LUH? BINABAAN AKO?! GAGU.
"May problema ba?"
"Mr. Song dito nalang po ako. Nakalimutan ko may pupuntahan pa pala." sabi ko. Agad na hininto nya naman ang sasakyan sa gilid ng kalsada. "Salamat po." Nginitian ko sya ng malapad, "Ah, Mr. Song pasensya na po sa nangyari kanina. Yung, pagpasok namin sa basement." Tinignan ko sya pero hindi naman nangunot ang noo nya. Maybe, end na ang issue na yun. I mean, what's the big deal right? I get it. He just doesn't want to remember all about his wife. He must have loved her so much, yun lang. Nabulag sya. He thought giving her everything is enough but actually, Presence is much important in a certain relationship. It's not the fancy things you can give to someone but your presence is one thing that can verily make that someone feel contented and happy.
"It's okay, Mr. Byun." Nagkatinginan kami, mata sa mata na parang sinusuri nya ang mukha ko. 'Di naglaon, napangiti sya saka nagiwas ng tingin. "You really look just like her. Pakiramdam ko kausap ko si Hae Rin." Natahimik sya at napalitan ang ngiti nya ng kunot sa noo. "Go," He murmured quickly. Biglang nagbago yung tono ng boses nya.
"Maniniwala po ba kayo kung sasabihin ko na nakikita ko si H-Hae Rin?" I wanted to snapped my forehead. Hindi ako nagiisip. Bakit ko ba tinanong pa yun? Nag-iba ang aura sa mukha ni Mr. Song. Lumabas sya ng kotse at binuksan ang pinto sa gilid ko. "Alam ko para akong tanga sa sasabihin ko pero nakikita ko talaga sya Mr. Song. S-She wants me to find out something. M-Marahil may kinalaman yun sa pagkamatay nya, e."
"Go!" He said. Lumabas sya. Natakot ako nang magtaas sya ng boses at matalim na tingin ang ipinukol nya sa akin. "Go! Kung bored ka na, mock at someone else. Patay na ang asawa ko, Baekhyun. Nananahimik na sya sa kinaroroonan nya.." Ito lang ang ibinitawan nyang kataga bago pinaandar ang sasakyan. Tinanaw ko nalang habang papalayo ito. I sighed. I guess, he must've really thought I'm crazy. Hindi rin siguro sya naniniwala kay Jungkook. Yung lang.Mahirap na paniwalain pa ang isang taong sarado na ang isipan. Pero, mali kayo Mr. Song. Hindi pa rin nananahimik si Hae Rin. Napahawak ako sa braso ko nang biglang humangin. Napalinga ako at pumara agad ng taxi. Pupuntahan ko si Eggyeol bebe ko.
Makalipas ang ilang segundo, nakarating din ako sa condo ni Chanyeol. Nagdoorbell ako kasi wala akong spare key. Binuksan naman ito ni Chanyeol. May hawak syang beer in can. Napailing sya nang makita ako at saka iniwang bukas ang pinto bago ako tinalikuran. Sinundan ko lang sya ng tingin hanggang sa makaupo sya sa couch. Ilang lata ang nakita ko sa coffee table. Nangiti nalang ako. Kilala ko sya. Nagseselos sya.
"Bakit kayo magkasama?!"
Kitam. Kinikilig tuloy ako.
"Bakit mo ako binabaan?! How dare chu! Bastos ka! Bastos ka! Nagsayang ka lang ng load! Hindi mo ba alam na marami ka ng kendi na mabibili sa kinaltas sayo?!" I said. Hinampas ko ang braso nya paulit-ulit. Para madivert ang inis nya. Uunahan ko na syang magdrama. "Nekekeenetche ke nemen, Chanyeol e! Gutom ka na ba?! Gutom na kasi ako. Bili ka. Uhm, gusto ko ng ice cream or kaya e, cake." segway ko.
"Baekhyun naman, e."
He rested his back on the couch. Kinuha ko naman ang pagkakataon na yun para kunin ang lata ng beer sa kamay nya. "Chanyeol, hinatid ko lang si Jesper. Nagmagandang loob lang si Mr. Song na ihatid ako pauwi. Hindi ko alam kung anong nangayari e, o kung paano ko natunton agad si Jesper. Nawawala pa ang phone ko." Hinawakan ko ang kamay nya, "D-Don't you trust me? Yun lang naman ang gusto ko at ayaw ko na mawala sayo, Chanyeol, e." I paused;
.
.
.
