Whisper of Summer | ✓

Chapter 1: Zahraville

Chapter 1: Zahraville

"She's so tall."

"Is she a model? She looks familiar."

"Yeah. I think I've seen her somewhere."

They're damn obvious. I looked at their direction and glared at them. Biglang naman silang nataranta nang makita nila akong tumingin sa kanila, mabilis silang umiwas ng tingin at nagpanggap na para bang hindi nila ako pinaguusapan bago lang.

I pursed my lips and look outside of the window to ignore them.

Nang marinig ko ang salitang 'model' ay gusto kong mapangiwi. Seriously? Model? Yes, I'm tall but I'm not a model. Duh. Modelling is not my thing.

Patuloy lang sa pagtakbo ang train na sinasakyan ko. Napatingin ako sa hawak kong maliit na papel kung saan nakasulat ang pangalan ng lugar na pupuntahan ko ngayon.

Station 9. Zahraville.

It was my mother's hometown. I wonder what it looks like. Never pa kasi akong nakapunta doon at ngayon lang ang una. My mother said that I will be staying in my grandma's house in Zahraville.

I met my grandma twice so I know what she looks like. The problem is hindi ko lang alam kung nasaan ang bahay niya dito sa Zahraville. Kaya lang naman alam ko ang mukha niya dahil siya ang palaging bumibisita sa aming lugar. Sa Van Litch.

Basta ang sabi ni mommy ay maganda daw sa Zahraville dahil malapit ito sa dagat.

I don't even know why did I choose this town to spend my summer in the first place. My mom suggested this town so I can spend my vacation there. At namalayan ko nalang na nagpa-pack na ako ng aking gamit!

And here I am. On the way to Zahraville.

Hinawakan ko ang aking malaking maleta nang tumigil ang train na sinasakyan ko. The conductor announced kung nasaan na kami ngayon. At nang marinig ko ang salitang 'Zahraville' ay nagsimula na akong maglakad palabas ng train.

Finally... Nakarating na din ako. Sobrang tagal kasi ng biyahe. Halos mamatay na ako sa sobrang bored habang hinihintay na makarating ako sa aking destinasyon.

Mom said na magpahatid nalang daw ako sa driver namin kasi malayo daw yung Zahraville, but I suggested na mag commute nalang ako kasi gusto kong mag travel mag-isa! Hindi ko naman in-expect na sobrang layo pala talaga ng Zahraville na 'yun!

Kung alam ko lang sana na malayo ang lugar na 'yun, edi sana nagpahatid nalang ako sa driver namin. Less hassle pa. Hays.

Paglabas ko ng train ay dumiretso ako sa may gilid. Binitawan ko ang aking maleta at kinuha ang cellphone ko sa bulsa ng hoodie ko.

Mom told me that grandma gonna fetch me once I got here. So I have no choice but to wait here until she arrive and fetch me.

I opened my phone at nag scroll nalang sa social media while waiting for grandma.

Lumipas ang ilang minuto at napagod ako sa kakatayo kaya nilibot ko ang aking tingin para humanap ng mauupuan. Nang makahanap ay naglakad ako patungo doon habang hila-hila ang malaki kong maleta habang hawak ko naman sa kabilang kamay ang cell phone ko.

Hindi pa ako nakakatatlong hakbang nang may bigla ng bumunggo sa akin. Nanlaki ang mata ko nang dumulas sa kamay ko ang cell phone ko dahilan para mahulog ito sa sahig.

Saglit akong natulala dahil sa sobrang bilis ng pangyayari. Nang matauhan ay pinakalma ko ang aking sarili. I don't want to cause a scene here in train station.

Mabilis kong tiningnan ang taong bumunggo sa akin. Mukhang nagmamadali ito kasi ang bilis ng lakad niya. Ngunit bago pa siya makalayo sa akin ay mabilis ko itong hinawakan sa kaniyang balikat. "Hey, brat. You should at least apologize if you accidentally bumped into someone." Malamig kong sabi sa kaniya.