ŞEYTANIN evlatları (Devam ediyor)

ŞEYTANIN evlatları. Bölüm 1.

FRANSA. BORDO şehri. 2005.1 Şubat.Sanmonel kasabası.

Şarma Şanli

**

Gözlerimi annemin sevgi dolu sıçasık sesiyle açmışdım.

Hadi kalk kızım, kalk güzel Şarma. Bi tarafdan beni seslerken, bi eliyle  camın perdesini sonuna kadar açmış, odaya  güneşin şafaklarını doldurmuşdu.Yarıaçık gözlerimle etarafa bakındım.Ve benim için şuan dünya zifiri kapkaranlıktı.Annemim açtıgı perdeden odaya dolan kış güneşi hiç yokmuş gibi,günün aydınlanan ışıgı bulutların arkasında haps olmuş  gibi, beni saran sevdiklerimin sevgisiyle arama örülen duvar gibi, hayata olan umutlarımın yok oluşu gibi,hepsi ama hepsi sıfırlanmıştı kafamda.

Yatakda  vucudum uyuşmuşdu ve sanki yumuşacık yatakda degil yüz katlı apartmandan düşmüş, her tarafım ezilmiş, incinmiş haldeydi.Hasıl derler bir enkaz  altında kalmış ve kafamın içini saran dumandan hala kurtulmuş degildim.Yarıkapalı açdıgım göz kapaklarım bile beni dinlemeden yeniden kapanmaya niyetlilerdi.

Başdan ayaga ezgin, yorgun ve sarsılmış bir haldeydim ama annemim sabrı galiba bu gün sonlanmışdı.Benim yanma oturarak,elini saçlarıma daldırdı.Hadi Şarma bu gün kaçışın yok o piskolokla konuşulacak kızım yoksa babana her şeyi anlatırım.

Susmuştum, elimi tutdu.

Şarma bana başka seçim burakmıyorsun.Benimle konuş ki sana yardım ede bileyim.Bak içindekilerden kurtulmazsan,geçmişin yaralarını bir yük diye kalbinde taşımaya devam edersen kaldıramazsın kızım, kalbin yapamaz yaşatamaz bu yükle seni.Lütfen anlat,anlat da kurtul kızım.Yıllarla sana hatırlatmak iyi gelmiyor diye susdum ama artık hata yaptıgımı kabuleniorum Şarma.Suzana doktor haklydı, sana direnmeliydim, küçükken bu yükten kurtarmalıydım.Maske takınarak hayata oyun kurduk.Sandım ki kendimizi kandırmak bize daha iyi gelecek ama yanılmışım.O yaralar nereye gidersek gidelim, ne kadar zaman geçerse geçsin hep bizim içimizde kanayan bi yara.Ya üstüne basıp iyileşmesi için içinden irinlerini çıkartacagız, yada bi ömür hep bizi sizlatacak.

Söylediyi sözler pilanlarımı tehdid etmişdi ama haklıydı artık gerçeklerin gün yüzüne çıkma vaktiydi. gönülsüz yatakdan kalkmaya karar verdim ama gözlerim kararıyordu.Kaç gündü yatakda kalmşdım ve sanırım kendime gelmem için biraz zaman gerekicekti.Annemin yardımıyla kalkınmışdım ve çalan telefonuma bakmak istemesem de annemin ısrarı tutdu.

Elime tutuşturup, Şarman açman lazım o senin evleneceyin dedigin adam.Kaç gündür oyalıyorum ama açmazsan her şeyi mahv edersin.

Haklıydı ve açmamla Hugo"nun  sesi kulaklarıma doldu.

Alo aşkım nasılsın? 

Sesini duymamla mideme bir bulantı,kalbime kılıc yarası kadar keskin bir acı doldu.Yaşadıklarım bir bir hafızamın içinden bana işkence yapar gibi yeniden dirilmişlerdi, teredüd etmeden kafama sert bi yumruk indirdim.Darbeden acıyan kafama odaklı sırtımı yatagın arkasına yasladım.Ve bi anlık feleyin oyununa şaşıp kalmıştım.Tuaf bi şekilde görünmez bi güc bana dogdugum toprakların kader yükünü  taşıtmaktan asla vaz geçmiyordu.Ve burdan baktıgımda oldugum mekanla dogdugum topraklar arasında yüz, belkide binlerle kilometreler vardı ama bu hiç birşeyi degiştirmemişti.Aksine galiba her şey yeniden başlıyordu.

Tüm gücümü toparlamıştım, ve cevablamaya çalışarak,sagol Hugo iyim sen nasılsın?dedim.

Sensiz iyiyim diyemem aşkım seni çok özledim.Nasıl oldu dag geziniz? ne zaman döndünüz?

Yeni döndük Hugo.Hem kusura bakma kalkdıgımız zirvede telofon çekmiyordu.

Yok ne kusuru sevgilim, annen nikah öncesi sana iyi geleceyini söylemişdi.Umarım daha iyisin.Ay sonu dügünümüz oldugunu da unutma.Hala inanamıyorum,dünyanın en güzel kızı karım olacak.

Unutmurmuyum Hugo , bu benim hayatımın en güzel günü olacakdır.Bazı insanlar evlenirken özgürlüklerinden mahrum olucaklar diye korkarlaryaa,.. ben ama aksini düşünüyorum.

Ne düşünüyorsun güzel Şarmam?

Ona yalan söylemiştim ve yaşadıgım dehşetli gerçeklerden sonra geçirdiyim kriz yüzünden önce hastanelik, sonra karakoluk olmuştum.Ardından da deli gibi evden kaçmış, Bordo sokaklarında kendimi kaybetirmiştim ki annem beni iki gün sonra  sokak hayvanları barınagından bulmuştu.En iyisi de tüm yaşananların gerçeyini ögrenmek adına kimseye bişey söylememişti ve şimdi ikimiz birlikte herkesin inanacagı yalanlar konuşmaktaydık.

Kulagıma bi daha sesi dolmuştu, ordamısın Şarma dedi.

Evet burdayım, ben,..Hugo evlendigimizde,.  ben, ben o gün tüm varlıgımla Özgürlüyüme kavuşacagım!

Merhaba sevgili okurlarım.

Yeni möhteşem bir hikayeyle sizinleyim.Çok seveceginizden eminim.

Lütfen beni yanlız burakmayın ki birlikte bitirelim.

Sizi çok seviyorum.