KAÇINILMAZ AŞK

5. Bölüm

Evin kapısında oturdum.İçeriye girmek istemedim.O arada telefonumu çıkardım ve kapıdaki merdivenlere oturup son ses müzik dinlemeye başladım.

  -"Hey hey!!

Bir anda omzuma birinin dokunduğunu fark ettim.Ve irkilip:

-"Hey ne oluyor?Sende kimsin?"

Baktım yanıma oturan siyah, uzun, kıvırcık saçlı ve mavi gözlü bir kız vardı.Ve bana:

-"Sakin dostum ben yan komşun annemle babam içerde seninkilerle tanışıyor.Bende içerde çok sıkıldım.Bu arada ben İpek.Sende Efsun olmalısın dimi?"dedi.

-"Evet.Memnun oldum.Ne zaman taşındınız?"dedim.Ve o arada annem kapıyı açtı ve ikimize kola getiriyordu.Annem:

-"Selam güzellikler soğuk bir şeyler içersiniz diye kola getirdim alın bakalım.Bu arada hoş geldin Efsun tatlım.İpek'le tanıştın dimi?Çok tatlı bir kız umarım iyi arkadaş olursunuz."dedi ve gülümsedi.

Sanki o eve geldiğimde kavga edip ağlayan kadın gitmişti yerine şu filmlerdeki yalancı gülen kadınlardan biri gelmişti.Ve "hı hı" dermiş gibi kafamı salladım ve bende yalandan sırıttım.Annem gitti.Ve İpek bana yola bakarak:

-"Buraya hiç taşınmak istemiyordum.Eski mahalledeki arkadaşlarımı bırakmak bana çok koydu.Annem ve üvey babam beni buraya zorla getirdi.Niyeymiş Fatih'in tahini buraya çıkmış ve burada daha iyi okuyabileceğimi düşünüyormuşmuş....pehh..."dedi.

Ve bende ona;

-"Üvey babanı sevmiyorsun öyle değil mi?"

-"Doğru niye öyle içten dedin yoksa senin babanda mı üvey?"dedi.

Bende yola bakarak hayır ama bende de aile sıkıntısı çok....Hangi liseye geliyorsun? diye konuyu değiştirdim.Ve bana:

-"KARAYEL LİSESİ...Umarım ucube dolu değildir.Eski okul ortamımı bırakmak beni deli etti zaten..."dedi.Ve ona heyecanla bakarak;

-"İşte sonunda şans benimde yüzüme gülecekmiş.Sonunda kafa biri, yol arkadaşı buldum.Aslında okul ucube dolu ama birlikte kafa tutabiliriz."dedim.Ve elini havaya kaldırdı bana "Çak bir beşlik o zaman dostuz dimi?" dedi.Güldüm ve çakarak ölene dek!"dedim.Bu iyiydi sonunda okula tek gitmeyecektim.

O arada kapı açıldı ve önde sanırsam İpek'in anne ve üvey babası arkadaki benimkiler vardı.Babamın suratına baktığımda yalancı bir gülüş vardı.Biliyorum çünkü benle ne zaman takılsa gülerken gözleri parlardı.Aynı Korkut gibi....Anneme baktım ve gülerek:

-"Arayı açmayalım.Gerçi aramızda yok, yandasınız" diye kötü bir espri yaptı ve herkes güldü ben ve İpek hariç.İpek'e döndüm ve:

-"Sabah seni alırım nasıl olsa yolumuz artık aynı yere."dedim.Ve gülerek:

-"Tamamdır.Sekizde kapıdayım!"dedi.

İpek'ler gittikten sonra ortamın gerildiğini fark ettim.Ve hızlıca kapıdan odama çıkmayı planlarken babam kolumdan tuttu ve:

-"Ufaklık senle benle konuşmadan bir yere gidemezsin!Hemen salona geç!"dedi.

-"Yorgunum gerçekten...Sonra konuş__"derken lafımı kesti ve;

-"Bende yoruldum ama ilk önce konuşalım!Lütfen."dedi.

Omuzlarımı aşağı doğru indirip salona geçtim.Ve koltuğa oturduğumda yanıma geldi.

-"Bak Efsun.Artık tam 16 yaşındasın büyüdün ve beni anlayacağını düşünüyorum.Sana güzel gelecek kurmak istiyorum.Annenle anlaşmamız artık imkansız....Bu yüzden bu güzel geleceği sana ben sağlamak istiyorum.Hadi şimdi odana çık ve eşyalarını topla ve benle g___"derken bu sefer ben onun lafını kestim ve ona: