Roommate//:LARRY

Part 10

Jarad_WRLD_999 için bir bölümmm
Ayrıca lütfen gidip takip edin çok güzel bir kitap yazıyor ve yine LARRY kurgusu ve tek kelime ile harika bir kurgu.

Harry's POV

Bara girdiğim anda gözüm Louis'i aradı çokta zor olmamıştı herkesin içinde ışıldıyordu resmen.

Çocuklarla buraya geldiklerinde hep oturdukları köşeye doğru ilerledikleri sırada, Louis ayağa kalktı acaba onlarla doğru mu geliyordu? Ne yazık ki yanılmıştı Louis bara doğru ilerleyip yüksek bar sandalyelerinden birine oturdu.

Biraz komik görünüyordu çünkü Louis'in boyu birazcık kısaydı louis barmene bir şeyler söyledi. Louis'in önüne bir içecek koyulmasıyla şaşırmıştım çünkü Louis'in içki içmediğini sanıyordum.

Louis'in yanına bir adam oturmasıyla istemsizce kaşlarımı çattım adam Louis'le sohbet etmeye çalışıyordu ayrıca Louis ne ara içeceğini bitirmişti?

Adamla biraz daha sohbet ettikten sonra adam önüne gelen içeceklerden birini Louis'e uzattı. Louis'in bu ortamlara gelmediği belliydi gelseydi asla almazdı o içeceği -tabiki bu gece sikilmek istemiyorsa- adam Louis'i ayağa kaldırıp piste doğru yöneldi.

Louis'in kalçalarına dokununca bütün vücüdümu bir öfke dalgası sardı ama kendimi tutmalıydım. Ne ben onun, nede o benim bir şeyimdi... bir şey olmak ister miydim onunla... ?

ah Harry kendine gel sen sadece Louis'den faydalanmak istiyorsun. Bir kere yapıp bitirince bir daha istemeyeceksin bile. Harry bunları düşünürken dikkatini bir şey çekti, ağlıyor muydu o? Louis ağlıyor muydu...?

Artık bir şey yapması gerekiyordu değil mi? Ah ama ya yanlış gördüyse ya ağlamıyorsa eğer ortada öyle bir durum yoksa, Louis Harry'nin onu izlediğini öğrenirdi.

Harry oturmaya devam ederken adam Louis'in kolundan bir kere daha tuttu bu tarafa geliyordu. Louis kesinlikle ağlamıştı,hala ağlıyordu Louis Harry'e bakıp ağzını oynattı Harry işareti alması ile birlikte ayağa kalktı.

Louis, en başından beri biliyordu Harry'nin orada olduğunu, sadece görmezden gelmişti peki neden görmezden gelmişti? Birlikte eğlene bilirlerdi...

Şuan bunun sırası değildi,Harry'nin adamın yüzüne bir yumruk atması ile adam yere yığıldı.

Harry, Louis'in tek başına ayakta duramayacağıma bildiğinden hemen kolundan tuttu ah çok kötü durumdaydı kim bilir ne içirmişti bu piç kurusu küçük Louis'e.

Harry Louis'i kucağına aldı ve arabaya doğru ilerlemeye başladı. Bütün yol boyunca Louis, göğsüne kafasını yaslayıp ağlamıştı. Tişörtünün ıslanması, Harry'nin hiç bir şey umrunda değildi.

Sadece Louis'in iyi hissetmesini istiyordu... Nasıl bu kadar çabuk bağlana bilmişti bu çocuğa... bağlanmamıştı sadece Louis'le düzüşüp sonra arkadaş olmak istiyordu.

Başka bir şey değil hatta arkadaş olmasına bile gerek yoktu. Louis'i yolcu koltuğuna oturtup sürücü koltuğuna geçti aslında oda ne yaptığını bilmiyordu sanki iç güdüleri ele geçirmişti onu.

Louis'e sarıldı. Louis biraz sakinleyince geri çekildi Louis pürüzlü sesiyle "t-teşekkür ederim" dedi Harry hafifçe gülümsedi "rica ederim. Kim olsa aynı şeyi yapardı" dedikten sonra arabayı çalıştırdı ve yola koyuldu.

Louis konuşmuyordu "anlatmak ister misin? Belki rahatlamanı sağlar" Louis hayır anlamında kafasını iki yana salladı. Tabiki az önce yaşadığı konu hakkında konuşmak istemiyor seni aptal. O sırada Louis "nereye gidiyoruz?" diyerek konuyu değiştirmeye çalışıyordu. Harry bu konu hakkında konuşmaması gerektiğini bir kez daha anlayıp "odamıza gidiyoruz... vücudunun azıcık toplanması için uyu istersen ben gelince sana haber veririm"

Louis kafasını salladı ve uyumaya başladı.
Arabayı park ettiğinde kafasını Louis'e döndürdü. Tapılası şekilde uyuyordu.nasıl uyandıracaktı bu güzelliği? Belkide uyandırmamalıydı.

Arabadan indi ve Louis'in tarafına gelip Louis'i bir kez daha kucağına aldı. Odanın kapısını açıp içeri girdi ve Louis i yatağına yatırdı tam kendi yatağına gidecekken bir el kolunu tuttu "her şey için teşekkür ederim. Sen gerçekten iyi bir insansın Harry her ne kadar okulda sert görünmeye çalışsanda değilsin. Bence bu yönünü daha çok göstermelisin..." Louis'in haklı olduğunu biliyordum ama okulda asla böyle davranmazdım kimseye karşı...

Ama Louis'e karşı öyle davranmak istemiyordum. Ondan yararlanmak istediğime inanamıyordum. Benimde planım o adam gibiydi Louis'in sarhoş olmasını -her ne kadar içmese de bir umut - bekleyip yararlanmaktı.

Kendimi iğrenç hissediyordum ama karşımdaki kişi Louis'ti ona bakarken kendimden bile iğrenmeyi unutabilirdim.

~Bence çok minnoş bir bölüm oldu... Aklımda bazı kullanmak istediğim fikirler var ama böyle şeker bölümlerde yazmak istiyorum. Neyse siz umarım beğeniyorsunuzdur:) yazım ve noktalama hatları için özür dilerim.