SS501 LET ME BE THE ONE

Bölüm 28 ----FİNAL----

Ertesi gün Hyun bizim eve geldi.Ayakkabısını çıkarmak ona garip gelmemişti.Hanoklarda(Geleneksel Kore evleri) çıkartırlar demişti.O yüzden şaşırmamış.

Gelince tembihlediğim gibi annemle babamın elini öptü.Bu onların hoşuna gitmişti.Eğilip selam vermesini bekliyorlardı herhalde :D.Hyun garip bulsa da ilk hamlemiz işe yaramıştı.

Yemeklereyse bayılmıştı.Yani öyle olmak zorundaydı annemin bakışları altında :D

Annem ve babam Hyun’a bir sürü soru soruyorlardı.Korece’ye çevirmekte zorlanıyordum.

Hyun bütün sorulara sırıtarak cevap veriyordu.Biraz gergin olduğu yüzünden belli oluyordu.Kolay değildi tabi.

Hyun gittikten sonra annem bile sonunda:

-Gerçekten emin misin Nehir?

-Evet, eminim anne lütfen.Sizi ezip geçmek istemiyorum ama onu seviyorum.

-İtiraf etmeliyim siz farklısınız bu  doğru ama birbirinize bakışınız aşkınızı anlatıyor.Hem yakışıklı bir çocuk, çok samimi ve doğal, içi dışı bir .Bir o kadar da saygılı.O kadar inat ettim.Yılmadın ve bize ciddi olduğunu gösterdin.Ne kadar benim için zor olsa da senin mutluluğun her şeyden önemli.(Bayılacaktım şimdi rüyada mıyım?Yoksa dualarım mı kabul oldu?)

-Annen haklı yavrum.Biz böyle şeylere alışık olmasak da senin için alışırız.Sen bizim her şeyimizsin dedi babam.Bu sözler üzerine ikisine de sarıldım.Duygulansam da mutluydum.Hem de çook…

Tanışma faslını atlattığımız için Hyun da bende çok mutluyduk.Şimdi sıra konserdeydi.Diğerleri de gelmişti.Onlara İstanbul’u gezdirdiğimde hayran kaldılar.

Konser başlamak üzereydi.Ben yüzlerce hayranın arasındaydım.Heyecanla ss501’i bekliyordum.Hyun özel bir yerden izlememi söylemişti ama ben bir hayrandım onların arasında olmalıydım.

Sahneye çıktıklarında Merhaba dediler Türkçe bunu onlara ben öğretmiştim :D.

Şarkılarla kimi zaman çoştuk, kimi zaman ağladık.

Sonunda ‘Hep bizim yanımızda olun bizi asla bırakmayın!’ dediklerindeyse onları hayranlarına ben tercüme etmiştim.

-Çok güzeldiniz sahnede! Dedim kulislerine girerek.

-Saol canım dedi Prince.

-Peki ne zaman dönüyorsunuz? Diye sordum merakla.

-Biz gideceğiz ama Hyun gelmeyecek dedi Jung.Hyun’a döndüm.

-Ailem geliyor bilmiyorum nasıl olacak ama seni isteyecekler :D

-Ahh bunu unutmuşum.Birde o kısım var değil mi?Neyse ben sana ayrıntıları anlatırım dedim.Peki sen nerden biliyorsun kız isteneceğini?

-Biraz araştırma yaptım burada :D

Onun ailesi geldiğinde hazırlıklıydılar.Hyun onlara anlattıklarımı anlatmıştı.Hyun’un kahvesine tuz koyacaktım ama kıyamadım.Tabi onun bundan haberi yoktu :D

Kına gecemde kendimi tutamadım hıçkıra hıçkıra ağladım.Bir ara Hyun’un annesine baktığımda onunda gözleri duygulanmıştı.Anlam veremese de bu ezgi onu da etkilemişti.

Kınanın ertesi günü kır düğünü yaptık.Düğün burada oluyordu çünkü benim ailem baya bir kalabalıktı.İkimizde olması gerektiği gibi mutluyduk.Resmi nikah düğünde olmuştu.Nikah masasında Hyun’un ayağına basacağımı Jane’e söylemiştim.O da Hyun’a.Kyu,Jung,Baby ve Prince merakla o anı bekliyordu.Evlilik cüzdanını almadan önce Hyun’a baktım ve ayağına bastım.Ss501 kahkaha atıyordu .

