collusion • yoonmin

-on dört-

•Ondan deli gibi etkilendiğimin farkındaydı.

____

"Benden kaçmana gerek yok, yönelimini anlamak için beni kullanabilirsin."

Sol tarafa döndüm, bu kez yüzüm kapıya dönük ve odanın loş tarafına bakıyorum. Birkaç saniye gözlerimi kahverengi kapıda gezdirip tekrar tavana çıkardım. Pencereden vuran ışıkla hafif aydınlanan tavanın alçıdan yapılmış işlemesini milyonuncu kez inceliyorum. Belli belirsiz çiçek motifleri sadece avizesiz ışığın etrafında var, gerisi dümdüz tavan. Apartman eski olsa da sağlam ve özenilerek yapılmış. Başta bu motifleri gördüğümde şaşırmıştım ama artık alışkınım hoş görüntüsüne.

"Yönelimini anlamak için beni kullanabilirsin."

Aynı cümle saatlerdir zihnimde yankılanıyordu ve yaptığı tek şey beni uykumdan mahrum edip düşünce havuzunda boğmatı. Gece boyu uyuyamamış, odada ne kadar detay varsa hepsini istemsizce zihnime kazımıştım. Uyumak, düşüncelerden kurtulmak için birçok yol denemiştim ancak hiçbiri işe yaramamış, beni daha falza dibe çekmekten başka bir şey yapmamıştı.

Yoongi hyung'a yönelimimden söz ettikten sonra beni öpmüştü ve ben de ona karşılık vermiştim. O an onu öperken bizi çeken bir kameranın olmayışı, rol yapmamızı gerektirecek bir ortamda olmayışımız ya da zamanlamamızın öpücük saatleri dahilinde olmayışı, hiçbirini düşünmemiş sadece kendimi öpücüğü vermiştim. O an öyle davranmak isteyip altında hiçbir neden aramadan dudaklarıma kapanan dudaklarına eşlik etmiş ve fütursuzca dudaklarının yaşattığı hoş duyguyu tatmıştım.

Dudaklarımızı ayırdığında ise gülümseyen gözleri yüzümü turlamış sonra bütün gece düşünmeme neden olacak cümleyi kurmuştu: "Benden kaçmana gerek yok, yönelimini anlamak için beni kullanabilirsin."

Yönelimimi anlamak için onu kullanmama gerek yoktu, zaten yönelimimden şüphe etmemi sağlayan oydu. Yani ondan kaçma nedenim aslında yönelimimden kaçmamdı. Çünkü bu yaşıma kadar hiçbir erkeğe karşı ilgi duymazken onun beni etkilemesi korkmama beden olmuş, istemsizce ondan uzaklaşmamı sağlamıştı. Çünkü diğer tüm kızlar ve erkekler gibi değildi, farklı aurasıyla beni kendine çekiyor, istemsizce bedenine ilgi duymamı sağlıyordu.

Belki de herkesin yönelimini fark etmesini tetikleyen nedeneler olmuştu, ki olmasa fark etmek imkânsızdı. Ancak bu yaşıma kadar hiçbir erkekten etkilenmemişken Yoongi hyung'dan etkilenmem ve ona çekilmem beni germişti. Çünkü şimdiye kadar o benim için hep bir ev arkadaşı ve içki arkadaşım olan hyung olmuştu. Ona karşı daha önce hiç bu tarz şeyler hissetmemişken şimdi kendimi onun bedenini arzuluyor olarak bulmak istemsizce korkmama neden oluyordu.

Dün paylaştığımız öpücükten sonra bana "Beni kullanabilirsin." demesi yüzünden içimi ona daha fazla ilgi duyacak olmamın şüphesi kaplıyordu. Ona kapılmaktan, ona karşı hissettiklerimin sadece etkilenme olarak kalmayıp ileriye gitmesinden korkuyordum. O sadece yardımcı olabilmek için kendisini kullanmamı istese de ben, ona karşı hisler besleyeceğimden korkup her ne kadar o istemese de ondan uzak durmaya çalışacaktım.

Onunla aramızdaki temasları sevsem de ileri boyuta taşınması beni zor duruma sokacağından büründüğümüz rol dışında onunla temasa geçmeyip aramızdaki eski düzeni etkilememeye çalışacaktım.

Tekrar sağ tarafıma dönüp yatağın hemen yanında olan pencereyi açtım. Yüzüme vuran hava serin olsa da beni ferahlatmış ancak üzerimdeki pijamaların inceliği yüzünden hafif titrememe neden olmuştu. Kollarımı kendime sarıp ısınmak için omuz başlarımı okşadım. Yoongi hyung sabah serinliğinde balkonda oturup kahve içmeyi çok severdi. Ve ben de ona eşlik etmeyi. Ancak dün yaşananlar ve ne kadar bana "Benden kaçmana gerek yok." dese de gece boyu kendime verdiğim sözler yüzünden bu kez ona eşlik etmemeyi düşünüyordum. Yarım saat daha yatağımda oyalanıp kahvaltı vakti geldiğinde odamdan çıksam kâfiydi.