The Clarity of Love (Montereal Series #2)

21

I'm tired. I'm stressed from everything. I don't know what to do. I wanted to see him but I can't because maybe he's still mad at me.

"You look so pale. You okay?" Umupo sa tabi ko si Mom, at sinalat ang noo at leeg ko. Chinecheck niya siguro kung may lagnat ako.

"No Mom, I'm not okay. I'm tired from everything tapos itong si Ryder hindi pa ako pinapansin. He's mad." Habang nakaupo kami ay yinakap ko na lang si Mom. Good thing she's always here for me. I'm so lucky to have her.

"I know. I know. But please understand him. Marami din siyang ginagawa. Hindi lang ikaw ang pagod. May next time pa naman."

I don't think if there's next time for the both of us. Ilang araw na siyang ganiyan saakin. Ilang araw na siyang cold. Hindi ko alam kung anong problema niya. Kung yung biglaang pagpunta ko ba sa set nila o yung madalas kong pagtatampo.

Kasalanan ko ito eh. Kung sanang hindi ko pinairal ang pagiging isip bata ko gindi kami nagkakaganito ngayon. Maybe Mom is right. Parehas lang kaming pagod kaya ganito ang nangyayari.

"Ma'am si Sir Ryder po nandito." Lumapit samin ang isang kasambahay para sabihan kami na nandiyan si Ryder.

Agad naman kaming napatayo ni Mom. Inayos ko din ang sarili ko habang nakatayo ako.

Nakita ko si Ryder na naka-white polo shirt and black pants. May mga dala siyang paperbag. He smiled at me pero ako hindi ako ngumiti. Hindi ko pa alam anong dapat kong i-react.

"Tita, I'm here! This one is for you. Tita, can I talk to her?" Iniabot ni Ryder ang isang paperbag kay Mom. Nang matapos niya itong ibigay tumingin saakin si Mom. Sinenyasan ko siya na huwag muna ngayon. Pero dahil nga favorite ni Mom si Ryder kaysa saakin na sariling anak niya, syempre pumayag siya sa gusto ni Ryder.

Iniwan na kami ni Mom at inabala ang sarili niya sa bigay sakaniya ni Ryder. Ito talagang si Mom oh.

"Are you still mad? Then why are you here? Diba galit ka? Sinigawan mo pa nga ako. Tinaboy mo pa ako." Napaisip ako sa huli kong sinabi. Hindi niya naman yata ako tinaboy diba? Ako yata itong kusang umalis. Hays, ulyanin na nga ako.

"I'm not mad. Ayoko lang na nandoon ka sa set. Gusto mo bang pinagkakaguluhan ka talaga ng mga tao. Nagdala ka pa ng pagkain para saaming lahat na dapat eh para saakin lang. You already know me right? Madamot ako, Clarisse."

Tinaasan ko siya ng kilay at pinagkrus ang braso ko.

"Yun lang? Yun lang ang dahilan mo kaya ka galit noon? Ryder naman, annuhin ko mga yun? Nagseselos ka sa mga yun? Eh dinalhan ko lang naman sila-" hindi niya ako pinatapos dahil bigla niya na lang akong yinakap. Pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko habang nakayakap siya saakin.

"Shhhh. You're so noisy, love." Okay, nanlalambing na naman siya. Balik na ulit kami sa dati. OA lang talaga ako nung mga panahon na yun. Dinibdib ko kahit puro likod naman ako.

"I love you. I'm sorry." Kumalas ako sa yakap at hinawakan ang pisngi niya. Ngumiti naman siya ng paglaki-laki.

"I love you too and sorry about that." He then kissed my forehead.

We decided to have a movie marathon here in my room. Para kahit papano makapagbonding kami ulit. Ayaw niyang sa labas kami magbonding dahil malamang sa malamang hindi kami mageenjoy. Paano kailangan pa naming magtago sa mga tao para lang di kami makilala.

"Love?" Habang abala ako sa panood ng movie bigla niya naman akong tinawag kaya napatingin na ako sakaniya.

"Hmm? What?" I asked.

"I love you like a circle, since there's no angle to be measure and there's no ending to be end." Eto na naman siya sa pagiging ganiyan niya. Pero mas gusto ko yung ganito siya kaysa doon sa cold or galit na Ryder.