De drie werelden

Hoofdstuk 4 uwenhoogheid

Vandaag ga ik vandaag ga ik gelukkig worden vandaag ga ik een stuk leegte op vullen ik ga naar zweinstijn. Mijn ouders brengen me naar Londen met het privé vliegtuig, helaas mogen mijn ouders niet mee het perron op omdat het dreuzels zijn en überhaupt is het niet zo verstandig want dan zo iedereen gelijk weten wie ik ben. Ik heb alleen geen idee hoe ik op perron 9 3 kwart kom, daarom ben ik zo blij dat ik met Harry Hermelien Ron George en Fred heb afgesproken. Ik geef mijn ouders een laatste kus voor een lange tijd en ik kan het niet laten om een traan te laten, ik zie mijn ouders pas over een jaar want in de vakanties blijf ik op school mij ouders zijn dan toch op zakenreizen dus dan kan ik net zo goed op school blijven. Ik ga ze missen ik geef ze nog 1 laatste knuffel. Ik ga gelukkig loopt mijn butler en bodyguard nog mee tot aan mijn vrienden want ook hun mogen het perron niet op.

Na een korte tijd op het station lopen zie ik mijn vrienden al staan met ik denk de ouders van Ron, Fred en George. Ik ren naar mijn vrienden toe vol blijdschap en geef dan mijn butler een laatste knuffel en zwaai m vaarwel. Ik wenk mijn bodyguard dat hij dichter bij mag komen en spring op mijn tenen zodat ik in zijn oor kan fluisteren wat ik wil, het gaat je goed Mike en bedankt voor alles en ja ik doe voorzichtig. Ik draai me terug om naar mijn vrienden en de rest die erbij staat en het eerste wat George roept is'' MAM ze heeft zelfs een eigen butler" ik proest het uit van het lachen en dan knik ik, het is inderdaad mijn butler maar dat heeft niks te betekenen hoor George lach ik nerveus. Dan geeft een vrouw me een knuffel en zegt dat ze al veel over me heeft gehoord, ik denk dat het de moeder van de Wemels zijn want ze lijkt sprekend op haar zoons en haar enige dochter. Ik stel me netjes voor aan iedereen die ik nog niet kende. We lopen dan met z'n alle het perron over en ik zie Ginny zo de muur in sprinten, ik slaak een kleine gil en dan legt George uit aan zijn moeder dat dit mijn eerste jaar is dus dat ik nog nooit door de muur ben geweest. AHA zegt Molly nou Florence liefje dan gaan wij wel eerst en Arthur dan ga jij met Florence en George roept ze al gauw. Ik knik beleefd en zie iedereen verdwijnen achter de muur. Pap zegt George ik ga wel alleen met Florence zijn Vader zegt dat het prima is en geeft George nog een snelle knipoog en hij loopt de muur door. Nou Florence zegt George onze beurt ik knik en kijk een beetje angstig George ziet het en hij pakt m'n arm vast en gooit me over zijn schouder alsof ik niks weeg.

George zet me neer George George blijf ik schreeuwen ondertussen, kijken al onze vrienden achterom en ook alle Wemels en ze proesten het uit van het lachen alleen Molly houd een serieuze blik en gebaart George dat hij me neer moet zetten. En eindelijk sta ik met beide benen op de grond ik geef George een tik op zijn achterhoofd waardoor iedereen alleen nog maar harder gaat lachen. Ik kijk hem lachend aan maar verscherp dan m'n blik en zeg dat ie dat niet meer moet doen. Hij kijkt me aan alsof ik een puppy ben en zegt dat ie het zal proberen, waardoor ik gewoon automatisch met mijn ogen rol.