Evlendikten sonra Kore’ye döndük. Kore’de Hyun beni hayranlarıyla buluşturmak istediğini söyledi.Çünkü hepsi ne olup bitiyor diye merak ediyordu.Ve ss501 ve triple s’ler için bir buluşma ayarlandı.Bende triple s’lerle oturuyordum.

-Şimdi sizinle çok sevdiğim eşimi tanıştırmak istiyorum, dedi Hyun.Ben onların arasından kalkıp hızla sahneye gittim.

-Herkese merhaba, Benim adım Nehir dedim kore selamı vererek.Hepsi şaşkın bakıyordu.

-Size söylemek istediğim o kadar şey var ki..Hyun’da sizinle öğrenecek ama ben bu grubun hem de onun çok sıkı hayranıydım.Onunla 15 yaşımda Bof’ta tanıştım.İyi ki tanışmışım.Ve sonra ss501’i tanıdım.Onlarla konuşunca hepsinin ne kadar güzel insanlar olduğunu fark ettim.Bir kez daha hayran oldum.Ve tabi sizlerin de…Siz olmasaydınız onları bu kadar desteklemeseydiniz belki onları bulamayacaktım.Bu yüzden size çok teşekkür ediyorum diye devam ettim.

Ss501 bu sözleri duyunca bana sarıldılar.Bu sırada hayranlar bizi alkışlıyordu.Ben yerime geçtim.Sıra şarkıdaydı.Önce hep beraber greenpeas’ı sonra da haruman’ı söyledik.Her şeye rağmen bende bir triple s’tim.

----------------6 yıl sonra-----------------

Sofrayı hazırlıyordum.Hyun’sa kızımız Eun su’yla ve köpeğimiz Suşi’yle bahçede oynuyordu.Hatırlıyorum da doğumum ilginç olmuştu.Hyun yine sahnede şarkı söylüyordu.Ben seyircilerin arasındaydım.Sancıyla gelen çığlığım salonu inletmişti.Hyun hemen sahneyi bırakıp bana doğru koştu.Herkes şaşkındı. Hyun beni aldığı gibi en yakın hastaneye götürdü.Doğumdan önce:

-Seni seviyorum diyordu.Kızımın ağlayan sesini duyduğumda bütün acılarım bitmişti.

Doğumdan sonraki günlerde  odamda ss501 ve canım arkadaşım Jane vardı.Hyun onu kucağına alamıyordu korkuyordu.İlk alan Jungmin’di.

-Bu küçücük masum şey bizi nasıl endişelendirdi dedi Jung bebeği Prince’e verirken.

-Aramıza hoş geldin dedi Kyu.

-Sen kucağına almayacak mısın hyun? Dedi baby.

-Hayır dedi Hyun.

-Hadi ama dedi prince.Hyun yine de istemedi.İncitmekten çok korkuyordu herhalde.

Bir gün odada Hyun’u kucağında kızımızla konuşurken gördüm.

-Ben bu güzelliğe nasıl sahip oldum? diyordu kızımıza bakarak.

-Güzel bir duyguymuş dimi? dedim yavaşça içeri girerek.

-Teşekkür ederim :D diyerek beni alnımdan öpmüştü.

-------------------

Yemeği hazırladıktan sonra onları çağırdım.Tam sofraya oturduk ki zil çaldı.

-Ben bakarım, dedi Hyun.

Ben kapıya sırtım dönük oturuyordum.Bir yandan da Eun su’ya yemek yedirmeye çalışıyordum.

-Kim gelmiş? Diyerek arkama baktım.

Sürpriz diye bağırdı ss501 ve Jane.Bu arada Jung’la Jane kızımız doğduktan bir süre sonra evlenmişti.

Eun su’yu kucağıma alıp onlara döndüm.Hyun elini belime dolayarak:

-İyi ki doğdun aşkım :D dedi.Yanağıma bir öpücük kondurdu.

Doğum günümdü.Ve ben gene unutmuştum.Pastayı üflemeden önce dilek tuttum.

-Hep beraber üfleyelim, dedim.

Pastayı hep beraber üfledik.Sonra kızım Eun su bizi alkışladı.Artık kocaman bir ailem vardı.Ve benim dileğimse sonsuza kadar bu kocaman  aileyle mutlu yaşamaktı.