collusion • yoonmin

-dokuz-

•Yoongi'den çok hoşlanıyorum.

____

Düşünmek sık sık yaptığım bir eylem değildi, demiştim ben düşünmeden o an ne istiyorsam ona göre hareket eder ve getirileriyle ilgilenmezdim ama son bir aydır, yani YouTube işi başladığından beri, nefes aldığım her saniye düşünürken buluyordum kendimi. Yoongi hyung ile büründüğümüz sevgili rolü adı altında yaşadıklarımız, tüm o değişken hallerim ve saçma davranışlarım... Hepsi beni düşünmeye iten şeylerdi. Bir ayda neredeyse bambaşka biri gibi davranır olmuştum ve bu süreç beni gerçekten yoruyordu.

İşte tam da bu yüzden şu an hiçbir şey düşünmeyip bomboş bir şekilde karşımdaki duvara bakıyor ve odadaki derin sessizlik yüzünden duyulan saatin saniye ibresinin çıkardığı sinir bozucu sesi dinliyordum.

Yoongi hyung hemen yanımda ve karşımızda da neden içeri girdiğini anlamadığım Yeeun oturuyordu. Kapıda onu karşılamamızın ardından biz daha hiçbir şey diyemeden ikimizi de bir kenara itip giydiği topuklu ayakkabılarını çıkarma zahmetinde bulunmadan ayaklarını yere vurarak oturma odamıza girmiş ve izinsizce kanepemizle aynı renk olan eski koltuğa kurulmuştu. Yaklaşık beş dakikadır da öylece bizi, özellikle boynumu izliyordu işte.

"Bilmem farkında mısınız ama ben bir açıklama bekliyorum."

Uzun süren sessizlikten olsa gerek sesini duyar duymaz ürperip bir anda bakışlarımın odağı olan Yeeun saçlarını arkaya atarak konuştu. Ne açıklama bekliyordu bir fikrim yoktu ama eğer bir açıklama yapılması gerekiyorsa bunu yapması gereken kişi tam yanımda orturan ve aynı benim gibi kafasını Yeeun'a çevirmiş olan Yoongi hyungdu.

Tamam, aslında açıklama beklemesi gayet normal bir durumdu. Yoongi hyung'la her ne kadar 'sadece takılıyor' olsalar da aralarında yaşanan bit takım olaylar vardı ve Yeeun'un bu yaşananlara dayanarak bizden bir açıklama beklemesi çok olağandı. Bu yüzden onu yadırgamayıp hala Yeeun'a bir karşılık vermeden oturan Yoongi hyung'a dikkat kesildim.

Evet, dediğim gibi sadece oturuyor ve Yeeun'a bakma zahmetinde bile bulunmadan umursamazca gözlerini etrafta gezdiriyordu.

Bir açıklama yapmasını ben de bekliyordum, ya da açıklamayı ben yapmalıydım bilmiyorum ama bu olayın ucu bir şekilde bana da dayanıyordu. İnkâr edebilir ya da YouTube konusunu açıp bütün olanları anlatabilir veya direkt yalan uydururabilirdik. Hiçbir fikrim yoktu ancak olaya bir şekilde açıklık getirmeliydik. Bu yüzden hala susan Yoongi hyung'a inat bir şeyler söyleyebilmek için dudaklarımı araladım.  Fakat tahmin ettiğim gibi olmadı ve bir anda Yoongi hyung'un sesini işitmemle araladığım dudaklarımı tekrar birbirlerine bastırdım.

"Açıklama yapılacak bir durum olduğunu düşünmüyorum."

Ne kadardır dikkatle hareketlerini izlediğimi bilmediğim Yeeun, inanamıyor gibi bir anda ağzını açtığında ben de gözlerimi hızla Yoongi hyung'a çevirmiştim. İnatla bakmamayı sürdürdüğü yüze umursamaz bir ifadeyle bakıyordu şimdi. 

Böyle söyleyen birine ne cevap verilir inanın hiçbir fikrim yoktu. Ama Yeeun beklemeden yine söz aldığında gözlerim tekrar onu bulmuştu. Kendimi ilkokulda tartışan iki kişiyi izleyip ooo'layan çocuklar gibi hissediyordum.

"Ev arkadaşının boynundaki izi ve dudaklarınızdaki ıslaklığı gördüm Yoongi."

Yeeun'un sözleri az önceki yaşananları gözümün önüne getirdiğinde kendime kızmadan edemedim. Daha az önce düşünmeyi kendime yasaklamıştım ancak şu an aklıma dolan görüntüleri düşünüyor hatta özellikle dil kullandığımız kısım aklıma geldinde  utanıyordum. Yanaklarımın kızardığına emindim ama şu an hiç zamanı değildi. Bu yüzden içimden kendimi düşünmemeye ikna edecek cümleler sıralamaya başladım.