The Clarity of Love (Montereal Series #2)

13

Ryder_Montereal: Are you sure about this? Damn! I'm nervous!

I laughed as soon as I read his message. Kanina pa siya chat ng chat sa IG. Hindi talaga siya mapakali today.

ClarisseRaegan: Stop it, Montereal. Kanina mo pa ako pinapatawa ehh.

Ryder_Montereal: Huh? Mukha ba akong nagbiro?

ClarisseRaegan: Eh you said kaya na you're nervous. Hello? Papakilala lang kita kay Mom as my boyfriend. That's all!

Ryder_Montereal: Stop laughing. Hindi naman nakakatawa. Masyadong mababaw ang kasiyahan mo.

ClarisseRaegan: Anong hindi nakakatawa? Imagine, Ryder Montereal is nervous. Like duhh. Ikaw pa talaga ang kakabahan. HAHAHA.

Ryder_Montereal: Nasa house niyo na ako.

Muntikan ko ng maibato ang phone ko sa nakita ko. Ang bilis naman? Kanina sabi niya nasa bahay lang siya. Hindi pa nga ako nakapagayos ehh. Mabilisan akong nagpalit ng damit at inayos ko muna ang sarili ko bago ko siya pagbuksan.

"Ang tagal ah." Reklamo kaagad niya.

"I thought you're nervous? Masyado kang excited ehh. Look, 5:30pm palang and you're here already. Ang usapan 6:00pm." His jaw clenched.

"So what do you want? Umuwi ako? Ganon? Lahat ng babae eh gusto na maaga ang lalaki. Tapos ikaw hindi? You're weird!" Pinaupo ko na lang siya muna dito sa living room. Wala pa naman si Mom. Umalis lang siya para bumili ng pandagdag sa iluluto niya.

Pwede niya naman kasing ipautos yun kaso ayaw niya. Gusto niya siya na lang daw at para naman alam niya na fresh yung mga vegetables and meats.

"Palibahasa kasi you're a playboy. Iba iba ang babae mo kaya ayan alam mo na kung anong gusto ng ibang babae pero ibahin mo ako sakanila." Aakyat na sana ako ng kwarto kaya lang may bumusina sa labas. Mukhang si Mom na yun.

"I'm not a playboy. Mabilis lang akong magsawa sa isang babae." Nakaramdam ako ng natinding galit sa sinabi niya kaya hinarap ko siya.

"So you mean na once na nagsawa ka na saakin, papalitan mo na ako? Really Montereal? Huh? Edi sana pala hindi na lang-" Hindi ko natuloy ang sinasabi ko dahil bigla niya na lang akong hinalikan sa pisngi. Napahawak tuloy ako sa pisngi ko.

"Clara! Hey! Clara! Mom is here!" Nabalik lang ako sa huwisyo ng tawagin ako ni Mom ng pagkalakas-lakas. Mabilis ko lang siyang nginitian at tinulak si Ryder papunta kay Mom.

"Mom meet Ryder, my boyfriend." Dire-diretso kong pagpapakilala sa kaniya. Her jaw dropped when she heard what I've said but nakarecover din naman siya kaagad sa sinabi ko.

Iniwan na muna kami ni Mom dito sa living room dahil nga hindi pa siya tapos sa niluluto niya.

"Hey, is that you?" Tumayo siya at lumapit sa isang picture frame na nandito sa living room namin. Agad akong tumakbo para takpan yun. Napasigaw pa nga ako dahil ayokong makita niya yung picture ko. Pero huli na ang lahat. Nakita niya na.

Nakadress kasi akong pink diyan and 7 years old palang ako sa picture na yun. I was smiling in the photo while my chin in hand. Sobrang lawak pa nga ng ngiti ko diyan dahil birthday ko diyan and kailangan todo ngiti talaga.

"Cute! And I think that's my favorite photo of you." Since favorite noya nga daw yung picture ko na yun, ayun siya at kinuhanan niya ng litrato ang mga dati kong picture gamit ang phone niya.

