SS501 LET ME BE THE ONE

Bölüm 23

Ne yapacağımı düşünüyordum.Ailem mi?Hyun mu? Bu iki seçenek üstünde kafa yorduktan sonra içim kan ağlaya ağlaya ailemi seçtim.Hem Hyun benden daha iyilerine layık, ona ben ayak bağı oluyorum ayrılmamız en iyisi diye kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.

Önce yurdumu değiştirmeliydim.Bir ev tutmaya karar verdim.

-Saçmalıyorsun dedi Jane.Bence Hyun bunu bilmeli.

-Jane lütfen biliyorum çok üzülecek ama bunu yapmak zorundayım sen ailemi tanımıyorsun.

-Peki nereye taşınacaksın?

-Söylemeyeceğim

-Niye?

-Hyun’a söylersin biliyorum.

-Şey bu konuda söz veremem.

-Gördün mü ben seni tanıyorum.

-Peki para?Ev tutmak ne kadar zor biliyor musun?

-Part-time bir iş bulup çalışacağım.

Ve kendime son kez Hyun’u görme fırsatı vermek istiyordum.Sonra hayatından usulca ayrılacaktım.Onu çok üzecektim.Kendimden nefret ediyorum.

Hyun’la son kez bir kafeye gittik.Tabi o bunun son olduğunu bilmiyordu.Ben onun yüzüne karşı gülüyordum ama içimin ne kadar acıdığını kimse bilemezdi.

-Beni bırakma olur mu Nehir? Dedi bir anda.Yoksa hissetmiş miydi?

-…

-Sensiz bir  hayat düşünemiyorum artık.

-…

-Niye bu kadar durgunsun?Hasta mısın yoksa?

-Biraz halsizim o kadar gece iyi uyuyamadım.

-Kendine iyi bak sen bana lazımsın :D

-:D(Sırıtmaya çalıştım.)

Yurttan çıktım.Biraz zor olmuştu.Ama başarmıştım.Kendime çatı katında tek oda bir yer tuttum.Evet biraz pisti.Odayı aldığım temizlik malzemeleriyle bir güzelce temizledim.Senin böyle temizlik yapacağını hiç düşünmezdim Nehir dedim kendi kendime.Annem bunu görseydi sevincinden ağlardı herhalde.

Daireye yerleşmeden önce iş de bulmuştum.Kazandığım para kirama gidiyordu.Zaten bursum vardı.İş, ev, okul arasında yaşamaya çalışıyordum.Çalan telefonlarıma bakmıyordum.Bir tek Jane dışında.Geceleri çatıdan yıldızlara bakıp Hyun’u düşünüyordum.

Şimdilik 2-3 ayı atlatmıştım.Ama zaman durmuş gibi geliyordu.Çünkü her gün yaşadığım acının kat be kat fazlasını yaşıyordum.

Sabah kalkıp markete gittim erişte almak için.Sürekli erişte yiyordum.Erişte alıp kasaya geldim.Kasadaki kız televizyonda magazin izliyordu.Ss501 yazısını görünce:

-Sesini açar mısın? dedim.Kız şaşırarak sesi açtı.

‘Ss501’in lideri Kim Hyun Joong  14 gün önce kaza geçirdi.O kazadan zorlukla kurtulmuştu.Ve ne mutlu ki bugün taburcu olması  bekleniyor.’

-Ne kaza mı?Ama nasıl? Diye bağırdım.

Kız bana doğru dönerek:

-Arabasını çok hızlı kullandığını söylüyorlar.Sanırım yolda bir ağaca çarpmış.Ss501 üyesi Jung onu aramış.Ulaşamayınca yetkililere haber vermiş.Sen televizyon izlemiyor musun? Dedi bana bakarak.

Ama ben şok olmuştum.Kasaya koymak için elimde tuttuğum erişte paketi yere düştü.Ve yırtıldı.Her tarafa dağıldı.Ben de kendimi tutamayıp sessizce öbür tarafa yığıldım.Artık bir şey hissetmiyordum.

Uyandığımda bayıldığımı söylediler hastanede.

-Biraz  dinlenin sonra gidebilirsiniz dedi hemşire.

  Hemen kalktım.Dinlenmeye ihtiyacım yoktu.Ayağa kalktığımda başım hala dönüyordu.Hızla kalktığımdan düşecek gibi olmuştum hemşire bana yardım etti.Hemen gitmeliyim diye düşünüyordum.Hyun’u görmeliyim.Peki ama nereye?

-------------23.bölüm sonu-------------