Jeongin i Hyunjin leżeli na kanapie oglądając jakiś film. Właściwie to Hyunjin leżał na kanapie, a Jeongin na nim. Była niedziela, więc nie mieli nic do roboty, dlatego właśnie leżeli oglądając jakiś film.
Po chwili na nogi młodszego wskoczył czarno biały pies. Kkami. Dla Hyunjina ten pies był jak ich dziecko, i właśnie tak go traktował.
No właśnie. Jeżeli już mówimy o dzieciach, to trzeba powiedzieć, że nie planowali oni niczego w najbliższym czasie. Jeongin już kilka razy poruszał ten temat, ale za każdym razem Hyunjin mówił, że chcę poczekać aż Jeongin będzie starszy.
Może i miał dopiero dziewiętnaście lat, ale już zaczynał myśleć o dzieciach. Co prawda nie przeszkadzało mu ich dotychczasowe życie, ale jednak. Czuł się źle gdy Hwang był w pracy, a on siedział sam w domu z psem.
Dlaczego tak było?
Cóż. Jeongin chciałby pracować, ale Hyunjin kazał mu się skupić na szkole. Niby z tego ile starszy zarabiał, było ich stać na wszystko czego chcieli, ale ciążyło to Jeonginowi. Dlaczego? Bo za wszystko płacił starszy. On tak na prawdę nie mail swoich pieniędzy.
Jeongin po raz kolejny rozpoczął ten temat.
- Hyung...
- Hm...
- ...Chcę zacząć pracę...
- Innie...
- W kawiarni... Jako kelner, będę się wyrabiał ze wszystkim w szkole, a przynajmniej dołożę się chociaż do rachunków...
- Nie ma takiej opcji Jeongin. Jak skończysz szkołę, możemy zacząć rozmawiać o pracy.
___________
Chłopak ze mną zerwał i wszyscy mają na mnie wyjebane.
Siedzę właśnie, mam edb i próbuje nie nie popłakac.
Zapowiada się zajebisty dzień naprawdę.
Przepraszam za błędy
CZYTASZ
𝓗𝓸𝓹𝓮|ᶜʰᵃⁿˡⁱˣ
Fanfiction(Obiecuję że kiedyś poprawie pierwszą część, ale teraz jestem zbyt leniwa żeby to zrobić.) First part - finished chanlix;top¡b.ch; bottom¡l.f hyunin;top¡h.hj; bottom¡y.ji seungbin;top¡s.chb; bottom¡k.sm minsung;top¡l.mh; bottom¡h.js !smut¡!mpreg¡!ag...
