Bölüm 27

232 14 1
                                    

Kore’ye nasıl bir heyecanla gelmiştim.Şimdiyse bu güzel ülkeden ayrılmama az kalmıştı.Neredeyse 2 sene göz açıp kapayıncaya kadar geçmişti.

Hyun’u nehir kenarında beklerken bunları düşünüyordum.

-Aşkım, niye bu kadar düşüncelisin? Dedi birden .İster istemez hafifçe irkildim.

-Korkuttun beni…Bana önemli bir şey söyleyecektin.Hadi söyle çok merak ediyorum.

-Bil bakalım ne oldu?

-…

-Ss501 Türkiye’ye gidiyor!

-Ne?!

-Evet yeni şirketimle ayarladım.Diğerleri de faklı şirketteler ama sonuçta bu bir turne.Ve biz hala bir grubuz.

-Çok  çok sevindim diyerek boynuna sarıldım.Bir rüyam daha gerçek olmuştu.

-Asıl haberim bu değil.

-Ne peki?

-Türkiye’ye ben 1 hafta önce gideceğim.Ve sende geleceksin.Artık ailenle tanışmalıyım dimi?:D

-Gerçekten mi?

-Evet.

-Ama okulum bitmek üzere ama bırakamam öylece

-Konserin tatilde olduğunu söylemedim mi?

-Çok mutluyum :D İnanmıyorum bu olanlara.. Ama… biraz endişeliyim de.

-Korkma ben hep yanında olacağım.

---------------------------

Uçakta Hyun yanımda oturuyordu.Beraber Türkiye’ye gidiyorduk.O ilk defa ülkemi görecekti.Annemlere Hyun’un geleceğini söylemiştim.Annem itiraz etse de bağırıp çağırsa da nasılsa onu eve kabul edecekti.Ben babamı düşünüyordum.Havaalanına indiğimizde taksi çevirdik.Önce Hyun’a güzel bir otel bulduk.Onunla vedalaştım ve eve doğru gittim.

-Anne sizinle tanışmak için geldi.Neden ona bir şans vermiyorsun?Sana ayrıldığımızda yaşadıklarımızı anlattım.Neden anlamıyorsun? dedim mutfakta.

-Hayır Nehir boşuna gelmiş.Buna hayatta izin veremem.Anlamıyor musun siz farklısınız.Hayır hayır…

-Lütfen anne sana yalvarıyorum benim için buralara geldi.En azından evimize gelsin tanışın onunla.Ne olur…Benim yüzümden ölüyordu anne.Sen de hiç mi hatırım yok dedim üzgün gözlerle.

 Önce gözlerimin içine baktı.Sanırım onu etkileyebilmiştim:

-İyi peki tanışalım.Sadece tanışma Nehir.Sadece tanışma.Bakalım babana ne diyeceksin?

Salonda babam televizyon seyrediyordu.Gittim televizyonu kapattım ve karşısına oturdum.O bana şaşkın şaşkın bakıyordu.

-Baba sana bir şey söylemeliyim.

-Ne oldu?Niye böyle tuhaf davranıyorsun?

-Baba lütfen sessizce beni dinle.

Hyun’la olan her şeyi ona bir bir anlattım.Yüzüne bakmıyordum.Kafamı kaldırdığımdaysa:

-Demek bunları yaşadın?Ve bize hiçbir şey anlatmadın.

-…

-Buna izin veremem Nehir siz farklısınız.Kızımın bir Koreliyle evlenmesini  hem de ünlü olan biriyle evlenmesini istemiyorum.

-Baba lütfen...Sadece tanış eğer eğer…

-Eğer?

-Eğer sevmezsen söz veriyorum ayrılacağım.

-Demek o kadar inanıyorsun.Gerçekten merak ettim bu Hyun’u.Türkçe biliyor mu peki?

-Hayır.Yani şimdi bizde yemek yemesine izin veriyorsun öylemi?

-Bu yaşadıkların olmasaydı ve karşıma gelseydin hayır derdim.Ama bu kadar sorumluluk aldığına göre iyi peki gelsin.

Hemen babama sarıldım.Şimdi hazırlık zamanıydı ;Hyun bizim eve yemeğe geliyordu.Eminim ona her şey tuhaf gelecekti:D

------------27.bölüm sonu-----------------------

SS501 LET ME BE THE ONEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin