The Dark Side Of the Sea (Malapascua Series #2)

Capitulo 33

Llamada

Tulala ako habang nag-i-impake ng aking mga damit. My heart felt so much of sorrowful emotions. Pain, heartaches, sadness, and regrets. Kaagad akong nagtiwala sa isang lalakeng hindi naman pala sigurado sa akin. I... loved Atticus Alcazar. I am deeply in love with him.

Pero, anong ginawa niya? He said, he will marry me. He even proposed to me, in the middle of my pain and doubts, but I conquered everything, just for him. Kung kalian ako nag-desisyon na ipaglaban din siya, doon naman siya sumuko.

Ang kapal...

Narinig kong may kumatok mula sa labas, kaya nagmamadali kong pinunasan ang aking mga luha. I acted like I never cried.

Pumasok si Mama na bihis na bihis na. Tinignan niya ako nang may pag-aalala sa kaniyang mga mata. I know, she's just concerned about me.

"Are you done packing your things, hija?" Mama asked.

I swallowed hard and I am really trying my best to hide my feelings, inside. Ayokong sabihin ni Mama na nagpapa-apekto ako nang dahil lang sa isang lalake. Well, I can't help it. Ganoon nga siguro, kapag minahal mon ang tunay ang isang tao.

"Yes, I'm almost done, Mama."

"We'll gonna wait you, outside. Okay?" sabi ni Mama at paalis na sana siya nang bigla ko siyang pinigilan.

"Ma, before we leave. Pwede po ba tayong pumunta kay Papa? Gusto ko lang po sana na kausapin siya," pagpapaliwanag ko kay Mama at nakita ko naman ang biglaang pagbago ng kaniyang ekspresyon.

"Of course, hija. Basta, bumalik ka lang kaagad, okay?" tumango ako kay Mama.

Pagkatapos kong ayusin ang aking sarili ay kaagad akong nagpahatid sa aming driver. Habang nasa kalagitnaan kami ng aming byahe ay pinagmasdan ko muna ang kabuuan ng labas. Hindi ako mapakali sa aking kinauupuan, habang iniisip ko ang posibleng magiging paliwang ni Papa sa akin, tungkol sa mga Alcazar.

Kung nagkasala talaga si Papa, bakit hinayaan nila kaming maka-sosyo sila pagdating sa negosyo? Bakit parang wala lang ang lahat nang mga ito kay Mr. Alcazar? Naalala ko bigla ang mga sinabi ni Atticus sa akin. He wants revenge. Revenge for his mother, revenge for me. Kung hindi siya nahulog sa akin, paniguradong lubog na ang kompanya namin sa utang at paniguradong makukulong pa si Kuya Milan dahil sa pagkaka-wala nang malaking halaga nanggaling sa mga Alcazar.

I will accept every misery from him. Ako ang sasalo sa lahat nang kasalanan, sakit na kaniyang nararamdaman. Kung iyon lang ang tanging paraan para mabawasan ang galit na nararamdaman niya sa amin. Sa galit na nararamdaman niya para sa mga San Diego.

Inalis ko na lamang iyon sa aking isipan at nabalik lang ako sa realidad nang pinagbuksan na ako nang pintuan ng aming driver. After what happened in Caticlan, kaagad kaming bumalik rito sa Maynila. Ilang oras nalang, kaya kailangan kong sulitin ito. I just badly want to talk to him.

Pinagbuksan naman ako ng kaniyang asawa at pinatuloy. I saw him, drinking some hard liquor. Nang makita ako ay napatigil siya at namilog ang kaniyang mga mata.

"Anak..." Papa whispered.

Unti-unti akong lumapit sa kaniya at sinuri ko ang kaniyang reaksyon. Nakita ko ang mumunting mga kunot na nagmumula sa gilid ng mga mat ani Papa. He's getting older.

"Anak... narinig ko mula sa Mama mo, na, muntik ka na raw mabaril nang isa sa mga tauhan ni Maria Almodovar. Is that true, hija?"

Bumuntong hininga muna ako, bago ko siya sinagot.

"Hindi ako ang nabaril. Atticus Alcazar saved my life, Papa." pag-amin ko sa kaniya.

He stiffened of what I said, and he looked away.