"Dinner is ready!" Nilagay na ni Mom sa dining table ang last food na niluto niya.

Tuwang tuwa naman ngayon si Ryder dahil marami daw ang pagkain and si Mom mismo ang nagluto. Maybe because his longging for a mother's love kaya ganiyan na lang siya kasaya. I mean sinabi niya kasi saakin dati na hindi niya nakasama ng matagal ang mother niya.

"You look so good together. I'm so happy na finally yung unica iha ko meron ng boyfriend." Nginitian kami ni Mom.

"Maldita yang si Clara, kaya please kinakailangan mo ng mahabang oatience sa kaniya Rtder." Agad namang sumama ang tingin ko kay Mom.

"He already know that thing, Mom." Tumayo na lang ako at binigay kay Manang ang plato ko para hugasan ito.

"Hey, Love." I looked at Ryder when I heard him calling me 'love'.

"What? You called me 'love'?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Dumiretso na ako sa living room at sumunod din siya saakin.

"Why? That's our endearment from now on." Endearment? Yung love?

"Desisyon ka? Oh edi magisa ka. Dalawa tayo dito ohh. Dapat papiliin mo din mo ako. Tsk. Love love ka diyan. Love ka ba?" Nanggigigil ako dito kay Ryder eh.

"Wanna go for a walk, Mi amor?" He said with his soft voice. I bit my lips to stop myself from smiling. Like what I've said before, I'm not marupok. Pero bakit parang I am marupok na. Nahawa na yata ako sa bestfriend ko.

Sasagot palang sana ako ng 'sure' kaya lang mabilis niyang nakuha ang kamay ko.

"Tita, we're going for a walk. Ibabalik ko din si Clara kaagad." My eyes widened. He never called me that way. He used to call me Clarisse not Clara. Nakakapanibago.

Nasa labas na kami ng bahay at sobrang tahimik naming dalawa. Prro syempre hindi ko hahayaan na walang magsalita saamin.

"Ryder," I called him. He stopped from walking and looked at me. Then he smiled.

"About the deal. Why are you saying na kailangan mo ako that time? For what? To prove to your Dad na marunong kang pumili? That's not a valid reason." I heard him chuckled kaya naman I gave him a death glare.

"Ofcourse that's not true. You wanna know the truth?" He smirked and winked. Hinila ko na lang siya sa may bench at pinaupo doon.

"Tell me the truth." I whispered while looking at him.

"Okay. Yeah, I admit that I'm just going to use you that time but wait! How can I say this? Oh yes! When I saw you crying that time, I don't know but it hurts seeing you crying. Hindi ako marunong manligaw kaya idinaan ko lahat sa deal. That's-" hindi siya natapos sa sasabihin niya dahil hindi ko napigilan ang tawa ko.

Hindi siya marunong manligaw? Seriously? Kalalaking tao hindi marunong manligaw?
Ilang minuto pa ang tinagal bago ako makarecover doon sa sinabi niya.

"So you're saying na na-love at first sight ka saakin?" Unti-unti siyang tumango na siya namang kinatuwa ko.

"I'm beautiful kasi ano? That's why na inlove ka saakin ng ganon kabilis." I flipped my hair and chuckled.

"Yes, you're beautiful but that's not the reason. Maldita ka kasi. Wala lang. Parang ang cute lang kasi kapag nagmamaldita ka." Napakunot ang noo ko sa sinabi niyang 'maldita'.

"Seriously Montereal? Weird!" Tumayo na ako at naglakad papalayo sa kaniya.

"You're weird also. That's why we're meant for each other." I can't help but laughed. So cheesy! I'm weird and he's also weird, that's why we're meant to be? Oh Gosh!

"I love it when you're smiling." Lumapit siya sa akin. He held my hand. Nanlaki ang mata ko ng bigla niyang halikan ang kamay ko.

"Seeing you smiling makes my heart flutter, Mi amor."
____________________________________________