Pag--TITI--wala." ani ko."Bacon!" bulalas nya.
"Luh. 'Wag kang byun, Yoda ahh. Hindi ko talaga maalala saan napunta yung phone ko." Nangunot ang noo ko. Saan kaya yun tinapon ni Hae Rin? Ang weird kapag may pumasok na ibang kaluluwa sa katawan ko. Feeling ko, natulog ako ng matagal, e. "Chanyeol, feeling ko talaga may nagbago sa akin. Magiging tatay ka na!" Nanlaki ang mata nya, "Haha. Dejoke lang." Kung sasabihin ko sa kanya yung pagsanib sa akin ni Hae Rin pero baka lalo lang syang magalala. "Huwag kang magaalala. Okay lang ako, okay? They're just ghost, Yoda. Alam mo kung anong kinatatakutan ko?" I stared at him, "Ang mawala ka, Chanyeol."
He squeezed my hand lightly.
"Nasa akin pala ang phone mo."
"Sows, akala ko nawala na."
"N-Naiwan mo lang." utal na sabi nya.
"Ah, basta 'wag ka na magselos ah?"
Tumango sya at hinalikan ako sa labi. His kisses was too deep; only thing that could set my body on fire. Him, that could make my world complete. Naghahabol kami ng hininga nang maghiwalay ang labi namin. Sobrang nakakamiss ang halik ni Yoda ko.
"Bibilhin ko lang yung gusto mo."
"Sge, dito lang ako." Hindi na ako sumama kasi masama ang pakiramdam ko, e. Gusto ko sumama mamili pero parang mas gusto kong humiga nalang. Ang tahimik ng unit nang makaalis si Chanyeol. Napako naman ang tingin ko sa video cam na nakatutok sa akin. Napansin ko kasing gumalaw ito saka umilaw. Parang nagrerecord? "Nakabukas kaya 'to?" tanong ko sa sarili ko. Tumayo and see it for myself. "Inon nya kaya 'to?"
Inistop ko ito sa pagrerecord. My forehead wrinkled. I scanned the videos and look for the latest one. Plinay ko ito at nagulat ako nang makita kung gaano ako kagandang dalaga este -- yun na yun. Dumating na sa scene na hinahampas ko si Chanyeol kaso naging TV na walang signal yung recording. Nanlaki ang mata ko nang makita si Jang Hae Rin sa loob ng kuwarto. Nakabukas pa kasi ang pinto dun kaya nakuhaan din sya.
Sa takot ko, kinurot ko ang braso ko. "ANG GANDA KO! ANG SEXY KO! HUEHUE. HINDI AKO NATATAKOT! BRING IT ON~ ARAY KO PITINGINI!" Impit ko nang may bumato sa akin ng tupperware. Ang sakit lang bruh. Sunod na tumama sa akin sapatos. Sapol ako sa nguso. Gagu. Ang brutal. "ISA PA, ISUSUMBONG KITA KAY TULFO SAKA KAY BONGGANG BONG BONG! YUNG NGUSO KO. POUTY LIPS LIKE ANGELINA JOLIE!"
Ibinalik ko pansin ko sa cam.
Hae Rin's standing still.
Jusko, parang sadako lang.
Binuksan nya ang drawer sa bedside table ni Chanyeol pagkatapos nun, nasira na ang video. Nabitawan ko ito nang bigla nalang uminit. Napalingon ako sa pinto ng kwarto. Pumasok ako at sinilip ang drawer. Anong meron dito Hae Rin? I thought. Kinalkal ko laman ng drawer at nakita ang isang USB.
"Kunin mo.." The wind whispered.
Ipinasok ko agad ito sa bulsa ko. May hindi sinasabi sa akin si Chanyeol. I know that. I could feel it. Kasi kung wala nga, why does Hae Rin want this USB? Bakit kinukutuban ako ng 'di maganda? Napapityag ako nang magrinig ang ringtone ko. Bumalik ako sa sala at agad sinagot ang tawag ni Heechul.
"Yo, Chulla. How's the hawla?"
"Lul. Nandito na yung files, B."
Biglang lumamig na naman.
.
.
.
"HAE RIN, AIRCON KA BA?"Nilalamig ako, lalagnatin ata ako.
Lalagnatin ako ng mga 1PM.
BINABASA MO ANG
ChanBaek: Exorcism of Byun Baekhyun [Completed]
Fiksi PenggemarByun Baekhyun can see ghost. Finding the mysterious death of Jang Hae Rin whom should he trust? Find out.