🐺CHANMİN🐺
Kafamın içinde yankılanan bu sesin sahibini nasıl bulucağım
Başlangıç tarihi: 11.09.2020
Bitiş tarihi: 04.01.2021
[İlk Chanmin omegaverse kitabıdır]
Masanın üzerini son bir kere kontrol ettikten sonra her şeyin hazır olduğuna karar verdim. Chan birazdan evde olur. Babası 2 ay önce tüm işleri ona bırakıp eşiyle ve lucas'la tatile çıktı. Chan'le evliliğimizin 8. ayı, bu süre içerisinde bir çok şey olmuştu.
Mesela Changbin ve Felix evlenmişti. Jeongin'in ailesi dönmüştü ve şuan düğün hazırlığı içerisindeler. Chani hamileydi ve doğumuna yaklaşık 1 ay kalmıştı. Minho hyung ve Jisung ise minsung'la uğraşıp duruyorlardı. Annem o kadar söylenmesine rağmen düğünümden 1 ay sonra gelip ağlaya ağlaya beni ne kadar özlediğinden bahsedip durdu şimdiyse eunwoo yenge hamile olduğu için yanından ayrılmıyor. Yani kısacası hepimiz çok mutluyuz.
Aklıma son dakika gelen şeyle odamıza gidip chan için aldığım hediyeyi alıp masanın üzerine koydum.
1 haftadır kendimi bitkin hissettiğim için bugün sürü doktorunun yanına gittim ve o müjdeli haberi aldım. Bu haber beni o kadar mutlu etmişti ki neredeyse alığlıyacaktım. Bu zamana kadar hamile kalmamamın sebebi ise doktorun söylediğine göre o olayda yumurtalıklarımın zarar görmesiymiş. Bunu ilk duyduğumda o kadar korkmuştum ki, bir çocuğumuz olmuyacak diye kahrolmuştum ama Chan hep yanımda olmuştu. Ona minnettarım.
Mutlulukla evimize dönerken Chan'e nasıl söylesem diye düşünürken önünden geçtiğim bebek giyim mağazasının içinde buldum kendimi ve o ilk görüşte aşık olduğum küçücük patiklerle söylemeye karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Patikler bu)
Heycanımı durduramıyordum şuan tek istediğim Chan'in bir an önce gelmesi "nerdesin hayatım?" diye ona seslendim saniyeler sonra "bahçeye giriyorum, geldim" diyen güzel sesi beynimi doldurdu. Ben kapıya ilerleyip tam açacakken kapı çalınca hiç vakit kaybetmeden kapıyı açtım.
Bana yanağındaki güzel gamzesiyle gülümseyen eşimi gördüğümde boynuna atladım. Küçük kıkırtısıyla bacaklarımı beline yerleştirdikten sonra kucağında benle içeri geçti. Koltuğa oturup dudağıma buse bırakıp "sen çok mu özledin kocanı " dediğinde dudaklarımı hafif sarkıtarak "evet çok özledim, sen özlemedin mi kocanı?" bir yandanda yakasıyla oynuyordum. Dudağıma bir öpücük daha bırakıp "o kadar çok özledim ki anlatam " bu sefer öpen taraf ben olmuştum.
Chan elin bacağıma koyup kalçama çıkarırken "bebeğim acaba direk odamızamı geçsek " dedi. Aceleyle "hayır olmaz sana bir süprizim var " dediğimde kaşları havalanmıştı "ne süprizi? " sorusuyla ayağa kalkıp elini tutarak onunda kalkmasını sağladım.
Mutfağa geçtiğimizde vakit kaybetmeden küçük kutuyu elime alıp ona uzattım. Kutuyu elimden alıp kapağını açarken tüm dikkatimle onu izliyordum.
