AHUNAZ (+18)

7. BÖLÜM

Sabah, annemin sesiyle gözlerimi açtım. Zaten beni uyandıracak bir alarmım yoktu. Bugün cumartesi ya vicdansız kadın! Sekizde niye uyandırıyorsun. Yataktan kaldırdığı gibi banyoya götürdü beni. Allah'tan içeri girmedi de dışarıda bekledi. Benim bugün ne hayallerim vardı. Öncelikle saat birde uyanacaktım, bir saat yatakta gerinecektim. Çikolatalı pasta yapıp televizyon karşısında pinekleyecektim. Ama şuan hayallerime limon sıkan annem yüzünden üzerimi bile değiştirmeden temizlik yapıyordum.

Salonu, koridoru, kendi odamı ve ikizlerin odasını onları salona kışkışlayarak süpürmüş, silmiştim. Ama Çağın abim evde ve odasında olduğu için onun odasına girmedim. Tabi ki süpürecektim ama çıktığında. Anneme kendimi kestiremem! Annemlerin odasına çıktım, orayı da hallettim. Banyo tuvalet teras derken her yer bitti. Ama bende bittim. Mutfak ve misafir odası kalmıştı sadece. Annem mutfakta yemek yaptığı için orayı sonraya bıraktım.

Elimde elektrikli süpürgeyle küçük koridora girip karşıdaki odasına gittim. Hiç çıkmadığı için mecbur artık temizlemem gerekiyordu. Bluetooth kulaklığımın sesini kapatıp, boynuma indirdim. Kapısını tıklatıp beklerken alnımdaki terimi elimin üzerine silip mor renkli askılı üstümün şortuna sildim. İyice pisleştim artık ya.

"Gel" sesiyle padişahın odasının kapısını açıp elimde süpürgeyle girdim.

Odaya biraz göz attım. Açık ahşap rengi dolap solumda kalıyordu. Saks mavisi yatak örtüsü serili olan çift kişilik yatakta onun tam karşısında sağdaydı. Yatağın iki yanında dolabın renginde, eşi olan komodinler vardı. Pencere tam kapının karşısındaydı. Kapının girişinde sağda ise çift kişilik siyah bir deri koltuk vardı. Koltuğun karşısındaki pencerenin önünde ise Ümit abim geldiğinde burada kaldığı ve uzun süre gitmediği için çizim yapabileceği büyük bir masa almıştı, dolabın renginde. Ve şuan o masada üstsüz bir şekilde altındaki gri eşofmanıyla, gri sandalyede çizim yapan Çağan abiydi.

Odaya girince bana dönmüştü. Çünkü kapı, arkasında kalıyordu pencereye dönük oturduğu için. Hayırdır anlamında bir süpürgeye, bir bana bakıp göz kırptı. gördüklerimle onu cevapsız bıraktım. Allah'ım o kaslar gerçek mi? Zaten kaslı olduğu kat kat giyse bile belli oluyordu ama bu. özene bözene dizilmişler resmen. Geniş pazılarını tişörtlerinden tanıyordum. Ara sıra sakarlıklarımı onlar sayesinde def ettiği için ellerim o şaheserlere değiyordu. Ama omuzları, geniş göğsüyle ilk kez bakıştım. O ne lan baklavalara bak! Acaba günde kaç saat çalışıyor? Beni de yanına alsın, lütfen? söz hiç rahatsız etmem bir köşede durup izlerim. Bakarken kaç kez yutkundum bilmiyorum. Dilim damağım kurudu. Yanık esmer teni çok hoş görünüyordu. Keşke bir kez dokunsam. Acaba kaç tane baklavası var? Baklava da en sevdiğim tatlıdır. Tövbe tövbe ne diyorum ben ya! Ne terbiyesiz kız oldum böyle?

Kaslarından gözümü zorla çekip masanın üzerindeki kağıtlara çevirdim. Ne kadar asker olsa da demek ki arada çizimde yardım ediyordu inşaat şirketlerine.

Süpürgenin ses yapacağını bildiğim için "Çağan abi, istersen ben işimi bitirene kadar sen salona geç" dedim. Bu sırada da süpürgenin fişini kapının yanındaki prize eğilip taktım. Kalkarken önüme gelen saç tutamımı bileğimle arkaya atmaya çalıştım. İş yaparken avuç içlerimi pis ve tozlu hisseder yüzümden uzak tutardım.

"Yok yavrum, sen devam et ben rahatsız olmam" süpürgenin sapını tutarak ona döndüğümde şortuma dik dik baktığını gördüm. Bende ona aynı bakışlarla karşılık verdim. Kalem olmayan elini de yumruk yapmıştı. Bence bu adam kafayı yedi. Evde de mi giymeyim. Anladık dışarı çıkarken sinirlendin, sanki çok umurumda! gibi ama şimdi evdeyiz ya hani?

Onu takmayarak köşe bucak temizliğe başladım. Her yeri güzelce süpürürken kendimi kaybetmiştim. Kulağımdaki kulaklıkta son moda bir pop vardı neticede. Hem süpürüp hem şarkıyı söylüyordum kısık sesle. Tam bu sırada süpürürken geri geri gidiyordum ki kalçamla masaya çarptım. Sivri ucuna falan değil ama Çağın abi'nin hemen yanındaki yere! Çok ayıp oldu ya adam çizim yaparken ses yetmiyor gibi birde gidip masayı salladım iyi mi? Sola döndüğümde gözleriyle karşılaştım. Baktığı yer ise şaşırmama sebep oldu. Yüzüme değil kalçalarıma bakıyordu. Kararmış gözlerini görünce yutkundum.