|Şeytanın çocukları
Acıyla yanmaya devam eden yüzünden akan kan damlaları yatağa düşerken odaya giren yüzsüz yaratıklarla yataktan doğrularak gördüğü kapıya doğru koşmaya başlamıştı. Kapıyı açar açmaz karşısında gördüğü bedenle hissettiği acıya rağmen nefes verirken bedenini kolları arasına bırakarak gözlerini kapattı.
“Taehyung...”
“Geçti. Buradayım.”
“Uyanamayacağım- ben uyanamayacağım sandım Taehyung...”
Aldığı derin nefesler ciğerlerini acıtacak derecede sıkarken boğazındaki sert yumru gözlerindeki incilerin yanaklarında ince bir biz çizgi bırakmasına neden oluyordu. Tüm bedeni korkuyla titremeye devam ederken Taehyung sakinleşmesi için sırtını okşarken dudaklarını alnına bastırıp geri çekiliyordu.
“Geçti, özür dilerim. Seni kontrol etmeliydim.”
Elleri sıkı sıkıya eşinin bedenine tutunurken yatağa doğru uzandırılmasıyla gözlerini kapatarak nefeslerini toparlamaya devam etmişti. Yaşadığı korku uykusuzluktan dolayı kan çanağına dönmüş gözlerinin acısını unuttururken hissettiği feromonlarla kurdu kendisinin aksine tehlikeyi unutup eşine sığınmıştı.
Taehyung kolları arasındaki bedenin terden alnına yapışmış saçlarını geriye iterek dudaklarını mührünün üzerinde gezdirirken bir eli sırtını okşamaya devam ediyordu.
“Uyumalısın.”
“Ne? Hayır, bir daha o kabusa dönmek istemiyorum. Daha da kötüsü olacak!”
“Sana söz veriyorum, kabus falan göremeyeceksin. Bilincinin açık olmasını engelleyeceğim ve sen de rahat bir uyku çekeceksin tamam mı?”
“Taehyung... Ben, ben emin değilim.”
“Bana güvenmelisin.”
Eşinin yüzünü yukarıya, kendisine doğru, kaldırarak tedirgin gözlerine bakarken aldığı onayla gülümseyerek dudaklarından küçük bir öpücük almıştı.
“Kapat gözlerini.”
Kendinden emin sesi Jeongguk'un içten içe eşini sorgulamasına neden olurken bir anlığına bedenindeki tüm ağırlık yok olmuş gibiydi. Hâlâ Taehyung'un sıcak ve güvenilir kolları arasında yer almaya devam ederken aynı anda kendini dev bir pamuk yığınının arasında hissetmeye başlamıştı. Her bir noktası uyuşuyordu ve bu uyuşma teninde yumuşak bir hissiyat bırakıyordu.
“Güzelce uyu, sen uyanana kadar yanından hiç ayrılmayacağım. Rahatlıyorsun değil mi?”
Dudakları arasından ufak bir mırıltı dökülürken dakikalar önce yaşadığı korku ve heyecanı unutmaya başlamış, o ürpertici hissiyat bedeninde kaybolmuştu.
Huzurla yeniden uykuya daldığında bu kez herhangi birinin onu kabusuna davet edemeyeceği kadar büyük bir güçle korunuyordu.
Taehyung'un gücüyle.
Jeongguk yorgunlukla uyumaya devam ederken saatler sonrasında Taehyung'un da ona eşlik edip gözlerini kapatmasıyla sıcak bir uykunun kısa süreli mahkumu olmuşlardı.
•••
Flashback
“Keşke getirmeseydin onu.”
Otuzlarına yeni adım atmış alfa, yaşadığı gerginlikle tedirgin bir şekilde etrafa bakarken kız kardeşi ve küçük yeğeniyle birlikte ellerinde koyun derisinden yapılma haritada gösterilen yere doğru ilerliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
wanderlust 'tk
Fanfiction"Kim Taehyung yalnızca hayatımı mahvetmedi, aynı zamanda beni güçlendirdi." Delta Kim Taehyung, Jeon Jeongguk (Smut uyarısı) 05.05.2019 19.12.2023