SS501 LET ME BE THE ONE

Bölüm 25

-Bana bunu neden yaptın?Seni ne kadar düşündüm.Sense hiçbir açıklama yapmadan çekip gittin sadece.Sana o kadar öfkeliyim ki seni incitmek istiyorum ama yapamam ne yazık ki seni hala seviyorum.

-Hyun gerçekten üzgünüm.Ama seçeneğim yoktu.Bunu yapmak zorundaydım.Benim için kolay mı sanıyorsun?Senden uzak kalmak.Her gün daha fazla ölüyordum ama seçeneğim yoktu.

-Ailen yüzünden bunu yaptığını biliyorum.Eğer bunu öğrenmemiş olsaydım tepkim daha fazla olurdu inan.

-Peki beni nasıl buldun?

-Jane seni takip etmiş.Nerede oturduğunu söyledi bu sabah konuşurken.Artık bizim ayrı kalmamıza göz yumamayacağını söyledi.Bende duyar duymaz atladım.Önce evine baktım ama orda yoktun.Sonra seni markete girerken gördüm.İşte böyle…

-…

-Bunu beraber aşabiliriz dedi elimi tutarak.

-Ailemi tanımıyorsun.

-Tanışırım o zaman.

Öfkesinin geçtiğini hissettim.Bütün olanlara rağmen onun yanında olmak müthişti.

-Aç olmalısın dedi bana.

-…(Ona doğru baktım.)

-Hadi gidelim.

-Bana kızgın değil misin?Seni kırdım.Senden kaçtım.Bunlardan sonra beni böyle kolay mı affediyorsun?Ben kendimden nefret ederken sen nasıl bu kadar bağışlayıcı olabiliyorsun?

-Çünkü seni çok seviyorum diyerek bana sarıldı.Bende ona sarıldım.Sanki hiçbir şey olmamış gibiydi.

Bana kahvaltıda ramen ısmarladı.Çünkü param yoktu.Bütün bütçe planım erişteye odaklıydı.

O kadar açtım ki hepsini yedim.Kafamı kaldırdığımda bana sırıtıyordu.

-Niye gülüyorsun?

-Yemek yemeni bile özlemişim.:D

-:D Bende seni çok özledim….Gündüzleri yoğun olduğum için seni düşünmeye fırsatım olmuyordu.Daha doğrusunu bunu ben kendime yaratıyordum.Geceleri de yıldızlara bakıp seni düşünüyordum.Peki sen iyi misin?Kaza geçirdiğini duydum.Nasıl o kadar hızlı araba kullanabilirsin?Senin canın o kadar değersiz mi?!

-Seni kaybettiğimi düşündüm.Uğraştım seni unutmaya ama olmadı işte.Sarhoşken arabaya atladım.Tam olarak ne yaptığımı hatırlamıyorum.Gözlerimi açtığımda hastanedeydim zaten.Benim için çok mu endişelendin?

-…

-Hastanenin önüne geldin.Gördüm seni.

-Evet geldim öğrenince çılgına döndüm ve koşarak geldim.İyi olduğunu bilmem lazımdı.

-…

-…

-Aslında aileni haklı buluyorum.Kızlarına değer veriyorlar benim gibi.

-Peki ne yapacağız?Beni seçim yapmak zorunda bırakma Hyun.Çünkü biliyorum ailemi seçerim.Ve bunun sevgiyle alakası olduğundan değil sadece onlar benim ailem.

-Bunu sana asla yapmam merak etme.Aklımda bir şeyler var.Zamanı gelince sana da söyleyeceğim.Bu arada artık yurda dönmelisin o iğrenç yerde kalmana göz yumamam.

-Tamam dönerim.Biraz zor olabilir ama Hyun,

-…

-…Seni çok seviyorum diyerek yanağından öptüm.Mutluluk yine beni bulmuştu :D

Yurda geri döndüm.Jane’i çok özlemiştim.Ona kızmayı düşünmüyordum.Belki de böylesi daha iyi olmuştu kim bilir.

Birkaç gün sonra Hyun yine beni sabahın 8’inde arıyordu.

-Günaydın aşkım:D

-Günaydın:D

-İyi mi kötümü bilmiyorum ama sana bir haberim var

-Ne haberi?!

Ne olabilirdi ki yoksa ailemle ilgili bir şey miydi?!Yoksa ülkeme gitmeye karar  mı vermişti?!

-----------25.bölüm sonu-------------