The Dark Side Of the Sea (Malapascua Series #2)

Capítulo 07

Interpretar mal

"You need to eat first, Maia."

Sabi sa akin ni Atticus, sabay lahad nang mga pagkain sa lamesa. Oo, nagugutom ako.

But, knowing that Corazon is missing, parang bibiyakin ang ulo ko nang dahil sa pag-aalala! Hindi ako mapakali!

Napasabunot na lamang ako ng aking buhok at narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya.

"Mahahanap din natin siya, okay? You need to eat first. Paano mo siya mahahanap, kung pati ikaw ay nawawalan na nang gana?" napaangat naman ako ng tingin sa kaniya.

All I can see is his concerned look while staring at me. Nakakainis! Ba't ang gwapo niya pa rin?

God! Stop it, Maxima!

"Hindi ako nawawalan ng gana! I am just so worried! Paano kung... may nangyaring masama sa kaniya? I can't forgive myself," naiiyak kong sabi sa kaniya.

Nakita ko namang itinuko niya ang magkabilang kamay niya sa aking tapat at yumulo para makita ang aking ekspresyon.

"It's not your fault. Maybe, she needs space."

Seryoso niyang sabi sa akin.

I stil can clearly remember the crying face of Corazon, because of her feelings for Kuya Milan. Pero... kung gusto niya talaga ng space, sana nagpaalam nalang muna siya para hindi na ako mabaliw sa paghahanap at sa pag-aalala sa kaniya ngayon!

"No! Corazon is drunk last night. Malay mo, may... may nagtangka sa kaniya?"

I heard him sighed again one more time.

"Mababait ang mga taga-rito. They won't do that. Atsaka, isa pa? May mga body guards and bouncers naman. Na-contact mo na ba siya?" pagtatanong niya sa akin.

Kaagad naman akong tumango sa kaniya.

"Hindi pa rin siya sumasagot," sagot ko sa kaniya pabalik.

"Kailangan na natin ito ipaalam sa mga awtoridad. Hindi matin kaya 'to," pag-su-suhestiyon niya sa akin.

Natatakot akong sabihin ito kay Mama at kay Manang Bella. Paniguradong.. aatakihin sa puso si Manang kapag nalaman niyang... nawawal si Corazon!

Kaagad naman akong tumayo at kinuha ang aking pouch. Aalis na sana ako nang bigla akong hinarangan ng isang Atticus Alcazar.

"Where are you going?" nakakunot-noong tanong niya sa akin.

"I need to find my friend,"maikli kong sagot sa kaniya.

"You need to eat first, Maia."

Mala-awtoridad niyang sabi sa akin pero iritado ko lamang siyang tinignan pabalik.

Ano bang pakialam niya kung hindi ako kakain? Mas importante ang kaibigan ko, hindi ako tatahimik hangga't hindi ko siya nakikita!

"I don't care about the food, Mr. Alcazar! Stop being so concerned about me. I can handle myself," malamig kong sabi sa kaniya pero mahigpit talaga ang pagkakahawak niya sa aking siko.

Nang tumingin ako sa kaniyang mga mata ay nakita ko ang unti-unting pagdilim nito at ang unti-unting pagkunot ng kaniyang noo. Na para bang... magagalit talaga siya kung hindi ko siya susundin.

Pero nagulat naman ako nang bigla niyang binitawan ang aking siko at tinignan ako ng malamig.

"Fine! Gusto kong kumain ka muna dahil nandito ka sa pamamahay ko. Paano kung may mangyaring masama sa'yo, bago ka aalis ng bahay? I hate responsibilities, Miss. I am not concerned because I care. I am concerned, because you are in my home."