ChanBaek: Exorcism of Byun Baekhyun [Completed]

xxxii

Ito kaya ang dahilan kung bakit nakakakita ako ng multo? Heaven cursed me? Because of my anger, it created this negative energy in my aura that flows in my veins. What am I even saying? Reading too much fanfiction eh? Ang sabi sa akin ni Jungkook, ako lang daw ang syang makakatulong sa sarili ko. Do I need to find my way back to the light? Argh! This is kinda frustrating. Nagtayuan na kami at lumabas ng restaurant at agad na bumalik kami sa opisina ng ala-una na.

Itinuon ko nalang ang buong pansin ko sa mga papel sa tabi ko. But hindi mawala sa isip ko yung lakad namin ni Mr. Park. San kaya kami pupunta bukas? At 6pm, nagout na ako. Nakasabay ko si Taeyeon sa labas. Binuksan nya ang bintana ng sasakyan nya. She's inviting me to go with her which is nakakapagtaka lang. I know she hates me. Kulang nalang siguro isumpa nya na ako.

"At bakit naman?"

"Kasi same way lang tayo."

I knuckled at nagisip ng ilang segundo. Um, ano ba? Sge na nga. Makakatipid din ako sa pamasahe kung sasabay ako sa kanya. Sge na nga. As if naman na maguusap kami or kakausapin namin ang isa't-isa sa loob ng sasakyan habang nasa byahe kami. LMAO. She started driving. Ang weird. Parang may something kay Taeyeon. May problema ba 'tong babaeng 'to? Andwae, Bahala sya.

Kinamot ko ang leeg ko. Fine.

"May problema ka ba?" I asked her.

"Worried lang kay Dad." sagot nya.

Napatango nalang ako. Kaya naman pala ang gloomy ng mukha nya. Not the typical Taeyeon na nakakasalubong ko para inisin lang ang araw ko. Knowing na nilayo nya ang sarili nya sa Appa nya to prove herself and her abilities. Her Dad is a well-known Plastic Surgeon. May sarili silang ospital but Taeyeon doesn't want to be a doctor. Her Dad somehow pushes her to take the same path but she was too determined to continue what she wants to do. Yun lang.

"What happened to him?"

"Health issues." She answered, "...and yes, family. I don't know if he's still seeing that girl he brought few years ago. Kahit wala na si Eomma, I just don't like the thought of him seeing somebody else." She stated.

"Yaan mo na. Nu name ni girl?"

"Im Jin Ah." She answered shortly.

Hindi na ako sumagot pagkatapos nyang sabihin yun. Nang makarating na kami sa parking lot, nauna na akong bumaba. We were both quiet inside the elevator. Nang bumukas ang pinto, lumabas agad sya ng walang sinasabi. Tinanaw ko nalang sya hanggang sa makapasok sya sa loob ng unit nya. Saktong lumabas si Heechul sa unit nya. Napatingin sya sa akin. Lumapit ako sa kanya. I need to ask him this favor.

"Heechul,"

"Yes? May kailangan ka?"

"Alam kong ikaw lang ang makakatulong sa akin because of Donghae who works as a chief prosecutor. Ples, may gusto akong malaman. Isang kaso na alam kong sarado na ngayon. Ito yung kaso ni Jang Hae Rin." Bakas ang gulat sa expression ng mukha nya. It's like asking kung bakit gusto kong ungkatin ang kasong yun. "Can you do that? Kailangan na kailangan ko ang tulong mo ngayon, Heechul. Ibinili kita ng pink na kumot o kahit anong gusto mong pinkeu."

"Bakit ang kaso na yun?"

"You won't prolly believe me if I'll tell you."

"Let us see what I can do. Hindi biro ang pumuslit ng files, Baekhyun. Maari syang matanggal sa gagawin nya kapag nahuli sya. Gagawin ko ang makakaya ko para tulungan ka if you'll tell me," He paused, "Why?" He said looking into my eyes. I'm really having second thoughts if I should tell him or not. It's not like I'm doubting Heechul. Kailangan ko lang mag-ingat sa gagawin ko. I need to know all about it.

"I think may foul play sa kaso."

"Paano mo naman nasabi?"

"Basta, tulungan mo ako Heechul."

Napatitig sya sa akin bago tumango. Jang Hae Rin wants me to do something. Meron sigurong mystery na hindi nabubunyag sa pagkamatay nya. Kailangan ko yung mga files tungkol sa kanya, tungkol sa naging dahilan ng pagkamatay nya at tungkol sa suspek. About her showing up beside Mr. Park's side, paano ko matatanong ito sa kanya? Mapagkakatiwalaan ko ba sya sa kaso ni Jang Hae Rin? Hindi ko na alam.