Vervolgens zoeken we allemaal naar een coupe Ginny ging naar haar eigen vriendinnen en de oudere broer van George en Fred ging ook ergens anders heen. Zo bleven wij met z'n 6 over helaas was er nog maar 1 coupe over en die was voor 5, ik bood al aan om ergens anders te gaan zitten maar ze lieten me alle 5 echt niet gaan. Toen zei Harry dan ga je toch gewoon bij George op schoot zitten? Ik ging kapot van het lachen maar blijkbaar was Harry serieus, dus George zei waarom ook niet. Iedereen keek me verwachtingsvol aan, oke oke voor deze ene keer dan zei ik met rollende ogen. En daar zat ik dan op George zijn schoot, ik begon moe te worden en George merkte het hij legde mijn hoof naar achter op zijn borst ik voelde de warmte en ik was zo weg. Nou George je hebt het wel getroffen hoor ze ligt nu al te slapen op je ahahahah, toen schrok ik wakker waarvoor was dat gelach nodig nu ben ik wakker zei ik moe.

Sorry prinses zei Harry prinses zei hij proestend van het lachen, wacht hoe weten jullie dat ik de erfgenamen op de troon ben?! HUH je bent wat zei iedereen, kut riep ik nu heb ik mezelf verraden uhmm oke het is niet zo ingewikkeld denk ik bij mezelf kan ik me hier nog onderuit praten ik zeg wel dat ik 2e troonopvolgster ben ze mogen niet weten dat ik hun prinses ben dat ik hun toekomstige koningin ben. Mijn oom is koning begon ik dus ik ben 2e erfgenamen op de troon daarom woon ik ook in zo'n groot huis en heb ik mijn eigen butlers, als mijn nicht de troon niet opeist ben ik de volgende wettelijke erfgenamen. En toen was het stil uhmm sorry uwenhoogheid ga maar verder slapen zei Harry al gauw en door de uwenhoogheid kon ik niks anders meer doen dan lachen, kom op jongens ik ben gewoon normaal dus waag het om me met uwenhoogheid aan te spreken duidelijk. JAAAA zeide ze in koor, waardoor ik weer moest lachen.

Florence ik ga me omkleden naar het uniform moet jij dat ook niet gaan doen zei Hermelien? Oohh ja helemaal vergeten ik ga wel mee ja bedankt. Dus Florence zei Hermelien wat vind je van George, nou hij is wel leuk en schattig en aardig maar ik ken George nog niet zo goed. En nog een vraag wat is eigenlijk je hele naam als je 2e wettelijke troonopvolgster bent, mijn hele naam is Florence Anne Wilhelmina Van Adel antwoorde ik. Nou laten we ons nu maar eens gaan omkleden zei ik al gauw.

GESCHREVEN VANUIT GEORGE:

En George wat vind je van Florence ik zie je wel naar de kijken zei Harry gauw. Nou zucht ik ze is prachtig aardig bescheiden en ze is geweldig antwoorde ik. Ik zou m'n hele leven aan haar geven terwijl ik d'r pas net ken. AHHH zeiden de jongens GEORGIE IS VERLIEFD GEORGIE IS VERLIEFD GEORGIE IS VERLIEFD GEORGIE IS VERLIEFD. Maar zei ik al gauw het word nooit wat ze is van adel ze komt uit de meest rijke familie van het land en wie weet word ze nog koningin ook ze is perfect en dat ben ik niet ze vind mij nooit leuk. George zo moet je niet denken zei Fred al gauw als Florence je echt zo verschrikkelijk had gevonden was ze niet op je schoot gaan zitten en was ze niet op je in slaap gevallen.

GESCHREVEN VANUIT FLORENCE

Nou kom je Hermelien we moeten terug naar de jongens. Ja ja antwoorde Hermelien ik kom al, wil je zo graag weer naar George toe ofzo. Haha grappig Hermelien maar je hebt wel gelijk. IK WIST HET zei ze jullie worden het perfect koppel riep ze al gauw. En daar zaten alle 4 de jongens op ons te wachten Hermelien nam plaats tussen Harry en Ron waardoor ik wel op George moest zitten, niet dat ik het heel erg vond. Mag ik zei ik tegen George, ja natuurlijk kom zitten uwenhoog- en voor hij zijn zin kon afmaken kreeg hij een dodelijke blik van Fred en hij was al stil. Ik zat prima en viel in slaap op George zijn borst met de gedachte dat als mijn ouders dit zouden zien ik onterfd zou worden.