"Palitan mo. Dami mong dandruff."
Napangiwi ang mukha ko. Pagkatapos nya akong pakabahin ng ganun? Akala ko nga hahalikan na nya ako tapos yun lang pala ang sasabihin nya? Masyado akong nahurt. Ang panget na nya sa paningin ko. Hindi na sya hotness overload. Binabawi ko na ang sinabi ko. "Ang sakit nyo naman pong magsalita, Sir. Oo, rejoice lang ang gamit ko. Sachet na hinati sa apat! Hindi porket boss ko kayo, may karapatan na kayong laitin ang dandruff ko. Pinaghirapan ko yan! Tingini nyo po, sagad na sagad!"
Bakit ang drama ko?
Aalis na sana ako pero bigla nalang akong nahilo. Next I know, everything went black. Nagising akong chandelier ang una kong nasilayan. Agad na napabangon ako. Teka, nasaan ba ako? Pinaikot ko ang paningin ko sa kabuohan ng kuwarto. Kanino kaya 'to? Maliit lang sya pero maganda naman.
"Did you have a nice sleep?"
Napatingin ako sa taong yun. Si Mr Park. Nakatayo sya habang nakasandal sa gilid ng pinto sa may kaliwa ko. Napapikit ako para alalahanin ang nangyari kanina. Sya ang huling nakasama ko sa elevator. Tapos? Wala na akong maalala after that. Tinignan ko ang sarili ko, may suot pa ko.
Bakit may suot pa ako? #Pakyeol
"Nasaan ako? Anong ginawa mo sa akin?"
Nakita kong tumaas ang gilid ng labi ni Mr. Park. "Ganyan ka ba makitungo sa boss mo?" Tumingin sya sa relos nya, "Halos walong oras kang natutulog, Mr. Byun. Ni wala kang nagawang trabaho. Natulog ka lang dito sa opisina." Opisina? Nasa office pa ba kami? Pero bakit may higaan? "This is just a small room if I want to take a nap." Tumayo sya at humakbang papalapit sakin kaya napaatras ako. "Ihahatid na kita."
"Ha?" Dumbfounded.
"Bingi ka ba? Ihahatid na kita."
"Bakit nyo ako ihahatid?"
"Sasama ka o hindi?!" inis na tanong nya.
"Relax, lumalaki butas ng ilong nyo."
His really impatient pala ah? Lumabas na sya kaya agad na sumunod ako. Paglabas namin ay bumungad sa akin ang office desk nya. So, may kuwarto talaga rito. Sosyalin, bruh. Siguro kapag nalelate na sya ng uwi. Dito na rin sya natutulog. May nakita rin kasi akong cabinets kanina. I think mga damit ang laman nun. Hindi ko nga lang napansin ang pinto ng banyo.
Because I was too pre-occupied with these thoughts. Hindi ko napansin na huminto sya kaya nasubsob ako sa likod nya. Ang sakit. Kabobohan ko talaga. "Sorry, Sir."
Hindi nya ako sinagot. Pinindot-pindot nya yung button sa elevator pababa. I looked at the clock on the wall; 6:45PM na. Ang tagal ko ngang nakatulog. Buhay pa naman ang ilaw sa ibang parte ng opisina. Overtime pa siguro ang iba. Nang makarating kami sa parking lot hanggang sa makasakay ng sasakyan ay walang nagsasalita sa amin.
"Sir, hindi nyo ba ako sesesantehin?"
"After kong makuha yung design."
Napabuntong-hininga ako. So wala na pala akong trabaho pagkatapos kong i-submit ang designs? Gusto kong mainis o magalit kay Mr. Park pero hindi ko magawa. Bakit? Tinignan ko sya ng isang segundo habang nagmamaneho sya. Ang manleh nya kasi.
Ang manyak mo, te. My mind said.
Manyak? Inosente pa ang mind ko.