Whom to trust, I don't know.

My phone rung. One message.

"I'll see you tomorrow at noon."

Napangiti ako at hindi maiwasan na kiligin. Bet na bet ko talaga si Mr. Park. Huehue. I kennot sa hotness nya bae. Kinabukasan, nagising nalang ako sa tapik ni Kyungsoo sa akin. "Baekhyun, sabi mo may lakad ka 'di ba?" aniya. Napabangon ako dahil dun. "Kumain ka na, nagluto ako." sabi nya sa akin. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Medyo nagtatampo pa rin kasi ako sa kanya, e. Hay. what is he hiding to me?

Tumango nalang ako.

Habang kumakain ako, naisip ko yung hula sa akin ni Lola Juliet before. May dalawang lalaki raw na gugulo sa buhay ko. Parehong may tinatagong maitim na lihim. Sa dami ng nakapalibot na lalaki sa akin, sino ba sa kanila ang tinutukoy ng hula na yun? Bakit kasi hindi specific? Sana name nalang kasi.

Mr. Song, Mr. Kang, Mr. Park. Hindi naman lalaki yung iba. Mga sirena yun. Sino ba sa kanila? Father si Mr. Song ni Jesper, so it's impossible na may kinalaman sya hindi ba? Come to think of it, why would he even kill the mother of his child? Isa pa, sa tabi lang ni Mr. Park sumusulpot si Hae Rin. Does it mean, may kinalaman sya sa pagkamatay nito? Yung plate number, tama! Yung kuha ng CCTV na pinadala sa kanya. Who owns that plate? I really need those files!

Tumunog ang phone ko.

"I'm on my way." Text ni Mr. Park.

Dahil dun nagmamadali na akong tapusin ang kinakain ko. Nilapag ko ang phone ko sa table at hinugasan ang plato ko. "Aalis ka para makipagkita kay Chanyeol?" Why it's so easy for him to call Mr. Park by his first name. Para bang matagal na nyang kilala. Kinuha ko lang kay Kyungsoo ang phone ko. "Baekhyun, hindi ka ba talaga makikinig sa akin? Makinig ka naman!"

"Kyungsoo, walang kinalaman si Mr. Park kung bakit ako nakakakita ng multo okay? Don't blame this all to him. What if it is all just coincidence? Wala syang kinalaman? You think it's all because of him? Yun ba ang dahilan kung bakit gusto nyo akong lumayo sa kanya o s-sadyang," Napatigil ako, "May gusto ka sa kanya, Kyungsoo?"

"Mahal ko si Jongin." Napayuko sya, "Si Chanyeol ang kasama mo nung panahon na sinasapian ka, Baby B." Sinasapian? I shooked my head, "Sabi nung espiritista kapag hindi sya gumawa ng paraan, your soul will be in danger. Ghost feed on you lalo pa at you lost your faith in God since your parents died when the mine erupted long time ago 'di ba?" Napatahimik ako dahil dun, "Chanyeol made you drink the whole potion for you to forget everything but it turns out 'SYA' lang ang bukod tangi na nakalimutan mo. It seems weird. After that, hindi na nagpakita yung espiritista."

Hindi ko alam ang sasabihin ko ng sabihin nya yun. Ang hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pang lumayo ni Chanyeol? Bakit sya lang ang nakalimutan ko? Bakit? As I try to dig deeper, lalong sumasakit ang ulo ko. Napaupo ako at hinawakan ang ulo ko. Dreams are fragments of broken past. Does that mean, isa yun sa mga alaala na nakalimutan ko? Alaala namin ni Mr. Park?

Jusko. Nagyuyugyugan kami?

"Ahhh, ang sakit ng ulo ko!"

"B, okay ka lang?!" Images starts flowing inside my head like a movies. Ang sakit ng ulo ko. Narinig ko nalang na tumunog ang doorbell habang kinakapa ko ang daan sa sofa. "Chanyeol, si Baekhyun!" sabi naman ni Kyungsoo pagbukas nya ng pinto. Si Mr. Park. Naduduling na ako, nahihilo na ako.

I felt his arms to catch me then everything went black. Nang magising ako. Ceiling na ang unang nasilayan ko. Napalingon ako when someone squeezed my hand. Agad na napaawang ang labi ko. Nagaalala ang mukha nya. "Nanaginip ako, Chanyeol."

"Anong napanaginipan mo?"

.

.

.
"Nakalimutan daw kita."