MERDÜMGİRİZ (Tamamlandı-Düzenlenecek)

BÖLÜM 22

Evvett, sınır geçilir geçilmez yeni bölümü yazmaya devam ettim ama çok zor yazmaya devam edebildim bu yüzden ancak şimdi yeni bölüm ile gelebildim. 

Bölümü okuyan ondan fazla kişi varken, oy sayısının zar zor beşe ulaşması beni çok üzüyor.

Bu yüzden lütfen, şu sol alt taraftaki küçük yıldızı parlatın. Bence bu çok zor olmamalı. Ha, eğer derseniz ki bu çok zor, anlarım. Çünkü ben bile okuduğum kitaplara oy verme alışkanlığını yeni kazandım.

Bu arada bu bölümde birçok sır açığa çıkıyor. Bu da demek oluyor ki finale bir adım daha yaklaşıyoruz. Şimdiden final için birkaç şey düşündüm ama ne zaman final yaparım onu bilmiyorum.

Umarım sizin tüm beklentilerinizi karşılayan bir bölüm olmuştur.

 Artık sınır yok. İçinizden vermek gelirse verin. 

Herkese iyi okumalar dilerim.

---------

(HATIRLATMA)

Apartmanın kapısına vardığımda, Açelya'nın evde olacağını bildiğim için, hiç anahtar çıkarmaya uğraşmanın ve zile basmıştım.

Saniyeler içinde açılan otomatik kapı ile, iki üst kata çıkıp kapıyı çalacak ve eve girer girmez kendimi yatağımın kollarına atacaktım.

Nihayet iki katı, kan ter içinde bitirmiş olsam da, çıkmayı başarmış ve evin kapısına ulaşmıştım.

Fakat, bu işte bir terslik vardı. Çünkü evin kapısı açıktı ve Açelya da dahil hiç kimse yoktu.

Yavaş ve temkinli adımlar ile evin içine girdiğimde, her yerin yıkılıp döküldüğünü görmüş ve azıcık daha ilerleyince, gördüğüm görüntü ile dünyam başıma yıkılmıştı.

Açelya yerde baygın yatıyordu.

En önemlisi, bunu ona kim ve neden yapmıştı?

------------

Hızlı adımlar ile yanına gidip, işaret ve orta parmağımı birleştirdikten hemen sonra, nabzını kontrol ettim. Çok şükür ki yaşıyordu ve nabzı da gayet normaldi. Yani, sadece bayılmıştı.

Hemen geçen gün banyoda bulunan dolapta gördüğüm kolonyayı alıp ona koklatarak ayıltmaya çalıştım.

Yani, şu ana kadar gördüğüm tüm filmlerde böyle yapıyorlardı ve uyanıyorsun o kişi.

Birkaç dakika sonra yavaş yavaş kendine gelmeye başlayınca, dakikalardır tuttuğum nefesimi derince boşalttım ciğerlerimden.

Gözlerini biraz sonra artık tam olarak açınca başından destek vererek, kenardaki kanepeye oturttum onu. Sanırım, hala tam olarak kendine gelmiş değildi çünkü bir yere dalıp gitmişti.

'' Açelya, iyi misin? Kim yaptı bunu sana? '' Hem endişeli hem de oldukça meraklı çıkan sesim ile deminden beri, dalıp gittiği yerden odağını bana çevirmişti.

'' Bi-bilmiyorum, bir anda eve daldılar. Her yeri kırıp, parçalamaya gelmiş gibilerdi. Ben zorluk çıkarınca bayılttılar. Ne olduğunu anlamadım bile. Anlamıyorum, ne istemiş olabilirler ki benden? ''