Napatingin ako sa road at napasigaw. Dahil sa ginawa ko, napapreno si Mr. Park. Hindi ako nakahawak kaya nangudngud ako sa dashboard at tumama ang tuhod ko sa something sa ilalim. "Erey ke, meseket!"
Nakita ko na naman si Lolo Flanax;
habang nagwiwiggle wiggle sa daan.
"Okay ka lang ba, Mr. Byun?"
I groaned, "Okay lang ako, Sir." ..hindi lang okay yung pitingining wantosawa na Mr. Byun nyo. Masyado ng nagrereklamo ang tenga ko, e. Pakitigilan na yan, ples lang. Maawa kayo kundi maglalaslas na ako.
"Sigurado kang okay ka lang?"
"Onga, Sir, tumutulo lang sipon ko."
"Fck! Hindi sipon yan, Mr. Byun! Bobo ka ba? Dumudugo ilong mo!" Tarantang may kinuha sya sa bag nya. Nabobo pa ako ah? Nakikita ko kasi, e. "Kasi naman, e. Bakit ka ba kasi sumigaw?" Pinunasan nya ang dugo sa may nguso ko at pinaslakan ng bulak ang butas ng ilong ko. "Yung tuhod mo?!" Hinawakan nya ang binti ko. Iiwas ko sana pero masyado syang malakas, e. Mahapdi ang tuhod ko. Baka may sugat.
"Sir," sambit ko.
Yung paa ko nasa may lap nya. Nagiba ang pakiramdam ko. Nawala yung takot ko at napalitan ng kakaibang pakiramdam, e. Hindi ko maalis ang mata ko sa tenga nya. Ang cute. Dobi is that you? Niluwagan nya ang kuwelyo nya. Ibinaba nya ang binti ko at nakahinga ako ng maluwag. Jusko po.
"Malapit na tayo, just wait."
Pinaharurot nya ang sasakyan, papunta sa condo unit ko. Nang makapag-park sya ay inalalayan nya akong makababa hanggang sa makasakay kami ng elevator. Hindi ako makatingin kay Mr. Park. Yung feeling ng kamay nya sa balikat ko. Iba talaga kasi. I closed my eyes. Naaalala ko na naman yung napanaginipan ko. Man's bare back, moans, intertwined hands and skin against skin. They're having good sex. Awtsu. Ang SPG ng panaginip ko. Ni hindi pa nga ako nakakapanuod ng ganun scene, e.
My innocent mind.
Kinapa ko ang susi sa bulsa ko at binuksan ang pinto. Pinaupo ako ni Mr. Park sa may couch. Umupo sya sa harap ko. "Let me see it." Hinawakan nya ang binti ko dahil sa pagkagulat ko ay nasipa ko ang mukha nya."Tangna! Ang sakit!" Nasapo nya ang mukha nya, "Sh!t! Nakatapak ka pa ng tae!" Nasipa ko ulit ang mukha nya. Kanina ka pa sa Mr. Byun! Nababanas na ako sa kaka-Mr. Byun mo.
Sabing 'babe' nalang, e.
Seryoso, hiyang-hiya talaga ako. May tae pala ang sapatos ko at nginudngud ko sa mukha nya. Nginudngud ko sa mukha ng boss ko, bae. Kaiyak lang. Ayoko na. Ang epic fail ng corporate world ko sa Lotte Land. Inis na tumayo naman si Mr. Park para maghilamos ng mukha nya. Pagbalik nya sa sala may dala na syang medical kit.
"Maghubad ka na."
Pitingini, ano raw?
----------------------------------------------------------------------------------------------
Note: Hala, Chanyeol. Ano yan? :D
Tignan nyo yung gif. Lol.
BINABASA MO ANG
ChanBaek: Exorcism of Byun Baekhyun [Completed]
FanfictionByun Baekhyun can see ghost. Finding the mysterious death of Jang Hae Rin whom should he trust? Find out.