ESARET

Normal Hayatımın Son Günü🕊⛓

TANITIM BÖLÜMÜNÜ KALDIRDIM ARKADAŞLAR

Bu benim kendi hazırladığım tanıtım videosu youtube kanalıma abone olursanız sevinirim♡♡

Medya: Bille Eilish -Lovley
Kulaklıklarınızı takıp kendinizi şarkının ritmine bırakın...

Bir anda kendini savaşın içinde bulan Açelya'nın hikayesi...

İyi okumalar bölüm sizlerle😘😘

Üzerine kim bilir kaç kişinin adım attığı kendisi yalnız,üzeri kalabalık olan kaldırımda Berceste'yi bekleyebileceğim bir köşe bulabilmek için gözlerimi sokakta gezdirdim sonunda gözlerim aradığını bulmuş olacak ki ayaklarım beni insanlardan uzaklaştırarak minik gölgesi olan ağaca doğru götürdü heyecandan dudağımı ısırırken biraz olsun sakinleşebilmek için müziğin sesini açtım ve tamamen kulaklıktan gelen sese odaklandım

...Hoş değil mi,yapayalnız
Camdan yapılmış kalp,Taş aklım
Beni parçalara ayır,deri ve kemik
Merhaba eve hoş geldin

Zamanın dışında yürüyorum
Daha iyi bir yer arıyorum
Bir şey aklımda
Her zaman üst katmanımda

Umarım bir gün onu buradan çıkarabilirim
Bütün gece ya da yüzyıl sürse bile
Saklanmak için bir yere ihtiyacım var,ama yakınlarda bir tane bulamıyorum
Canlı hissetmek istiyorum,dışarıda korkumla savaşamam...

Okuldan çıkmaya devam eden öğrencilerin arasında sarışını görünce elimi kaldırdım.Elindeki kitaba baktığı için beni görmedi.Kulaklığı hızlıca telefondan çıkarıp bir elimle çantaya koyarken ona doğru ilerlemeye başlamıştım ki birinin bana çarpması ile yere kapaklandım.

"Salak mısın!"

Çantam yere düşmüştü eğer üzerimde okul eteğim olsaydı karşımdaki çocuğu döverdim.Ayağa yeni kalkmıştım ki eşyalarımı benim bile anlam veremediğim bir hızla toplayıp fırlatırcasına elime verdi.Çocuk ,bir çocuktan çok yetişkine benzese de, neredeyse koşarak uzaklaşırkan birkaç salise gördüğüm tapılası güzellikteki yüzünü döndüp kalabalıkta kaybolurken o duymasa da ben konuştum:

"Keşke kafama fırlatsaydın!"

Bana tuhaf tuhaf bakanlara aldırmadan, sinirle Berceste'nin olduğu tarafa doğru ilerlerken bu gün pantalon giydiğime şükrettim gerçi sınıf öğretmenimden bir güzel azar işitmiştim ama neyse bu gün okuldaki ilk haftamızdı son yılımız olduğu için sürekli ders çalışıyorduk ama Ediz geçen yıl çalışmadığı ve bilmem kaç gün olmuş devamsızlığından dolayı sınıfta kaldı.Tabi bir de arkadaşlarıyla aynı sınıfa gitmemeyi gururuna yediremeyince okulunu değiştirdi oysa ona okulunu değiştirmemesi karşılığında istediği herşeyi yapabileceğimi söylemiştim şimdi ise aradan bir hafta geçmeden özledim gelin dedi tabi ben onunla konuşturmaz süründürürdüm de bende özlemiştim Çağtay Allah bilir nerdeydi ama Berceste'nin yanına gittim.

"Kaç saattir sana bakıyorum nerdesin?"

Berceste "kütüphaneden yeni kitap aldım düzenli çalışma hakkında. Çok iyi bir kitap olduğunu duydum.Ben bitirince sen de okursun."

"Tamam."

Berceste" Çağtay nerde?"

"Sen Hayırdır?"