BÖLÜM 15
Sofraya oturmuş küçük beyin inmesini bekliyorduk ... Cidden bu kadar uzun sürmesinin sebebi neydi ki ... Yukarıda dünyayı falan mı kurtarıyor...
Sonunda merdivenlerden ağır ağır inen beyimiz teşrif etmişti ... onunla göz goze gelmemk için kafamı önümdeki tabağa indirdim ... Yavaş adımlarla benim oturduğum yere doğru geldi .. o gelmeden kokusu geldi ...
aklımı yitirmeme ramak kala yemek kokuları beni kendime getirdi ... Derince bir soluk aldım ... Yanımdaki sandalyeye oturması ile kokusu daha da yoğunlaştı ve benim başım dönmeye başladı ...
Ruhum çatalı tutan parmak uçlarımda çırpınmaya başladı ... kokusu ile Ne güzel canıma okuyordu değil mi ?
Yan profilden baktım ona ... Bı başka güzel görünüyor gözüme.. bir kaç saniye gözümü kırpmadan onu seyrettim. ... Kafasını yavaşça bana geçirdi göz bebeklerim titredi yakalanmış ama kafamı cevirmemistim ... Bana baksın istiyordum ...
Baktı da... Baktı bakmasına da ... Öyle bakılır mi be çocuk ... Kalbim son anına kadar seni affetmeyecek ona böylesine depar attırmak hakkın değil..
ufak bir tebessüm den sonra önüne döndü...
"Baba hafta sonu gitmeye karar verdik hazirlanmaya baslayalim diyorum ..."
"Pekii tamam size nasıl uygun olursa öyle yapın ama dediğimi unutma ... Jin in sözünden cikmak yok ... Zaten Jin e yardımcı bir kaç kişi gelecek her ihtimale karşı dikkatli olmalı onun yanından ayrilmamalisin .."
"Baba ben çocuk değilim"
Bu veletin sorunu ne ... İki dakika rahat dursa olmuyor ... Götune havai fişek mi soktular çocuk ... Adam ne güzel izin vermiş ne diye damarına basmaya Çalışıyorsun... Hemen lafa atıldım ..
"Merak etmeyin gözüm üstünde güzel bir tatil geçirmesi için elimden geleni yapacağım babaannem.iyi bir insandır ona iyi bakacaktır gözünüz arkada kalmasın".
"Eminim öyledir . ,"
Dedi derin bir soluk alıp... ufak bir tebessüm salmışti ... bu tebessümünden sonra Sofrada birden sessizlik olustu ... Tae
"Onu tanıyor musun ?" Diye sordu içimi okurcasına...
"Malesef taniyamadim ... Ama çok anlattı bna ... "
Seo joon biraz hüzünle bana bakıp kırgın bir sesle
"Baban çok anlatırdı ... güzel Yemeklerini pamuk gibi sesini ... Nasıl güçlü bir kadın olduğunu ... Herşeyi anlatırdı bana "
Babam annesini anlatacak kadar yakındi demek ki bu adama ... Bu hoşuma gitmişti içten içe ...
"Onu hiç görmedin mi ?". Demişti yan tarafımdaki meraklı bomba... seo joon sorudan memnun bir şekilde cevapladi taeyi
..
"Nasip olmadı hiç ... Ben kısa süre sonra ayrıldım ... Haber alamadım zaten kimselerden ... Kimselere de haber salmadim. Herşey yoluna girip de ben buraya döndüğümde herşey için çok geç olmuştu... "
Geç olmuştu dan kastı ... Ailemin trafik kazasi ve bu kaza sonrası verdiğim kayıplar falan olsa gerek ... Sahi neden gitmişti ki ... Neden ayrılmıştı...
Konuşurken arada kısa kısa bana bakması içimde bir yerlerde biseylerden şüphe etmem gerektiğini hissettirdi... Bu adamda başından beridir hoşuma gitmeyen bişey var ... Bu kadar iyiliği bana yapmasının altında çok fena şeyler çıkmaz inşallah ... Aksi halde ne yaparım ben bile bilmiyorum...
