Ik klikte op mijn laptop waardoor er op de projector alle punten stonden die we wouden verbeteren, ik ben onder de indruk prinses zei Joseph. Ik klikte verder waardoor er ook alle oplossingen bij kwamen, ik klikte verder waardoor ook onze plannen zichtbaar waren voor het Spaanse koninklijke bezoek. Nou prinses begon Joseph jullie hebben echt aan alles gedacht het is geweldig, je ouders zouden zo trots zijn. Maar Joseph hoe gaat het verder ik ben namelijk van plan om morgen met mijn vrienden langs wat winkeltjes te gaan en wat inkopen te doen en misschien zelfs wat te helpen, welke winkels hebben het geld nu het hardst nodig? Nou prinses ik zou zeker weten langs Anne marie haar bloemenwinkel gaan en de bakker en de brillenzaak en de drogist, ik denk dat ze daar u hulp het meest waarderen zei Joseph. Nou Joseph tot het oudjaarsbal ik ga zo weer terug naar school, ik loop naar mijn kamer want ik ga een jurk uitzoeken. Ik kijk even rond in mijn kleidingkast maar mijn ogen vallen al snel op een vrij simpele licht groene lange jurk, ik weet dat het 1 van de laatste jurken is die mijn moeder heeft aangehad en juist daarom doe ik hem in mijn tas ik pak er een mooie simpele zilveren kroon bij. Ik mis mijn ouders heel erg op dit soort momenten de gewone moeder dochter momentjes of de vader en dochter momenten, ik sprak mijn altijd drukke vader niet vaak maar ik mis de lange paarden ritten met hem erg het was ons momentje om bij te praten. 


Ik loop de kasteeldeuren uit en door een stalknecht werden de teugels al klaar gehouden, bedankt jongeman. Ik pak de teugels van hem aan en stap op mijn paard, toe maar Elena en ik spoorde haar aan om te gaan rijden. En zo vlogen we door de zijstraten op weg naar de stal waar de openhaard mij terug zal brengen, ik zag de stal al verschijnen in de verte. Florence Mikaelson ik hoorde die stem weer ik probeerde hem uit te zetten maar daardoor werd de stem alleen maar krachtiger het irriteerde me dood en ik vertrouwde die stem niet er was iets bekend aan de stem maar op een slechte manier. Ik deed snel de stal poorten open zodat Elena op haar vertrouwde plekje was, ik zakte neer tegen de muur die stem uit mijn hoofd houden kost me veel energie. De stem wil zo dringend iets zeggen dat ik er niks meer tegen kan beginnen, het doet pijn de stem toelaten maar het proberen het tegen te houden meer dus ik laat het toe. Het voelt als een soort koude rilling die door mijn hele lichaam gaat het voelt koud en duister dan begint de stem te spreken. Jij bent FLORENCE MIKAELSON JIJ HEBT GEEN BLAUW BLOED JIJ BENT EEN ORIGINAL.... Na deze woorden sterft de stem weg, mijn hele lichaam doet pijn en ik ben moe ik moet naar zwijnstein en snel. Ik krijg het nog voor elkaar om op te staan met heel veel moeite, ik strompel de schoorsteen in en gooi het poeder neer en roep levenloos zwijnstein. Ik voel mijn hele lichaam mee worden genomen in de sleur, en ik voel al snel een nieuwe vloer onder me het is de schoorsteen in Perkamentus zijn kantoor. Prinses gaat alles goed met u, ik probeer te reageren maar het lijkt alsof ik niet meer kan bewegen ik kan niks meer ik schud met mijn laaste kracht mijn hoofd in de hoop dat Perkamentus het op valt. Ik voel zijn oude vergrijsde handen mij oppakken, we verschijnselen naar de ziekenzaal om tijd te besparen. Ik kan nog steeds helemaal niks alles doet pijn en het lijkt alsof ik versteend ben maar wel alles om mij heen hoor, het is verschrikkelijk. Ik voel me worden neergelegd op een bed, ik hoor de hoge stem van mevrouw Plijster al wat is er gebeurd? Ik heb geen idee madam Plijster prinses Florence kwam zo terug vanuit de schoorsteen ze was bij het kasteel geweest, maar ze lag levenloos in de schoorsteen. Madam Plijster begon me aan te sluiten aan apparaten als ze over een uur niet reageert gaat ze naar ST.Mungo's hoorde ik haar vaag zeggen, ik ga haar vrienden en haar verloofde halen zei Perkamentus. Ik hoorde zijn voetstappen weg sterven en Mvr Plijster kwam dichtbij ach wat is er met dat meisje, na die woorden viel ik in een diepe slaap. Toen ik mijn ogen wou openen merkte ik dat ze nooit dicht waren geweest, ik voelde dat George naast me lag ik voelde het aan de vlinders in mijn buik. Ik hoorde de bezorgde stemmen van Fred Harry Ron en Hermelien, ik hoorde snikken naast mij. George was toch niet aan het huilen he van die gedachte wou ik uitbarstte in tranen, het feit dat ik niks kon vond ik verschrikkelijk. Ik hoorde Perkamtus binnen komen met professor Anderling ze stuurde iedereen weg zelfs George en madam Plijster, het zal toch niet Albus? Ik ben bang van wel Minerva ze heeft het nodig en snel ook ik hoorde juffrouw Griffel het hebben over de naam Florence Mikaelson, zou de prinses er achter zijn gekomen vroeg professor Anderling? Ik denk dat ze een vermoede begint te krijgen maar ze weet het nog niet, maar word het niet tijd dat we haar geven wat ze moet hebben vroeg professor Anderling? Ja het is tijd zei perkamentus ik hoorde hem wat mompelen, hij probeerde iets in mijn mond te schuiven een soort rietje. Er zat een dikke vloeistof in want er kwam lange tijd niks uit, totdat de eerste druppel mijn lippen raakte ik verstijfde zowat wat bijna onmogelijk was de druppel smaakte naar meer.


Writers Note: Sorry voor het iets kortere hoofdstuk, maar ik wou jullie toch super graag een hoofdstuk geven! Tips voor dit boek zijn altijd welkom, en als je zou willen reageren of wil stemmen zou ik dat super erg waarderen. Hoofdstuk 17 komt 1 Juni online, dus tot dan lieverds!

De drie wereldenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu