A/N: Last chapter before the epilogue.
"Nichole."
"Yuri."Sabay naming tawag. Owkey... Its awkward. Well, its been five years nung huli naming pagkikita.
"Ako na muna ang magsasalita." sabi ko nung akma siyang magsasalita ulit. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at hinarap siya.
"I am sorry for what I did. I actually don't know kung paano kita haharapin. I mean kayo. I still don't know kung enough yung sorry na sinasabi ko sa----" naputol ang aking speech nung bigla niya akong niyakap.
Isang sobrang higpit na yakap ang ginawad niya sa akin. I can feel the warmth of his hug. Oh! God knows kung gaano ako kasaya ngayon.
"Shh! You don't have to be sorry, Nichole. I understand you. We understand you." he said. I can't help but to cry. Why I always crying? Huh? Iyakin ba talaga ako?
"I-i'm sorry, Yuri. H-hindi ko sinasadyang i-iwan ka. Iwan kayong lahat. Nagplano ako mag-isa. Gumawa ako ng plano na hindi ko iniisip ang resulta." umiiyak kong sabi. Inalis niya ang aming yakapan at hinawakan ang aking mukha. Hahalikan niya ba ako?
"Its okey. Nangyari na ang lahat. Hindi na natin mai-babalik ang nakaraan. Because of your plan, nabuhay kami. Nailigtas mo kami. You're the best woman I met aside from my mom, Nichole." napapikit ako ng maramdaman ang kaniyang labi sa aking noo.
"Akiro!" napalayo ako sa kaniya ng may biglang sumiwag sa kaniyang pangalan.
"Chloe? What are you doing here?" napatingin ako sa babaeng tinawag niyang Chloe. Wait! Isn't she the daughter of Fina?
"I miss you already, Akiro. Who's she? Is she one of your maids?" napakunot ang aking noo sa sinabi niya. Miss? Maid? What the F! I'm his mate! Not maid!
"Una sa lahat, ako si Cass Sandara Nichole Rivera. Ang nagmamay-ari ng sikat na bakery at cafe sa Pilipinas. Pangalawa, I'm not his maid! How dare you to call me like that?! You're just a model, MISS! Hindi ka ba tinuruan ng mga magulang mo ng magandang asal? Naturingang model pero kung maka-judge!" inis kong sabi.
"Hah! Anong pakialam ko kung business woman ka?! You look like a maid! Atsaka, know your limits! Hwag kang lalapit ng sobrang lapit kay Akiro! He's mine, bitch!" napasigaw ako ng bigla niyang hablutin ang buhok ko. No! Not my hair!
"Ano ba! Let go of me! Aray! Help! Tulong! Tumigil ka na! Ang sakit sakit ng sabunot mong bruhilda ka!" sigaw ko habang pilit na tinatanggal ang kamay niya sa buhok. Naramdaman ko din ang ilang kalmot niya na tumatama sa braso at mukha ko.
"Hah! Ako bruhilda? Baka ikaw?! Para kang mangkukulam! Or baka mangkukulam ka talaga dahil diyan sa hitsura mo!" mas lalo akong napasigaw nung bigla niya akong ingud-ngod sa lupa! Aray ko ah!
"Stop it will you! Masakit na! Hindi mo gugustuhing magalit ako!" pinilit kong suportahan ang bigat ko at sinabunutan siya. Ah! Akala niya hindi ako gaganti?! Pwes nagkakamali siya!
"Ahhh! Let go of me! You witch! I will sue you!" hindi agad ako nakapag-react ng bigla niya akong tinulak.
Ramdam kong malakas na tumama ang ulo ko sa semento. Hindi naman ako nawalan ng malay pero masakit yung ulo ko. Feeling ko nagdudugo na siya. Ramdam ko kasi yung parang basa sa ulo ko.
"Nichole!"
"Shit! What happened?! Bakit nabagok si Dara?! Tignan mo oh! Puro dugo sa bandang ulo! Baka hindi na talaga siya maka-alala niyan!" rinig kong sigaw ng kung sino. Nah! Wala akong time na alamin kung sino iyon.
"H-help." iyon lang ang nasabi ko. Sobrang sakit kasi ng ulo ko. I will sue that model for this!
Naramdaman kong may lumapit sa akin at inalalayan akong umupo. Buset si Chloe! Ang sakit sakit ng ulo ko! Hayuf!
"We need to get her in hospital! Mauubusan ata siya ng dugo!" hindi ko na sila pinansin at nagpokus na lang sa pagtayo. Medyo nahihilo pa naman ako.
"No need. I'm good. Lilinisin ko na lang yung sugat." pigil ko sa kanila. OA sila masyado. Maliit na sugat lang ehh.
"May naaalala ka pa ba? Ako to si Bo Won. Yung kaibi— I mean yung sa coffe shop kahapon." sabi ni Bo Won. Tumango naman ako sa kaniya.
"Naaalala ko pa naman yung mga nangyari sa akin." nakangiti kong sabi bago humarap kay Chloe. "Hey. Ready your lawyer. I will sue you." kalmado kong sabi.
"Ahgm! D-dara. Kailangan mo nang malinis yung sugat mo. Baka ma-infect pa." tumango ako sa kanilan bago naglakad papalapit sa kanila. Malayo-layo kasi sila sa akin. Mga five meters.
"Pwede niyo ba akong samahan sa malapit na clinic? Kailangan ko lang kasi ng kasama.'
"Yes po, Moma! Sasama kami ni Alessander!" napangiti ako ng lumapit sa akin si Crissander. She's so cute!
"Thank you, Crissander. Come on, punta na tayo sa nearest clinic." hinawakan ko siya kamay at naglakad na kami. Ramdam ko ang pagsunod nila sa amin.
Habang naglalakad, hindi ko maiwasang mahiya. Nakatingin kasi yung mga nakakasalubong namin sa akin. Parang nagtataka.
Sino ba naman ang hindi? Puro dugo ang ulo ko. Putek kasi si Chloe eh! Nilagyan ng dugo yung ulo ko! Ang sarap ibalibag!
BINABASA MO ANG
Zeal Academy: School Of Wizards
FantasiZeal Academy: School of wizards. Isang tagong paaralan para sa mga hindi normal na mga estudyante. Mga estudyante na kayang gamitin ang mahika. "Welcome to Zeal Academy, Zealots! A school only for wizards! We will help you to train the magics insid...