Dirty Life を lalisgguk

🕊seventeen🕊

Neden telefonlarıma cevap vermiyordu bu?
Açsana şu telefonu hem davet ediyorsun hem de gelmiyorsun?

"Kızım hadi gir eve lütfen inat etme!"
Onu duymamazlıktan gelirken soğuktan üşüyordum, evin önünde valizimle beklerken aynı zamanda iki de bir telefonuma bakıp duruyordum.
"Bak üşüyorsun! Kimi bekliyorsun?!"
Bir anda çalan telefonumu hemen açtım.
"Nerdesin?" Dedi.
"Evin önündeyim." Dedim, sakince.
"Sokağın başına gel." Dediğinde telefonu kapatıp cebime koydum.
Kadın yanıma gelip kolumdan tuttu.
"Kızım gitme lütfen konuşup halledelim! Nereye gidiyorsun?"
"Bırak kolumu!"
"Dinle beni! Konuşalım!" Hala bana yalvarırken bakışlarımı ona çevirirken komşuların bize baktığını gördüm.
Evet işte rezil de olmuştuk.
"Görmüyor musun rezil ediyorsun kendini! Git evine otur! İstediğin kadar! Ben yokum artık!"
Kolumu kolundan kurtardıktan sonra hızlı hızlı yürüyerek arabanın olduğu yere doğru ilerledim.
Arabanın bagajını açan Jungkook'la göz göze geldim.
Bavulu içine koyarken ben de öne oturmuştum.
Bagajı kapattıktan sonra arabaya bindi ve sürmeye başladı.
Yana dönüp arkamdan ağlayarak emekleyen kadına baktım, dizlerini kırmış yerde yalvararak ağlarken dizlerini dövüyordu.
Bunu hak etmişti, beni hiç bir zaman hak etmemişti.

Arabayı sürmeye başlayan Jungkook'a döndüm.
Çok rahat görünüyordu.
"Ee nasılsın?" Dediğinde kırık bir gülümseme verdim ona "Nasıl olmalıyım ki?"
Dedikten sonra aklıma gelen şeyle kafamı ona çevirip kaşlarımı çattım.
"Sen niye benim telefonlarımı açmıyorsun?!"
"İşim vardı."
"Söyleseydin o zaman."
"Partiye gideceğiz önce,sonra da eve geçeriz olur mu?"
"Olur, Chaeyoung da gelecek."
"İkna ettin yani."
"Aslında hayır evine gidip alacağız onu"
"Zorluyorsun kızı"
"Gelmeli yalnız kalamam orada, sen gönül eğlendirirken ben tek başıma mı kalmalıyım?"
"Ben gönül eğlendirmeyeceğim Lalisa, bazı kişiler hala sevgili olduğumuza inanmıyor."
"Aslında bakarsan biz bitireceğiz ya, buna da gerek yok, zaten bitecek niye uğraşıyoruz ki?"
"Gerekli Lalisa, hem seni biriyle tanıştıracağım."
"Kimle?"
"Benim hayatımı kurtaran bir kişiyle, hayatımı ona borçlu olduğum kişi."
"Böylesine önemli bir kişiyi neden benle tanıştırıyorsun?"
Biraz sessizce durdu hiç bir şey konuşmadık.
Chaeyoung'un evinin sokağına girdiğimizde arabayı durdurdu.
"Hadi al gel onu." Başımla onaylayıp arabadan indim.evin kapısına kadar ilerledikten sonra kapıyı çaldım.
Zil sesi evin içinde yankılandıktan sonra adım seslerini duydum, kapıyı açan Chaeyoung bana gülümseyerek bakıyordu.
"Nasılsın?" Diyip sarıldım ona.
Yorgun ve bitkin görünüyordu benim arkadaşım.
"İyi gibiyim sadece yorgunum ağrı kesici aldım ve biraz uyudum okuldan sonra."
"Yani dinlendin öyle değil mi?"
"Birazcık." Eliyle birazcık işareti yaparken gülümsedi.
"Bu akşam Jungkook'layım birazcık takılmamız gerekiyor bana eşlik eder misin yalnız kalmak istemiyorum.
"Lalisa hiç istemiyorum ama kapıma kadar gelmişsin seni kırmak da istemiyorum."
"Hiç sorma bugün annemden ayrılmam hiç kolay olmadı kırılcak durumda değilim yani."
"Pekala bana beş dakika ver hazırlanıp geleyim olur mu?"
"Bekliyorum canım."
"Canımlı cicimler bu kelimeler sana yakışmıyor Lalisa hanım."
"Chaeyoung prensesimizi memnun etmeliyiz."
Ben gülümserken o çığlık ata ata odasına gidip hazırlanmaya başlamıştı bile.
Arkamı döndüğümde bizi izleyen Jungkook sırıtıyordu.
Ne diye sırıtıyordu bu çocuk şimdi?

Boşver sen onu odaklan Lalisa! İki gün sonra kendine ev bulmalısın! Ayrıca saat gece birde katille buluşacaksın!
Bunu da unutma!
Her şey öyle saçma ve karmaşık ilerlerken ben yorgunluktan ölmek üzereydim.