အခ်စ္ဆိုတာ ရင္ခုန္သံေတြရဲ႕ႀကိမ္ႏႈန္းေပၚ မူတည္ၿပီးတိုင္းတာရတဲ့ ယူနစ္တစ္ခုဆိုရင္ ရင္ခုန္သံဆိုတာ ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းကို မွီတည္ရွင္သန္ရတဲ့ ရာသီဥတုျဖစ္စဥ္တစ္ခုလား။ ေနမင္းက ေကာင္းကင္ျပာျပာမွာ အေျခစိုက္ၿပီး ေျမျပင္ကို ေက်ာခင္းသလို ရင္ခုန္သံက ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းကိုအေျခစိုက္ၿပီး ခ်စ္သူကိုေမာ္ဖူးပါရဲ႕။ ခ်စ္သူ ေျခစံုလာရပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းမွာေတာ့ အျပံဳးေတြေဝျဖာၿပီး ရင္ခုန္သံေအးေတြတိုးေဝွ႕တဲ့ လွပတဲ့ရာသီဥတုတစ္ခုျဖစ္တည္ပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္သူရဲ႕ေမတၱာေအာက္မွာ မွီတြယ္ရပ္တည္ရတဲ့ ရာသီဥတုတစ္ခု...။
×××××
"ညီမေလး...အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား"
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုေကာက္လြယ္ၿပီးတာန႔ဲတစ္ၿပိဳင္နက္ အိပ္ခန္းထဲကထြက္ၿပီး လွမ္းေမးရသည္။
"ထမင္းဘူးေရာ၊ ေန႔လယ္စားဖို႔ မုန္႔ေလးဘာေလး ယူသြားဦးေနာ္ ညီမေလး"
"အကုန္ထည့္ၿပီးၿပီ ကိုကိုရ"
ထမင္းစားပြဲဝိုင္းကေနမတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ယပ္ေခၚေနတဲ့ ညီမေလးနားကို ကၽြန္ေတာ္ေျခလွမ္းလိုက္ရသည္။ တကယ္ကို ဆြဲျခင္းထဲမွာလည္း ထမင္းဘူးပန္းေရာင္နဲ႔ အခ်ိဳရည္နဲ႔သြားရည္စာအျပည့္။ မေသသပ္သလိုျဖစ္ေနတဲ့ နက္ကတိုင္နက္ျပာေရာင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ျပဳျပင္ေပးလိုက္သည္။
"သားေရာ မနက္စာစားသြားပါလား"
မာမီက ညီမေလးထမင္းခ်ိဳင့္ျခင္းေလးထဲ တစ္ရႉးထုပ္ထည့္ေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းေမး၏။
"ေတာ္ၿပီမာမီ။ ကန္တင္းမွာပဲစားလိုက္ေတာ့မယ္။ မနက္ခင္းဆို သန္လ်င္တံတားကအရမ္းၾကပ္တာ။ ရံုးတက္၊ ေက်ာင္းတက္ကားေတြနဲ႔"
"ကားကို ဂရုစိုက္ေမာင္းေနာ္ သား"
"စိတ္မပူနဲ႔ မာမီ။ ညီမေလးကို ပို႔ၿပီးရင္ သားဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။ ခ်စ္တယ္ေနာ္မာမီ"
ၾကက္ဥနံ႔ေလးေတြကပ္ၿငိေနတဲ့ မာမီ့ပါးေျပာင္ေလးကို အသံျမည္ေအာင္နမ္းရႈံ႔ၿပီး ညီမေလးထမင္းခ်ိဳင့္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ပဲေကာက္ဆြဲလိုက္သည္။ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ျမဴႏွင္းလႊာကို မၿဖိဳကြဲႏိုင္ေသးတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုက ေရာင္ဝါပါးပါးေလးနဲ႔ ကမာၻေျမျပင္ေပၚ က်ဴးေက်ာ္နင္းဖို႔အစပ်ိဳးေနသည္။ ရန္ကုန္ေဆာင္းက နံနက္ခင္းအပိုင္းအျခားေလးမွာပဲ မပီမျပင္သက္ဝင္သည္။ ေအးေနမလားဆိုၿပီး ငဲ့ၾကည့္လိုက္မိတဲ့ညီမေလးကေတာ့ ကားေပၚတက္တာေတာင္ အျပံဳးႏုႏုကမပ်က္။ ေအးမွာေတာ့လည္းမဟုတ္။ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းျဖစ္တဲ့ ရွပ္လက္ရွည္အျဖဴ၊ ေဘာင္းဘီနက္ျပာအရွည္နဲ႔ လက္ပင္းကနက္ကတိုင္အပါအဝင္ ညီမေလးက ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံု။ တရားဝင္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူျဖစ္တဲ့ေန႔မွာပဲ တက္ႂကြေနတဲ့ညီမေလးကိုၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္တကၠသိုလ္ပထမဆံုးရက္ေတြေတာင္ မွတ္ဥာဏ္တဲ့ျပန္လည္အရိပ္ထင္လာသည္။ ေယာက္်ားေလးနဲ႔မိန္းကေလးဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ကြာတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကက် အလယ္တန္းတည္းက တစ္ဖြဲ႕တည္းျဖစ္လာတဲ့ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ ျပန္ဆံုရမယ့္ေနရာမို႔လို႔ ေျမႇာက္ႂကြေနတယ္ေျပာရင္ ပိုမွန္မည္။