Chapter 10: The Book
"Shut Up, Kaizen." Walang emosyon kong sabi sa kaniya habang mabilis na naglalakad.
"Where are you going?"
I frowned when I heard Kaizen's voice behind me. Hindi ko siya pinansin at mas binilisan pa ang aking paglalakad. Bakit ba niya ako sinusundan?
He's so annoying. He pisses me off.
"Aishie, watch out!"
My eyes widened when I saw a ball coming towards me. My mind went blank but my body immediately react. I unconsciously catch the ball with my right hand before it hit my face.
"You okay?" Kaizen asked sabay punta sa aking harapan. He examined my face. He looks so worried.
Napakurap-kurap ako. "H-Huh?" Napansin kong nakatingin siya sa hawak ko kaya napatingin din ako sa aking kamay.
I am holding a f*cking volleyball.
Saglit kong pinikit ang aking mata at pinakalma ang sarili. Pagmulat ko ay napansin kong bahagyang nanginginig ang aking kamay na nakahawak sa bola.
"Hey! Can you give me the ball?" Isang matinis na boses ang narinig ko sa hindi kalayuan.
Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses na iyon at nakita ang isang babae sa loob ng volleyball court, kumakaway ito sa aking direction. Mayroon pa itong kasamang tatlong babae sa kaniyang likuran.
"Aishie... Let me give that ball to them." Akmang kukunin ni Kaizen ang bola sa aking kamay nang bigla ko itong inilayo sa kanila.
Inis akong bumuntong-hininga. "No. Let me."
Nakita ko ang bahagyang pagkagulat niya sa aking sinabi. Tinalikuran ko siya at naglakad patungo doon sa volleyball court. Pagkarating ko ay agad kong ibinigay dun sa babae ang bola.
"Thanks." Ngumiti ito sa akin ng matamis at mabilis akong tinalikuran.
"Hey, wait! I think you should apologize to her. Muntik niyo na siyang matamaan ng bola."
Bigla akong napalingon kay Kaizen sa aking likuran nang bigla itong magsalita. Tsk, this guy. Hindi ko alam na sinundan niya pala ako.
Lumingon sa amin ang babaeng binigyan ko ng bola. She raised a brow. "Why would I? Hindi naman siya natamaan ng bola, ah?"
Hindi ko alam pero hindi ko nagustuhan ang kaniyang tono, pati na din ang kaniyang sinabi.
This brat.
"Hmp." Bigla kami nitong tinalikuran na hindi manlang inaantay ang sagot namin. "Let's continue, girls." Sabi nito sa tatlo niyang kasamahan.
Saglit ang mga itong sumulyap sa aming dalawa ni Kaizen bago sila naglakad sa kanilang puwesto sa loob ng court at pinagpatuloy ang kanilang paglalaro ng beach volleyball.
"Tsk." Kaizen puts his hands in his pocket. "Damn those brats." Aniya habang nakatingin doon sa mga babaeng naglalaro ng volleyball.
"Aishie!"
Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses na 'yon at nakita sina Meisha at Dahlia na tumatakbo patungo sa aking direksyon.
"I saw what happened. Are you okay?" Nag-aalangang tanong sa akin ni Meisha pagkatigil nito sa aking harapan.
Nakita pala nila iyon.
I looked at Dahlia. Nakita ko ang seryoso niyang mukha habang nakatingin sa akin.
Binalik ko ang aking tingin kay Meisha at bahagyang ngumiti sa kaniya. "I'm okay."
"Thank goodness." Nakahinga siya ng maluwag. "Did they apologize to you?" She looked pissed.
BINABASA MO ANG
Whisper of Summer | ✓
Teen FictionA summer full of hopes and fun. ~*~ Aishie Lewster, a clever and famous spiker, lost her love in volleyball when her sister died in a car accident. Two years passed, when her summer vacation begins, she chooses to go to her mother's...