ក្មេងពាល

បាត់ខ្លួន

ពាក់កណ្ដាលយប់ Xaio Zhan ងើបចេញពីរង្វង់ដៃរបស់រាងក្រាស់ ខ្ទប់ក្បាលខ្លួនឯងព្រោះគាត់កំពុងតែឈឺក្នុងខួក្បាលដូចជាមានសត្វល្អិតរាប់រយមកខាំ។ គាត់ដឹងថាគាត់មិនអាចទ្រាំទ្របានទៀតទេ ទើបងាកទៅសម្លឹងមុខ Yibo ដែលដេកលក់ស្កប់ស្កល់មុននឹងគាត់ដើរចេញទៅ។

គាត់មិនដឹងថាគាត់ត្រូវដើរទៅណាឬយូរប៉ុណ្ណាទេ ទោះរស់ឬស្លាប់ក៏គាត់មិនឲ្យ Yibo ឃើញសភាពគាត់បែបនេះដែរ។

Xaio Zhan ដើរមកដល់ផ្លូវទាល់នឹងជញ្ជាំងគាត់ងាកមកមើលជុំវិញខ្លួន ក៏សុទ្ធតែជញ្ជាំងនិងក្មេងពាលជាច្រើនកាន់ដំបងដើរមករកគាត់ គាត់ដឹងត្រឹមតែថាវង្វេងហើយក៏ដឹងច្បាស់ ថាគាត់ស្រមោលស្រមៃកាន់តែផ្ដេសផ្ដាសទៅ តែអារម្មណ៍លែងស្ថិតនៅក្នុងការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់ហើយ ដោយសារតែផ្នែកខាងក្រោមជាការ៉ូ ហើយទើបនឹងភ្លៀងទៀតងាយនឹងរអិលណាស់។ ភ្លាមៗគាត់ក៏រអិលដួលបោកក្បាលនឹងការ៉ូ ឈាមហូរចេញពីរបួសក្បាលមកមិនឈប់ គាត់ទទួលបានអារម្មណ៍ដឹងថាខ្លួនប្រាណគាត់គ្មានកម្លាំងកម្រើក ភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមព្រិល ដកដង្ហើមក៏សឹងតែមិនដល់គ្នា មិនយូរមិនឆាប់អ្វីដែលគាត់បានឃើញគឺជាពិភពខ្មៅមួយដែលងងឹតស្លុងមិនអាចមើលឃើញសូម្បីតែខ្លួនរបស់គាត់ នេះមែនទេដែលគេហៅថាសេចក្តីស្លាប់!?
................

ព្រឹកបន្ទាប់yibo ក៏លែងមាន រាងតូចក្នុងដៃដូចរាល់ដង អ្វីដែលប៉ះគឺភាពទទេស្អាត។ Yibo ងើបអង្គុយមើលទៅកន្លែងដែល Xaio Zhan ដេកយប់មិញ ក៏ទទួលបានអារម្មណ៍មិនស្រួលភ្លាមៗ។

Yibo ក្រលែកមើលទៅលើតុក៏ឃើញទូរស័ព្ទ Xaio Zhan គេមិនដែលភ្ញាក់មុនគាត់ទេហើយរិទ្ធិតែមិនដែលចេញទៅក្រៅដោយមិនយកទូរស័ព្ទទៅដែល

Yibo ប្រញាប់ក្រោកពីលើគ្រែរកមើលសព្វបន្ទប់ហើយមិនឃើញ Xaio Zhan ទេអារម្មណ៍ក៏ចាប់ផ្តើមច្របូកច្របល់ភ្លាម
..................

Bunny house.....

"Zhan មិនបានមកទីនេះទេ!???"

Yibo ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងពេលដែលដឹងថា Zhan ក៏មិននៅ bunny house ដែរ Lay wu Ren និង Jai jai ក៏ភ្ញាក់ផ្អើលដូចគ្នាពេលលឺ Yibo សួរបែបនេះ